سینما در خود تمامی هنر را جای داده است

مصطفی علیزاد، فیلمنامه‌نویس آثار بزرگی چون محتشم و تغییر رنگ در سینما و تلویزیون، در گفت‌و‌گو با پانا اظهار کرد:«سینما یکی از شاخه‌های پربار هنر است که با ارائه‌ فیلم‌، به یکی از محبوب‌ترین‌ها بین مردم تبدیل شده، سینما در خود تمامی هنرها را جای داده است، نویسندگی، موسیقی، بازیگری و نقاشی از جمله‌ آنها است.»

او در رابطه با سینمای اجتماعی بیان کرد:« در سینما اشتباهی به نام سینمای اجتماعی ایجاد شده است؛ در آن حرف‌های بزرگ می‌زنیم و وقتی پای نتیجه‌گیری می‌رسد پایان فیلم باز گذاشته می‌شود و می‌گویند که ما فیلمساز اجتماعی هستیم؛ یا شما نباید سراغ دوایر ملتهب بروید و یا اگر سراغش رفتید باید در پایان فیلم خود نتیجه‌گیری بگذارید.»

علیزاد افزود: «فکر می‌کنم که از این به بعد از هر کسی که می‌خواهد فیلم بسازد سؤال بسیار مهمی بپرسیم و آن هم این است که چرا فیلم می‌سازید؟ البته هیچکس نمی‌گوید که برای خودم فیلم می‌سازم بلکه همه می‌گویند حرف‌های مهمی داریم و می‌خواهیم این حرف جدی را به زبان بیاوریم، در پایان هم می‌بینیم که فیلم فروش نرفته و حرف او را هم هیچکس نشنیده است.»

این فیلمنامه‌نویس در وصف علل وجود صحنه‌های غم‌انگیز در فیلم‌ها و سریال‌ها، گفت:« غم و اندوه به اندازه عشق و خوشبختی بخشی از زندگی‌ ما انسان‌ها است، در نتیجه ایجاد صحنه‌های غم‌انگیز برای باورپذیری بیشتر فیلم‌ها و سریال‌ها یکی از الزام‌ها است، در هر نوع فیلم و سریال صحنه‌هایی که شخصیت‌های شما شاد هستند، تأثیرگذارند و مخاطبان را شاد می‌کنند، همچنین صحنه‌هایی که به طرز فجیعی غم‌انگیزند، بینندگان شما را واقعاً متأثر می‌کنند و حتی به گریه می‌اندازند.»

او بیان کرد:« در غم و اندوه هم زیبایی یافت می‌شود، احساسات بخش زیبایی از آنچه ما را به یک انسان تبدیل می‌کند هستند، چه احساسات خوب و چه احساسات بد. غم و اندوه هم احساس متفاوتی نیست. این بخشی از وجود ما است. روزهای غم‌انگیز در زندگی ما باعث حس خوشبختیِ بیشتر در روزهای شاد می‌شود و همه ما روزهایی داشته‌ایم که به خود حق داده‌ایم غمگین باشیم، فقط به هنرها نگاه کنید، موسیقی، هنرهای تجسمی، ادبیات، سینما و‌ تئاتر، چرا همه آن‌ها به غم و اندوه نیز می‌پردازند، اگر چیز زیبایی در آن وجود ندارد.»

علیزاد با اشاره به اینکه صحنه‌ها متعلق به داستانی غیرواقعی هستند، اما باید تاثیر گذار باشند، تصریح کرد: «قطعاً اگر شخصیت‌هایی خلق کرده باشید که باورپذیر بوده و ارتباط با آن‌ها ساده باشد، پس مخاطبان شما نیز به آنها اهمیت می‌دهند، با آنها حس همزادپنداری پیدا می‌کنند و وقتی شخصیت های داستان شما شخصیت مهمی را از دست می‌دهند، یا دچار شکست عاطفی می‌شوند، خوانندگان شما آن درد عاطفی را همانند درد خودشان احساس می‌کنند.»

خبرنگار دانش‌آموز: زهرا شرفی‌نیا