مهدی طاهرخانی*
راز جذابشدن بازی پرسپولیس
به نفع فوتبال وهمچنین به نفع پرسپولیس است که در هر بازی از جمله دربی؛گل اول را خیلی زود بخورد.
تازه بعد از این گل، پرسپولیس با کنار گذاشتن احتیاط بی جهتش،همانی می شود که باید.اما این اتفاق در این بازی رخ نداد.نیمه اول به معنای واقعی کلمه افتضاح.اما با آغاز نیمه دوم، پرسپولیس دقیقا همانی شد که همه انتظار داشتند. پاسکاری های متوالی و نفوذهای صحیح. ۳موقعیت خوب هم ایجاد شد؛ اولی را وحید امیری با ضربه سر بیرون زد،دومی را باز هم امیری بود که نتوانست با یک ضربه خوب، دروازه حسینی را فتح کند و در صحنه سوم امیری پاس خوبی را به کمال داد و پاس کامیابی نیا در آستانه رسیدن به عیسی، توسط گلر استقلال دفع شد.
از دقیقه ۷۵ به بعد،بازهم همان جریان ترس به رگ های قرمز تزریق شد. استقلال هم ترجیح می داد جلو نکشد. با این وجود خط دفاعی قرمزها روی آفساید گیری اشتباه مهلکی را انجام داد.بازیکنی مثل دانشگر که اصولا نه استیل و سرعت مدافع راست را دارد و نه قابلیت بازی در آن منطقه، به واسطه آفساید گیری اشتباه و ناهماهنگ ، براحتی از کمند ترابی، آقایی و حتی عبدی عبور کرد. پاس بدی را فرستاد که برای هیچکس بود اما فرجی بی جهت ژستد را زد. کاملا بی جهت و بدون دلیل. وقتی اکثریت کارشناسان داوری می گویند آن صحنه پنالتی بود، باید ما هم قبول کنیم پنالتی بود. به همین راحتی فرجی یک هدیه ناب به تیمی داد که موقعیت خوبی را برای گلزنی نداشت. در مورد زوج تدافعی نعمتی و فرجی حرف زیاد است. آنها هنوز با متر و معیار شهرخودرو بازی می کنند. اشتباهات عجیب و سردرگمی باور نکردنی در هنگام بازی سازی از آنان دیده می شود. شاید این دو بعد از یک فصل و فرو ریختن ترس شان زوج خوبی شوند اما امروز چنین چیزی را دست کم در بازی های مهم از آنان نمی بینیم. این درحالی است که اسدی مدافع به مراتب با کلاس تری است و زوج او و سید جلال شاید دقیقا ساخته شده اند برای چنین بازی های مهمی. البته بعید است دیگر یحیی دست به این زوج بزند و باید او این ریسک را به جان بخرد؛ یا این دو کامل تر می شوند یا یحیی و تیمش تاوان سختی را در ادامه متقبل خواهند شد.
به واسطه همان یک حادثه پنالتی که داور آن را ندید، فرهاد مجیدی حالا همه تقصیرات فنی اش را گردن آن می اندازد اما باید پذیرفت، استقلال در نیمه دوم، عملا جریان را به هافبک های پرسپولیس باخت. حتی اگر پنالتی گرفته می شد و آبی ها برنده می شدند، نمی شد ادعا کرد این برد روی بازی فنی و حساب شده بود و آبی ها استحقاقش را داشتند.اگرچه دربی از آن بازی هایی است که هواداران تنها برد می خواهند حتی به این سر و شکل اما برای آسیب شناسی باید واقعیت را کامل دید و اسیر فضای احساسی نشد.
در مورد استقلال و کورس قهرمانی؛ آنها با این روند کار بسیار سختی را پیش رو دارند. ورا و فرای ایرادات فنی، این مجموعه مهاجم قاتل در خط حمله ندارد و در ادامه این معضل بهای سنگینی را برای شان دارد.
درباره پرسپولیس؛این تیم برای قهرمانی چاره ای ندارد جز بسط و گسترش بازی اش به همان ۲۵ دقیقه ابتدای نیمه دوم. و نکته مهم؛ بیرون گذاشتن مهدی عبدی آن هم در دربی هیچ توجیه فنی ندارد. تصور کنید عوض وحید امیری، این عبدی بود که صاحب آن دو موقعیت می شد. قرارنبود مهدی جای وحید باشد اما جای عیسی یا عالیشاه چطور؟
خوش شانسی قرمزها در این است که سپاهان ۴ گل در سیرجان خورد و این یعنی امسال قرار نیست یک تیم خرجش را از بقیه جدا کند.رقابت برای قهرمانی احتمالا تا هفته سی ام و دقایق آخر ادامه خواهد داشت. مگر آنکه یک تیم در نیم فصل دوم با خرید های خوب، فرارش را شروع کند.
روزنامهنگار*
منبع: خبرآنلاین
ارسال دیدگاه