اپیدمی تلخ در بندر؛ دلایل روزهای بحرانی بارسلونا چیست؟
تهران (پانا) - همه از افول عجیب بارسا می‌گویند و دیگر هیچ‌کس غول فوتبال اسپانیا و اروپا که طی دو دهه گذشته تحت هدایت فرانک رایکارد به اصل خویش برگشت، با پپ گواردیولا تبدیل به بهترین تیم جهان شد و با انریکه به بزرگی‌اش ادامه داد را آنقدر که باید بزرگ نمی‌پندارند.
به گزارش ایران ورزشی، بارسایی که با ارنستو والورده هم قهرمان می‌شد و حتی تحت هدایت رونالد کومان در پایان فصل گذشته جام گرفت این فصل انگار یک پیکر بی‌روح و بی‌جان است که چیزی برای بزرگی کردن و بزرگ ماندن ندارد. هرچند می‌شد این افول یکباره را بعد از جدایی ابرفوتبالیستی به نام لئو مسی پیش‌بینی کرد اما شاید بدبین‌ترین هواداران بارسا هم تا این حد از کوچک شدن و دست پا زدن میان تیم‌های متوسط را باور نمی‌کردند.
شاید اگر می‌شد با یک آمار دقیق بدشانس‌ترین تیم‌های اروپایی در لیگ‌های بزرگ را به لحاظ تعدد مصدومیت‌ها بررسی کرد یا با کوچکتر کردن دایره این بررسی، سراغ تیم‌های مدعی و بزرگ ۵ لیگ برتر قاره سبز رفت، بارسای ۲۰۲۱-۲۰۲۰ کاندیدای نخست برای قرار گرفتن در صدر جدول بدشانس‌‌ترین‌ها بود.
با این وجود امروز که بارسا به لیگ اروپا سقوط کرده و در لالیگا نشانه‌ای از یک تیم مدعی ندارد همه درباره دلایل افول این تیم می‌نویسند و برایش نسخه می‌پیچند اما هیچ‌کس از بدشانسی بزرگ و آنچه این فصل مثل خوره به جان این تیم افتاده چیزی نمی‌گوید.
رفتن لئو مسی از بارسا مثل حادثه چرنوبیل می‌توانست یک دنیا را به هم بریزد. تصور کنید در باشگاهی مثل بارسلونا بعد از جدایی نیمار و سوارز، وابستگی به لئو مسی به کجا رسیده بود که بلوگرانا به این چرنوبیل ویران‌کننده رسید؟
دوران پسا مسی از ابتدا می‌توانست یک دوره تلخ و نگران‌کننده باشد. قابل حدس بود که بارسا تبدیل به تیمی معمولی خواهد شد که رقابت با تیم‌های متوسط لالیگا هم برایش به غایت سخت می‌شود و البته در چمپیونزلیگ شانسی برای صعود به مراحل نهایی نخواهد یافت اما چه کسی تصور می‌کرد که بعد از دو دهه، این تیم از مرحله گروهی لیگ قهرمانان صعود نکند و بعد از گذشت ۱۵ هفته از فصل لالیگا اختلافی ۱۶ امتیازی با رقیب دیرینه داشته باشد؟
جدایی مسی به اندازه خودش ویران‌کننده بود و در کنار آن حتماً می‌شد نشانه‌های آشکار مشکلات مالی ناشی از سوء‌مدیریت بارتومئو را در این نگون‌بختی پیدا کرد اما جدا از اینها آنچه باعث شد تا کلکسیون ناکامی‌های رونالد کومان تکمیل شده و از کار برکنار شود و البته بعد از آن ژاوی هرناندز هم در همان مسیر متزلزل قدم بردارد، مصدومیت‌های متوالی بازیکنان بارسا و دوری آنها از مسابقات رسمی در بازه‌های زمانی نسبتاً بلند‌مدت بوده و هست.
این معضل بزرگ باعث شد تا ژاوی بعد از ۱۶ مسابقه‌ای که کومان هدایت بلوگرانا را بر عهده داشت (۱۲ بازی لالیگا، ۴ دیدار لیگ قهرمانان)در بدو ورود به باشگاه خودش بعد از جدایی بدنساز اصلی تیم، دو فیزیوتراپ را هم کنار بگذارد.
بارسا در زمان رونالد کومان با مصدومیت‌های متعدد بازیکنانش روبه‌رو شد و بدتر اینکه برخی بازیکنان مهم تیم دو یا سه بار مصدوم شده و برخی از این آسیب‌دیدگی‌ها بسیار طولانی شدند.
