یک شاعر و روزنامهنگار:
وقتی مخاطبی نباشد، شعر خوب هم گفته نخواهد شد
اسلامشهر (پانا ) - شاعر و روزنامهنگار پیشکسوت، شاعر پیشرو جامعه است، یعنی دردهای جامعه را انعکاس میدهد و جلوتر از مردم حرکت میکند.
محمدرضا بامدادیان ملقب به بامداد جویباری، متولد ۲۲ تیر ۱۳۲۴، شهرستان جویبار شاعر، ادیب و روزنامهنگار است؛ او پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی در جویبار، به تهران آمد و در دبیرستان علمیه تهران دیپلم ادبی گرفت. در سال ۱۳۴۶ وارد دانشگاه تهران شد و در رشته زبان و ادبیات فارسی فارغالتحصیل شد. همچنین به جهت فعالیتهای او در سال ۱۳۹۴ نشان درجه یک هنری را دریافت نمود.
او حضور در وزارت ارشاد، فرهنگسرای رسانه، تحقیق و پژوهشهای ادبی، مجموعه سروده و اشعار جویبارعمر، تصحیح و تعلیقات دیوان شمس، تصحیح و تعلیق کتاب شاهنامه فردوسی و تصحیح و تعلیقات دیوان اشعار بهار شروانی را در کارنامه فعالیتهای هنری خود را دارد.
تاریخچه شعر و شاعران در ادبیات فارسی
بامداد جویباری در گفت و گو با پانا با گرامیداشت ۲۷ شهریور روز شعر و ادب فارسی اظهار کرد: شعر پارسی یا شعر کلاسیک در ایران حدود هزاروصد سال قدمت دارد و این گونه شعرها را از نظر ساختاری عروض و وزن شعر فارسی مینامند، هر مصراع به قالبهایی تقسیم میشود و شعر در ایران خیلی دست خوش تحول و دگرگونی شده، از مدیحهسراها تا شاعران درباری، سعدی و حافظ تا نیما و شهریار.
او بیان کرد: ولی به عقیده بسیاری از صاحبنظران بعد از حافظ و سعدی شاعر نداشتیم یا شاعر خوب نبودند تا شاملو که دوباره در شعر تحول زیاد ایجاد کرد و شعر در دورانی قربانی سیاست بوده و خیلی از شاعران برای این که شعر بگویند خودسانسوری کردند، یاخلاف میل خود برای گذران زندگی شعر گفتند.
تفاوت شعر جدید و قدیم
او تفاوت شعر امروز با شعر قدیم را قابل مقایسه نمیداند و تصریح کرد: در شعر معاصر چند شاعر به تعداد انگشتان دو دست شاید شاعر هستند و بقیه هم نظم پردازند ما قرنها است دیگر مانند سعدی، حافظ، فردوسی و مولانا نداریم.
توجه مردم به حوزه شعر
این شاعر و روزنامهنگار تأکید کرد: حتی درشعر نو هم مانند نیما شاعر نداریم، چند تا شاعر جوان نیز حضور دارند که میشود به آینده آنان امیدوار بود ولی مشکل بزرگ شعر و کتاب و رقیب سرسخت همین گوشی و اینترنت است و دیگر کمتر کسی برای خواندن شعر علاقه نشان میدهد یا کتاب میخواند و وقتی مخاطبی نباشد شعر خوب هم گفته نخواهد شد.
نقش شاعر در جامعه
محمدرضا بامدادیان خاطرنشان کرد: شاعر پیشرو جامعه است، یعنی دردهای جامعه را انعکاس میدهد و جلوتر از مردم حرکت میکند، البته شاعرانی هم هستندکه در انجمنهای ادبی و دنیای مجازی برای خودجایگاهی دارند و مردم از شعرآنها استفاده میکنند.
ورود به عرصه شعر و شاعری
او در رابطه با ورود افراد به عرصه شعر و شاعری عنوان کرد: ببینید شعر مثل بازیگری یا خوانندگی نیست نیاز به طبع شعر داره که باید با شاعر دنیا بیاید، یعنی ذاتا" فرد شاعر باشد و با خواندن اشعار و دانستن قواعد ادبی این علاقه و سطح درک خود راگسترش دهد. به قول نظامی گنجوی، « پیش و پسی بست صفت کبریا پس شعرا آمد و پیش انبیا».
خبرنگار: نازنین سرایی
ارسال دیدگاه