هنوز کودکان زیادی در سیستان و بلوچستان هستند که به گوشی هوشمند برای تحصیل دسترسی ندارند

در انتظار برای رسیدن اول مهر، دوست داشتم گوشی جدیدی تهیه کنم در صورتی که گوشی داشتم، اما کمی قدیمی؛ به همین دلیل دنبال بهانه های مختلف می‌گشتم تا بتوانم خانواده را راضی کنم.
در همین حین با دوستی آشنا شدم به نام آمنه یارمحمدزهی از شهرستان گلشن، واقع در استان سیستان و بلوچستان. شهری مرزی که از شرق به کشور پاکستان و از غرب به سردشت متصل می‌شود.

آمنه یارمحمدزهی در گفت و گو با پانا گفت:«در مدرسه ما ۲۰۶ دانش‌آموز وجود دارد، اما حتی نصف این تعداد هم تلفن همراه برای آموزش مجازی ندارند. متأسفانه ویروس کرونا همه چیز را تغییر داد. به صورت مجازی آموزش می‌دیدیم که مشکلات زیادی داشت. بیشتر مواقع وسط درس و امتحان آنتن اینترنت قطع می‌شد که باعث می‌شد امتحان ما عقب بیفتد، گاهی اوقات تا دو روز به اینترنت دسترسی نداشتیم و از همه مهمتر اینکه خیلی از دانش‌آموزان گوشی نداشتند. همچنین بعضی از دانش آموزان درس‌ها را به صورت مجازی یاد نمی‌گرفتند که مدیران برای این عده از دانش‌آموزان کلاس حضوری با رعایت کامل پروتکل‌ها برگزار می‌کردند، اما هنوز مشکلات زیادی داشتیم.»

وی همچنین گفت:«همانگونه که از قدیم‌ترها شنیده‌ایم، گفته‌اند معلمی شغل انبیاست، اما این روزها من همه را به چشم خود دیده‌ام. تا به اینجا معلمان کمک بسیاری به ما کردند، به طور مثال چون من جزو شاگردان نمونه بودم برایم یک گوشی تهیه کردند، که بتوانم بدون مشکل کلاس‌هایم را دنبال کنم اما هنوز کودکان زیادی هستند که مشکل نداشتن گوشی را دارند.»

یارمحمدزهی افزود: «با وجود تمام مشکلاتی که سر راهمان وجود دارد، همچنان به آینده‌ای روشن ایمان داریم، البته من و همه‌ دوستانم هنر زیبای سوزن‌دوزی را که از مادرانمان به ما به ارث رسیده است را به خوبی بلدیم و هر روز باید زمانی را به انجام این هنر اصیل بپردازیم تا هم برای خودمان لباسهای بلوچی تزیین شده به این هنر را بدوزیم، هم سعی کنیم برای اینکه درآمدزایی داشته باشیم این کار را انجام دهیم، علاوه براین از انجام سوزن دوزی لذتی وصف نشدنی می‌بریم.»
وی همچنین در ادامه گفت:« چون پدرش پاکستانی و مادرش ایرانی است، تا الان که تقریبا ۱۵ ساله است موفق به گرفتن شناسنامه نشده‌است و تنها خواسته‌ای که در این زمان دارد، این است که بتواند شناسنامه‌اش را بگیرد تا بتواند برای سال های بعد در امتحان کنکور شرکت کند.»
سال تحصیلی جدید در حال آغاز است اما بسیاری از دانش‌آموزان منطقه گلشن، آمادگی لازم جهت آموزش آنلاین را ندارند، بخصوص بچه‌های دبستانی. آنها امیدوارند که مدرسه به صورت حضوری برگزار شود تا حداقل دوستانشان که گوشی ندارند بتوانند از نعمت علم و دانش بهره‌مند شوند.
من نیز تصمیم گرفتم سال جدید را با همین تلفن‌ همراه سر کنم، البته امیدوارم که واکسیناسیون دانش‌آموزان زودتر انجام شود، تا ما همه بچه‌های ایران بتوانیم همچون گذشته لذت شادی و در کنار هم بودن و آموختن را تجربه کنیم.

خبرنگار دانش‌آموز: سما صامت