سیداحمد مقدسی*
اجرای برنامه‌های حمایتی برای حفظ تولیدات غذایی
مصرف کالاهای غذایی بویژه کالاهایی مانند لبنیات و گوشت، بر اساس اعلام آمار مراجع رسمی، به دلیل افزایش قیمت، رو به کاهش است. ۷۰درصد قیمت شیر و گوشت مربوط به غذای دام است. ۶۰ درصد غذای دام علوفه و ۴۰ درصد دیگر کنسانتره است.
علوفه مورد نیاز دام صد درصد در داخل تولید می شود.امسال به‌دلیل خسکسالی بی سابقه، سطح برداشت علوفه بسیار کمتر از سال‌های قبل است و به همین دلیل قیمت علوفه ۳۰۰ تا ۵۰۰ درصد افزایش داشته است، به‌عنوان مثال کاه از کیلویی ۸۰۰ به ۴۵۰۰ تومان، یونجه از ۲۰۰۰ به ۶۰۰۰ و ذرت علوفه ای از ۶۰۰ به ۱۸۵۰ تومان رسیده است. با وجود اینکه دولت برای ۳ نهاده یا خوراک کنسانتره جو، ذرت و سویا ارز ۴۲۰۰ تومانی می دهد، با این حال به خاطر افزایش قیمت سایر عوامل تولید، قیمت تمام شده تولید هر کیلو شیر به ۶۴۰۰ تومان رسیده که با احتساب ۱۰درصد سود برای تولیدکننده، قیمت هرکیلو شیر تولیدی باید ۷ هزارتومان باشد اما الان این قیمت در محل دامداری کیلویی ۶۴۰۰ تومان است. به‌عبارتی تولیدکننده انگار پول را با پول عوض می‌کند یعنی با کوچک‌ترین نوسان قیمتی، ممکن است دامدار وارد زیان هنگفت شود.
وقتی قیمت بالا می‌رود، بر مصرف اقشار متوسط و آسیب پذیر اثر می گذارد. در این شرایط، دولت‌ها باید نقش حاکمیتی خود را ایفا کنند و تمام بار و فشار افزایش تولید نباید به دوش تولیدکننده و مصرف کننده باشد. دولت برای حمایت از مصرف کننده باید شرایط را برای تولید اقتصادی مهیا کند. اگر نیاز مصرف از تولید داخل تأمین شود امنیت غذایی، امنیت شغلی و سلامت برای جامعه به ارمغان می‌آورد، اما اگر تمام فشار تولید بر دوش تولیدکننده باشد، انگیزه سرمایه‌گذاری کاهش می یابد و مجبور می‌شویم کالای روزانه مورد مصرف مردم را وارد کنیم.
براساس آمار مربوط به قیمت کالاهای خوراکی که مرکزآمار برای ماه شهریور منتشر کرده است در گروه لبنیات در شهریورماه افزایش قیمت ۱۰.۴درصدی نسبت به مردادماه و افزایش ۷۳ درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل ثبت شده است. بنابرهمین آمار بیشترین افزیش قیمت لبنیات مربوط به ماست، پنیر و شیرپاستوریزه است. افزایش قیمت شیر و گوشت، تا حدودی دامداران را از ضرر خارج کرده و هزینه را سر به سر کرده است، اما اگر مصرف کننده نتواند فشار این افزایش قیمت را تحمل کند دولت باید برای حمایت از مصرف کننده‌ها برنامه‌های حمایتی مانند پرداخت یارانه در نظر بگیرد.
دولت برای کاهش هزینه تولید، نهاده را با ارز دولتی تأمین کرده است و با توجه به تحریم و کمبود منابع، به‌نظر نمی‌رسد دولت توان مالی برای حمایت بیشتر از بخش تولید داشته باشد. از طرفی با توجه به اینکه بخش کشاورزی سهم ۲۵ درصدی از اشتغال را در کشور دارد نمی‌توانیم بخش تولید را رها کنیم. ما در طول ۴۰ سال در تولیدات لبنی به خودکفایی رسیده‌ایم و نباید براحتی امنیت غذایی را به مخاطره بیندازیم. ما در حال حاضر بزرگ‌ترین صادرکننده مواد لبنی در منطقه هستیم باید این جایگاه خودمان را در منطقه حفظ کنیم.
در مورد گوشت، نیز تولیدکننده توان تأمین گوشت مورد نیاز را دارد و ما اعلام می‌کنیم هزینه واردات گوشت اگر برای حمایت از تولید داخل پرداخت شود، تولید بالایی در گوشت خواهیم داشت. با توجه به انتشار آمار مربوط به عملکرد کشتارگاه‌ها که مرکز آمار منتشر کرده است، مقایسه عملکرد کشتارگاه‌های رسمی کشور در مرداد ۱۴۰۰ با ماه مشابه سال ۱۳۹۹ نشان‌دهنده افزایش ۴۳ درصدی مقدار عرضه گوشت قرمز در کشتارگاه‌های رسمی کشور است.
تورم بالای ۴۰ درصد، بنیه اقتصادی و نقدینگی بخش تولید و دامداران را بشدت کاهش داده است، به نظر می رسد برنامه‌های حمایتی مانند پرداخت یارانه به مصرف کنندگان فعلاً راهکار مناسبی برای جلوگیری از کاهش بیشتر مصرف لبنیات و گوشت است.
*رئیس انجمن صنفی گاوداران
منبع: ایران
ارسال دیدگاه