گفتگو با خواهر شهید «مهدی لطفی نیاسر»؛
شهید لطفی نیاسر برای همه کارهایش برنامه‌ریزی داشت
قم(پانا)- شهید والامقام مهدی لطفی نیاسر از شهدای مدافع حرم، تنها شهید دانش آموخته مدارس استعدادهای درخشان است که سال ۱۳۹۷ در ماموریت مستشاری در سوریه به شهادت رسید.
۲۰ فروردین، چهارمین سالروز شهادت مهدی لطفی نیاسر از مدافعان حرم اهل بیت(ع) است که هنگام ماموریت مستشاری بر اثر حمله هوایی رژیم صهیونیستی در پایگاه تی فور سوریه به شهادت رسید و به عنوان اولین شهید راه مبارزه با اسرائیل لقب گرفت.
برای آشنایی بیشتر با این شهید والامقام، گفتگویی را با «حمیده لطفی نیاسر» خواهر شهید و دبیر تربیت بدنی یکی از دبیرستان های ناحیه ۲ قم، انجام داده ایم:
لطفا مختصری از زندگینامه شهید را بیان بفرمایید؟
«محمدمهدی در هشتمین روز دی‌ماه سال ۱۳۶۱ در خانواده‌ای روحانی در شهر مقدس قم چشم به جهان گشود. او چهارمین فرزند خانواده بود. پدرش به او علاقه خاصی داشت به طوری که خواهران و برادران به او «یوسف بابا» می گفتند.»
دوران تحصیل شهید به چه صورت بود؟
محمد مهدی دوره راهنمایی و دبیرستان خود را در تیزهوشان شهید قدوسی قم تحصیل کرد. تحصیلات خود را تا مدرک فوق لیسانس الکترونیک از دانشگاه پاسداری امام حسین(ع) ادامه داد و در هوافضای سپاه فعالیت می کرد.
چرا بعد از ۴ سال، همچنان نام شهید و راه شهید زنده است؟
«همیشه کارهایی که برای خدا باشد، می ماند و شهدا هم با همین نیت رفتند؛ کارهای خالصانه شان منحصرا برای یک زمان خاص نبوده است؛ همواره مطیع امر ولی فقیه بوده اند و دفاع از مظلومان را سرلوحه خود قرار می دادند و اینها هیچوقت قدیمی و کهنه و فراموش نمی شود. بنابراین شهدا همیشه هستند و پایان پذیر نیستند.»
از نحوه شهادت برادرتان چگونه مطلع شدید؟
«ظهر روز ۲۰ فروردین منزل مادرم بودیم که برادرانم آمدند، مادرم برایشان غذا آورد ولی اشتها نداشتند. نگاهمان به شبکه خبر تلویزیون بود که گزارش حمله رژیم صهیونیستی به پایگاه تی ۴ سوریه را پخش می کرد. پدر و مادرم پرسیدند: مثل اینکه اینجا همان محل ماموریت مهدی هست. حالش خوبه؟ که برادر بزرگم گفت مهدی زخمی شده است، بعد به پدرم گفت: استخاره می گیری!؟ پدرم گفت: استخاره نمی خواهد، هرچه هست بگو! و این بود که برادرم گفت: مهدی شهید شده است.»
توصیه شما به دانش آموزان برای اینکه راه شهدا را درست ادامه بدهند، چیست؟
یکی از نکاتی که از زندگی برادرم به نظرم می آید، نظم و استفاده از فرصت است. شهید لطفی نیاسر برای همه کارهایش برنامه ریزی داشت. زمانش را تلف نمی کرد و از دوره نوجوانی تا لحظه ای که به شهادت رسید از همه فرصت هایش بخوبی استفاده می کرد.
دانش آموزخبرنگار: فاطمه خسروآبادی
ارسال دیدگاه