«فهمیده‌ای» به وسعت تمام سرزمینم

نامش محمدحسین است، زاده روستای سراجه قم، فرزندی از شجاعت و نبوغ، رشادت را در چشمان نترس او می‌توان معنا کرد. او که ترس از شهادت را کلمه ای ناچیز می دانست و سر خم کردن در برابر دشمنان را ننگ! فرزند خاک بود و چندان طولی نکشید که از خاک به افلاک پر کشید.

محمد حسین، فرزند جنگ بود. او سمبل افتخار و شجاعت نوجوانان شد و در تاریخ نامی از خود بر جای گذاشت که هیچگاه از خاطر دلیرمردان و شیرزنان ایرانی محو نخواهد شد. به راستی که او مایه افتخار و سربلندی تاریخ ایران زمین بوده و هست. تاریخ به خود می بالد که چنین گلی را که روی شن زار میدان جنگ در خون غلتید، در خود پرورانده است..

فهمیده شیردلی از جمع نوجوانان دانش آموز مدرسه حافظ قم بود، او که همان روزهای نخستین تجاوز دشمن، عزم جنگ کرد و با شجاعت، نارنجک بر کمر بست و خار چشم دشمنان شد. فکر چه کسی این قدرت را داشت که پسر ۱۳ ساله که مدرسه‌اش میدان مین، کتابش شجاعت و تکلیفش دفاع از مرز و بوم و آرمان های انقلاب بود، خود را به زیر تانکی تنومند بیندازد و بی ترس مرگ، خون خودش را بر زمین جاری کند و درس ایثاری برای نوجوانان و جوانان شود. درسی مملو از عشق به میهن! عشق به امام خمینی(ره) و ولایت و عشق به شهادت!

او برگزیده شده بود برای تاریخ ساز شدن و جریان ساز شدن. برای شهادت. برای آن چیزی که لیاقتش را داشت. قلم برای نوشتن وصف این بزرگمرد کوچک ایرانی کم می آورد و کلمات حقیرند و هیچ یک از اینها و هیچ کس، نمی تواند در وصف بزرگی آن شهید بزرگوار کلمه ای را بر زبان بیاورد و به راستی که زبان، قاصر از بیان خصوصیات اخلاقی نیکوی این نوجوان رشید است. او کیست که این گونه شور حماسی را در همه پدید آورده است؟

ایران مهد این جوانان و نوجوانان است! آنان که همواره در سنگر علم و مدرسه، با تلاش و جهاد خویش، خوش می درخشند و اگر لازم شود کتاب‌ها را بسته و به تاسی از حضرت علی اکبر(ع) و حضرت قاسم(ع) به میدان جنگ می روند تا از مکتب وامام و همه آرمان هایشان دفاع کنند. این تنها مشق زندگی است.

دانش آموز خبرنگار