علی‌رضا عالی‌مهر: کارتن خوابی یک سبک زندگی نیست

علیرضا عالی‌مهر، کارگردان فیلم کوتاه «بی‌پایان» در گفت‌وگو با خبرنگار پانا درباره چگونگی حضورش در دنیای هنر گفت: من دانش آموخته کانون سینماگران و دانش آموخته phd زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه آزاد تهران شمال هستم. سالها به عنوان دستیار یک و برنامه‌ریز فعالیت می‌کردم.
وی با اشاره به نحوه آشنایی خود با فیلم کوتاه توضیح داد: آشنایی و فعالیتم درحوزه فیلم کوتاه به سالهای دور هم زمان با آشنایی من با دوستانم در دانشگاه صدا وسیما و تحصیل در کانون سینماگران جوان برمی‌گردد.
این کارگردان با اشاره به علاقه خود به فیلم کوتاه عنوان کرد: به نظر من فیلم کوتاه مانند جایگاه رباعی در ادبیات و شعر است، در حالی که تمام قواعد چه در ساخت و چه در متن باید رعایت شود باید یک مفهوم عالی را در زمانی محدود به مخاطب ارائه دهید. حقیقت ایجاز سینماست.
وی ادامه داد: اساسا سینما با فیلم کوتاه آغاز شده، فیلم «کارگران در حال خروج از کارخانه لومیر» عنوان فیلمی فرانسوی است با ژانر مستند، صامت، سیاه و سفید و کوتاه به کارگردانی لوئیس لومیر. این فیلم محصول سال ۱۸۹۵ میلادی است. این فیلم نخستین فیلم تاریخ سینما نیز به‌شمار می‌آید.
عالی‌مهر با اشاره به فیلم کوتاه عنوان کرد: به نظر من نمی‌شود فیلم کوتاه را یک گونه و ژانر به حساب آورد. فیلم کوتاه فقط یک دسته بندی از لحاظ زمانی محسوب می‌شود و تمام ژانرهای سینمایی را در بر می‌گیرد.
وی افزود: پروژه جدیدی به نام «هدف بزرگ» در ژانر دفاع مقدس در دست دارم که به بخشی از زندگی یکی از کارآفرین‌های بزرگ کشور می‌پردازد.
کارگردان فیلم کوتاه «بی‌پایان» با اشاره به جایگاه فیلم کوتاه تصریح کرد: فیلم کوتاه در ایران بسیار رشد کرده اما جایگاه خود را در جذب مخاطب هنوز بدست نیاورده است که دلیلش سیاست گذاری‌های مدیران مربوطه است. برای پخش و اکران فیلم کوتاه هنوز بستر مناسبی وجود ندارد، تبلیغاتی صورت نمی‌گیرد و حمایت لازم از فیلم کوتاه انجام نمی‌شود.
عالی‌مهر در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به فیلم کوتاه «بی‌پایان» گفت: سالهاست با «موسسه طلوع بی‌نشان‌ها» در ارتباط هستم و به عنوان یک یاور در کنار این موسسه مانده‌ام. فعالیت این مجموعه مربوط به آسیب اعتیاد و کارتن خوابی است، قطعا از طریق این ارتباط با افراد بهبود یافته از این آسیب آشنا شدم و داستان این فیلم مرور بخشی از خاطرات این دوستان است.
کارگردان فیلم «بی‌پایان» می‌گوید دو ماه تقریبا زمانی بود که صرف نوشتن فیلمنامه شد.
وی با اشاره به دلیل تولید این فیلم عنوان کرد: فیلم «بی‌پایان» برای نشان دادن گوشه‌ای از درد برادران و خواهرانم که درگیر آسیب کارتن‌خوابی و اعتیاد هستند ساخته شده است. این فیلم برای تاثیر در مخاطبانی ساخته شده که از ماجراهایی که در زیر پوست این شهر اتفاق می‌افتد اطلاع ندارند. ما می‌خواستیم به مخاطب بگوییم آسیب، کارتن خوابی و درد و رنجی که برادران و خواهران ما می‌کشند یک سبک زندگی نیست که انتخاب خودشان باشد.
عالی‌مهر با اشاره به بازیگران فیلم «بی‌پایان» گفت: بازیگران این فیلم و همچنین بخشی از عوامل فیلم اکثرا از دوستان بهبود یافته از آسیب کارتن‌خوابی هستند.
وی با اشاره به موسیقی این فیلم توضیح داد: برای موسیقی این فیلم از یک پیانو مینیمال استفاده شده تا نت‌های تکرار شونده‌اش مسیر «بی پایان» و تکراری هر روز پدر و پسر کارتن خواب فیلم را در ذهن مخاطب بیشتر تداعی کند.
این کارگردان همچنین درباره لوکیشن‌های فیلمبرداری «بی‌پایان» گفت: لوکیشن‌های فیلم نیز بیشتر مسیر روزمره حرکت کارتن‌خواب‌ها در سطح شهر برای جمع آوری ضایعات و پاتوق‌های کارتن خوابی است.