دو امامزاده عشق

بقعه متبرکه امامزادگان «سیده صفورا» و عموی بزرگوارشان «محمد» از بقاع متبرکه استان قم هستند اما شاید خیلی از مردم تا به امروز نشانی از این کوی و برزن نمی دانستند.
مکانی با صفا و دنج، برای خلوتی با معبود و خلاصی از غم ها و مشغله های روزگار و مخفی گاهی برای گنج آرامش است.
آیاتی که داخل گنبد گچ کاری شده اند، بیانگر سایه ابدی خداوند بالای زندگی و قلب هایمان است و آرامش می بخشند. کاشی های آبی و فیروزه ای آن گویی ما را از بلاها، مصون می دارند. این جاست که انسان پی می برد که معماری هم، خودش زبانی دارد.
جارویی را دیدم که در کناره ورودی آستان، قد علم کرده، با خود گفتم همین مدرک ساده زیستی علی(ع) و آل اوست.

ضریح زیبای متناسب با فضای دنج آن، سنگ صبور و گره گشای دست های زائران این دو شهزاده هستند که به راستی مانند جد بزرگوارشان امیرالمومنین(ع) چه خوش صاحب خانه هایی هستند.
ضریح امامزاده یک در دارد، چرا فقط یک در؟
آری، همین است.خدا یکی، راه حل مشکلات هم دست یکی، آن هم یکتای بی همتا، که جز در خانه یار نزنید در کسی را
قرآن داخل ضریح، گویای حدیث ثقلین است که بی گمان پیامبر خاتم(ص)، تحفه ای گرانبها همچون اهل بیت و کتاب آسمانی قرآن مجید، برای ما به یادگار گذاشت که از ابتدای زندگی ندای خدا را شنیدیم، ابد زندگی مان نیز کلام خداست، که بدون شک هرچه زِ یار رِسد خوش است.

درون طاق بقعه مکان هایی محرابی شکل گچکاری شده اند، که مأمن «یا کریم» های عاشق باشد، البته مگر می شود از خاندان علی(ع) توقعی جز این داشت؟ که وقتی «انسان» با وجود همه تیرگی ها باز هم میزبان می شود، ‌آنوقت پرندگان بی پناه را از در خانه شان برانند؟ محال است.
این بقعه کوچک، پاسخگوی ندای اهل دل است که آرامش جان، به کوچکی جا و مکان نیست.
دیگر باید از این جا دل می کندم. از کاشی هایش، از طاق گنبدی شکلش، از ضریح دل ربایش.
از این آستان که قدم برون نهادم، با خود اندیشیدم پیامبر و خاندانش چه خوب دلبرانی هستند و بی گمان، دل را فقط به این دلبران حقیقی باید سپرد.
«صفورا خاتون» و عموی بزرگوارش «محمد» دو تن از 440 امامزاده مدفون در شهر قم هستند که مرقد مطهرشان در میدان الهادی و تقاطع دو خیابان امام موسی صدر و سی متری شهید کیوانفر و در فاصله ای نه چندان دور از حرم مطهر بانوی آب و آیینه حضرت فاطمه معصومه(س) قرار گرفته و مانند ستاره ای در آسمان حرم اهل بیت(ع) می درخشد.
در سالروز میلاد پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم ) و امام جعفر صادق (علیه السلام) از آنجا که دستمان به مضجع شریف آن دو بزرگوار نمی رسد، دست ادب بر سینه می گذاریم و به این دو امامزاده عظیم الشان سلام می دهیم و مطمئن هستیم نوادگان آقا امیرالمومنین(ع) ما را دست خالی بر نمی گردانند.
دانش آموز خبرنگار*