محمد امیرزاده*
آینده خصوصیسازی در گذشته پژوهی
یکی از موضوعات مهمی که دولت سیزدهم طی 4 سال آینده باید دنبال کند، خصوصیسازی است؛ اما قبل از آنکه دولت مسیر خصوصیسازی را ادامه دهد، باید به یک سؤال پاسخ داده شود و آن اینکه چرا خصوصیسازی در ایران موفق نشد و دولت سیزدهم، چه تجربهای از خصوصیسازی گذشته میتواند بگیرد؟
اولین موضوعی که در این مبحث باید به آن پرداخته شود، تغییر نگرش جامعه، سیاستگذاران و مسئولان نسبت به خصوصیسازی است، در حال حاضر دیدگاه مناسبی نسبت به خصوصیسازی در کشور وجود ندارد. از طرفی زمانی که سرمایهها در بخش دیگر چون سازمانها و بانکها متمرکز است و به آنها اجازه داده میشود که طرحهای توسعهای خود را پیش ببرند، دیگر منابعی برای توسعه بخش خصوصی باقی نخواهد ماند که بتواند فعالیتهای خود را توسعه دهد.
در وضعیت امروز بخش خصوصی چندان توانمند و قوی نداریم، مگر بخش محدودی که دارنده معادن و صنایع پتروشیمی هستند؛ لذا برنامه توسعهای زمانی مفید واقع میشود که خصوصیسازی را عمومی کرد، بر این اساس ضرورت دارد، فعالان اقتصادی توانمند به منابع دسترسی پیدا کنند و با توجه به شرایط علمی خود فعالیتهای توسعهای کشور را دنبال و اقتصاد را پویا کنند.پرکاری، درستکاری، دانش و مثبتاندیشی، ۴ موضوع محوری است که در توسعه کشور بسیار مفید است. زمانی محورهای یاد شده در اقتصاد پیادهسازی میشود که محیط و فضای کسب و کار اجازه این گونه نگاه و تفکرات را داشته باشد.متأسفانه در برخی از بخشها، میبینیم که خصوصیسازی دچار چالش میشود؛ لذا باید وضعیت این مجموعهها بررسی و آسیبشناسی شود و این سؤال پرسیده شود که چرا و چگونه یک بخشی که خصوصیسازی در آن اجرایی شد، با چالش مواجه شده است؟
یکی از مهمترین نکات این است که فرهنگسازی در حوزه خصوصیسازی صورت نگرفته است. در خیلی از بخشها، خصوصیسازی به نفع مردم و جامعه است اما چون فرهنگ سازی درست صورت نگرفته، نسبت به اجرای خصوصیسازی مقاومتهایی شکل میگیرد. اگر کار فرهنگی صورت گرفته بود مردم میدانستند که عبور از دره و یا کانال خصوصیسازی باید چگونه باشد و یا چه همکاری و یا همراهی لازم است.از طرفی تمام خصوصیسازیهای که صورت گرفته باید مورد پژوهش قرار گیرد تا به صورت شفاف مشخص شود که واحدها چه سرنوشتی دارند و نتیجه خصوصیسازی آنها چه بوده است؛ به هر ترتیب گذشته چراغ راه آینده است، وقتی گذشته پژوهی نکنیم، آینده درست نمیشود.
چندین سال است که شعار درستی به اسم «خصوصیسازی» میدهیم و باید این موضوع به شیوه درست و همان گونه که در سایر کشورها دنبال میشود، اجرایی شود. هیچ کشور و جامعهای حتی با سیاستهای مختلف اقتصادی، بدون خصوصیسازی نتوانستند به موفقیت و پیشرفت دست پیدا کنند. چین با اقتصاد کمونیستی، مالزی با اقتصاد باز و امارات با حکومت فردی مسیر توسعه خود را از طریق خصوصیسازی دنبال کردند و در حقیقت مسیر توسعه آنها یک مدل دارد، لذا ایران هم مستثنی از قاعده جهانی نیست.
*عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران
منبع: ایران
ارسال دیدگاه