«اخلاق حرفه‌ای در تصویربرداری مستند»
تهران (پانا) - کرستن جانسون معتقد است تصویربرداری این پرسش را در ذهن ایجاد می‌کند که مفهوم «زمان» چگونه چیزی می‌تواند باشد و آینده و گذشته در کجا تعریف می‌شود.
به گزارش ارتباطات و اطلاع‌رسانی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، کارگاه برخط «اخلاق حرفه‌ای در تصویر برداری سینمای مستند» با کرستن جانسون شامگاه سومین روز از پانزدهمین جشنواره سینماحقیقت برگزار شد.
در ابتدای این نشست، جانسون گفت: چه شما توانایی دیدن داشته باشید و چه از این توانایی محروم باشید باید بدانید یک نقطه قرمز ضبط در گوشه قاب دوربین برای تصویربرداری دیده می‌شود. پیشتر به این فکر می‌کردم که این نور قرمز برایم چه مفهومی دارد تا به این نتیجه رسیدم که این نقطه به آینده اشاره می‌کند چون با همان نقطه تصاویر برای همیشه ضبط شده و می‌توانید در آینده تمامی تصاویر را تماشا کنید.
وی ادامه داد: وقتی قرار است فیلمی ساخته شود شما به همراه کسانی که اطرافتان هستند کار تصویربرداری را انجام می‌دهید و تصاویری از افرادی برمی‌دارید که در آینده دیگر وجود نخواهند داشت اما تصاویرشان برای همیشه ثبت می‌شود حتی زمانی که مرگشان فرا برسد. کار تصویربرداری این پرسش را در ذهن ایجاد می‌کند که مفهوم «زمان» چگونه چیزی می‌تواند باشد و اکنون چه مقوله‌ای است و آینده و گذشته در کجا تعریف می‌شود.
این تصویربردار در بخش دیگری از سخنانش ادامه داد: در کار تصویربرداری، امید، تخیل و رویاپردازی به‌صورت توامان وجود دارد. کارگردان و تصویربردار هم تلاش می‌کنند تا با تمام نیرو خود در تمامی جعبه‌های زمانی گذشته، حال و آینده حضور داشته باشند.
وی گفت: باید بگویم که شما به عنوان تصویربردار باید بتوانید به‌راحتی بین لایه‌های تصاویر حرکت کنید و در یک سطح خاص نگرانی درباره احساس آدم‌هایی که چشمانشان به تصاویر شما است را رها کرده و ادامه دهید. باید آگاه باشید که در تصویربرداری یک اثر مستند تنها مدت زمانی محدود در اختیار دارید که قصه‌‌ای که قرار است روایت شود را باید در همان ظرف زمانی بگنجانید و در ارتباط با آدمیان دنیا به چیزی برسید که من آن را «کشف» می‌نامم.
جانسون بیان کرد: دوربین مانند بدن می‌تواند حرکت کند و فضایی دور قاب وجود دارد که می‌توان به آن فضا نزدیم و یا دور شد. جادوی سینما در این است که می‌توان با تماشای تصاویری که بر پرده نقش می‌بندد حواس پنجگانه آدمی را فعال کرد و درواقع تصویر می‌تواند مخاطب را با خود همراه کند تا ببیند چه ماجرایی در شرف وقوع است.
این تصویربردار گفت: به‌عنوان یک فرد فعال در عرصه مستندسازی باید بدانید که همه انسان‌ها حق اشتباه کردن را دارند و به‌خصوص در شرایطی که فیلمبرداری پرمخاطره است و ریسک بالایی دارد. حتی ممکن است تصویربردار فراموش کند دکمه ضبط تصویر را بفشارد. بنابراین باید بگویم که کلمه «باید» را از دستورزبان خود حذف کرده و خود را ملزم به فیلمبرداری از هیچ صحنه خاصی نکنید چون در این صورت سطح اضطراب شما بالا می‌رود و با دور شدن از سطح آرامش ذهنی قادر به ضبط تصاویر خوب نخواهید بود.
جانسون ادامه داد: دوربین ریسک موقعیت‌ها را متفاوت از چیزی که در واقعیت هست نشان می‌دهد. در ساختار یک روایت هر ماجرا منجر به ایجاد تجربه‌ای دیگر در پلان بعدی فیلم می‌شود و در اثر مستند وقایعی که در هر پلان یا سکانس به وقوع می‌پیوندد را نمی‌توان به صورت قطعی پیش‌بینی کرد. پس باید نسبت به همکاران خود مسئولیت‌پذیری داشته و از آن‌ها مراقبت کرده و ضمن این پشتیبانی ریسک کنیم.
وی گفت: دوربین ابزاری برای بیان چیزی است که در ذهن آدم‌ها می‌گذرد و حقایقی را درباره آن‌ها بیان می‌کند. پس باید بدانیم وقتی از کسی فیلم می‌گیریم ممکن است آن شخص مسئولیتی در جامعه داشته باشد و این مسئله جلوی دوربین رفتن را برای آن فرد سخت کند. چون درواقع دوربین ابزاری برای فاش نموئن حقایق به شمار می‌رود و افراد برای پنهان کردن هویت خویشتن در جلوی دوربین شروع به حرکات متظاهرانه‌ای می‌کنند که از واقعیت حقیقی شخصیت آن‌ها دور است و درنتیجه تصویربردار باید نسبت به این موضوع آگاهی داشته باشد.
جانسون گفت: دوربین می‌تواند در نقش یک اسلحه و یا پشتیبان افراد عمل کند و باعث پویایی و حرکت می‌شود و توصیه من به شما این است که هیچ‌گاه این واقعیات را فراموش نکنید و بدانید امروزه به دلیل سهولت ثبت تصاویر در گوشی‌های هوشمند شیوه زندگی‌ها تغییر کرده و ما همه چیز را ثبت می‌کنیم نکته دراماتیک این است که روزی ما می‌میریم ئ تمام رویدادهایی که به‌وسیله دیگران ثبت شده به صورت مستند در دسترس دیگران قرار خواهد گرفت.
پانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم از ۱۸ آذرماه شروع شده و تا ۲۵ آذرماه ادامه دارد.
ارسال دیدگاه