بارسا تا کنون و قبل از بازی با اوساسونا ۲۱ مسابقه رسمی برگزار کرده (۱۵ تا در لالیگا و ۶ تا در لیگ قهرمانان) اما ۱۸ بازیکن این تیم تا الان مصدوم شده‌اند. عجیب اینکه از این تعداد بازیکن آنسوفاتی و سرخی روبرتو سه بار و ۶ بازیکن دیگر دو بار مصدوم شده‌اند. برخی مصدومیت‌ها هم مثل آنچه برای فیلیپ کوتینیو، آنسوفاتی یا دمبله اتفاق افتاد بسیار طولانی شد. سرخیو آگوئرو هم با مصدومیت جذب شد و بعد از دو سه بازی نصف و نیمه طوری کنار رفت که دیگر شاید فوتبال را برای همیشه کنار بگذارد! معضل خط حمله با مصدومیت ۴ ماهه برایتویت تکمیل شد و تیمی که همواره سه چهار مهاجم خطرناک و گلزن داشت به یکباره خالی از مهاجم شد و معضل گلزنی تبدیل به مهم‌ترین معضل ژاوی حتی مقابل تیم‌های کوچک و متوسط اسپانیا شد.
اما مرور این مصدومیت‌ها شاید نشان دهد سرمربیان بارسا در این فصل و طی شش ماهی که از پیش فصل تا حالا گذرانده‌ایم با چه معضلی مواجه بوده‌اند.
۱. مارک آندره تر‌اشتگن در بازیهای پایانی فصل قبل از ناحیه زانوی راست مصدوم بود و ۲۸ آگوست برگشت اما خوش‌شانس بود که غیر از بازیهای پیش فصل فقط دو مسابقه لالیگایی را از دست داد.
۲. اسکار مینگسا که نتوانست از تعطیلات بین دو فصل سود ببرد و همراه تیم المپیک اسپانیا در توکیو حضور داشت در بازی المپیکی مقابل ساحل عاج از ناحیه همسترینگ پای چپ مصدوم شد و با از دست دادن بازیهای پیش فصل مثل تر‌اشتگن ۲۸ آگوست برگشت.
۳. سومین بازیکنی که در تابستان مصدوم شد کلمنت لنگله فرانسوی بود که از ناحیه زانوی راست آسیب دید و با از دست دادن ۵ بازی پیش فصل از ۱۵ آگوست و در آستانه فصل تازه لالیگا برگشت.
۴. فیلیپ کوتینیو قدیمی‌ترین بازیکن مصدوم بارسلونا بود که از ۲۹ دسامبر سال ۲۰۲۰ مصدوم شد و ۸ ماه و نیم طول کشید تا مصدومیت زانوی چپ را پشت سر بگذارد و حالا که سه ماه از بازگشتش به شرایط بازی می‌گذرد هنوز به فرم خوبش برنگشته است.
۵. عثمان دمبله هم مصدومیتی طولانی داشت و البته دو بار مصدوم شد. دمبله بار اول در بازی ملی فرانسه - مجارستان مصدوم شد و ۴ ماه و ۱۲ روز طول کشید تا در ماه گذشته میلادی به میدان برگردد اما دوباره مصدوم شد و ۱۹ روز دیگر برگشت.
۶. یکی دیگر از مصدومیت‌های تلخ بازیکنان بارسا مربوط به آنسوفاتی است که قرار بود جایگزین مسی باشد اما بدشانسی همه چیز را خراب کرد. فاتی از ۷ نوامبر سال قبل در ال‌کلاسیکوی رفت از ناحیه مینیسک و رباط زانوی چپ مصدوم شد و ۱۰ ماه و ۱۳ روز طول کشید تا به میدان برگردد. فاتی چهار هفته بعد و باز هم مقابل رئال مادرید مصدوم شد و یک هفته بیرون ماند. با این حال او به محض بازگشت و بعد از یک هفته باز هم در بازی تلخ با سلتا مصدوم شد و فعلاً شش هفته از دوری‌اش گذشته است.
۷. در مورد سرخیو آگوئرو اما اوضاع عجیب‌تر و تلخ‌تر هم پیش رفت. آگوئرو به محض ورود به بارسا با مصدومیت آمد و گفته شد ۸ هفته دور از میدان خواهد بود. او تا ۱۷ اکتبر یعنی حدود دو ماه و نیم از ناحیه عضله پای راست مصدوم بود اما بعد از بازگشت فقط دو هفته بعد در بازی با آلاوس از ناحیه قفسه سینه احساس درد کرده و احتمالاً به خاطر مشکلات قلبی باید از فوتبال خداحافظی کند.
۸. جرارد پیکه کاپیتان دوم بارسا هم این فصل دو بار مصدوم شده. بار اول در بازی با بیلبائو که باعث شد ۲۳ روز دور از میدان باشد و بار دوم مقابل آلاوس که درمان آسیب‌دیدگی عضله پای راست او سه هفته طول کشید تا برگردد.
۹. سرخی روبرتو کاپیتان سوم بارسا هم جزو بازیکنان بدشانس این فصل بلوگرانا بوده است. روبرتو بار اول در بازی با ختافه از ناحیه دنده آسیب دید و دو هفته بیرون بود. بار دوم او به خاطر مصدومیت در تمرین سه هفته بیرون ماند و در بازگشت دوباره باز هم از ناحیه چهار سر زانوی پای راست آسیب دید و حالا ۱۹ روز است که دور از مسابقه قرار دارد.
۱۰. مارتین برایتوت مهاجم دانمارکی بارسا که با هزار امید و آرزو پیراهن شماره ۹ این فصل تیم را گرفته بود بعد از دبل در بازی اول مقابل سوسیه‌داد در سومین بازی فصل آسیب دید و فعلاً ۷۲ روز از دوری‌اش می‌گذرد. همان زمان گفته شد احتمالاً این بازیکن ۴ ماه دور از میدان خواهد بود و در سال ۲۰۲۱ دیگر بازی نخواهد کرد.
۱۱. سرجینیو دست، مدافع - بال راست آمریکایی بارسا هم از بازیهای ملی دچار زیان شد. او ابتدا در بازی کانادا - آمریکا از ناحیه مچ پای راست مصدوم شد و ۹ روز در ماه سپتامبر غایب بود. دست در ماه گذشته میلادی از ناحیه کمر احساس ناراحتی کرد و این بار ۱۹ روز دور از میدان بود و این اواخر به ترکیب برگشته است.
۱۲. جوردی آلبا مدافع چپ تأثیرگذار بارسا هم تاکنون دو بار مصدوم شده و هر دو بار از یک ناحیه بوده است. جالب اینکه آلبا هر دو بار هم مقابل بایرن‌مونیخ مصدوم شده. او در بازی رفت دو تیم از ناحیه کشاله راست مصدوم شد و چهار هفته بیرون ماند. بار دوم هم همین چهارشنبه شب هفته گذشته بود که باز هم آلبا مقابل بایرن از ناحیه کشاله پای راست آسیب دید و معلوم نیست کی برگردد.
۱۳. پدری جوان اول بارسا هم این فصل نتوانست دست کومان و بعد ژاوی را بگیرد و تقریباً تمام فصل مصدوم بوده که البته بعد از انجام بازیهای فشرده فصل قبل و حضور در المپیک همراه با تیم المپیک اسپانیا قابل حدس بود. پدری در بازی رفت مقابل بایرن مونیخ از ناحیه ران پای چپ مصدوم شد و ۱۵ روز برگشت اما اول اکتبر دوباره در تمرینات مصدوم شد و فعلاً دو ماه و ۱۲ روز از این مصدومیتش می‌گذرد.
۱۴. رونالد آرائوخو مدافع اروگوئه‌ای هم از ویروس فیفا آسیب دید و به خاطر مصدومیت همسترینگ پای راست در بازی ملی مقابل آرژانتین از ۱۱ اکتبر تا ۱ نوامبر به مدت ۱۲ روز مصدوم بود.
۱۵. فرانکی دی یونگ هلندی اما یکی از کوتاه‌ترین دوران مصدومیت را در بارسا داشته و بعد از آسیب‌دیدگی در ال‌کلاسیکو از ناحیه همسترینگ پای راست یک هفته نتوانست تیمش را همراهی کند.
۱۶. اریک گارسیا مدافع میانی بارسا که این فصل یک بار هم اخراج شده به خاطر مصدومیت پای راست در بازی با سلتا دو هفته در تمرینات و مسابقات غایب بود.
۱۷. درست مثل گارسیا، نیکو گونزالز هافبک میانی جوان بارسا هم در بازی با سلتا که فرجام تلخی برای تیمش داشت مصدوم شد و او هم دو هفته غایب بود.
۱۸. آخرین مصدوم بارسا هم کسی نیست جز ممفیس دیپای بهترین گلزن آبی و اناری‌ها در این فصل که با وجود بدن عضلانی‌اش در بازی هفته قبل با بایرن از ناحیه همسترینگ پای چپ مصدوم شد و اعلام زمان بازگشتش نیاز به بررسی‌های بیشتری دارد.
ارسال دیدگاه