در مکاتبه‌ای با دبیرکل سازمان ملل متحد انجام شده است؛
آخرین نامه ظریف؛ انتشار اسناد شش سال بدعهدی غرب در اجرای برجام
اجرای درست برجام میتوانست سیاسیون دلواپس در همه طرفها به ویژه در تهران و واشنگتن را متقاعد کند که جلوگیری از بحران و کاهش تنش به روشی نسبتا قابل قبول، نیازمند رفاقت و صمیمیت نیست
تهران (پانا) - وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در ٢٩ تیر ١۴٠٠ و در ششمین سالگرد تصویب قطعنامه ٢٢٣١ شورای امنیت سازمان ملل متحد در نامه ای به دبیرکل این سازمان، جمع بندی از مجموع بدعهدی‌های طرف‌های غربی را به عنوان سند در دبیرخانه ملل متحد ثبت کرد.
به گزارش روابط عمومی وزارت امور خارجه، اکنون این نامه به همراه اسناد شش سال بدعهدی غرب در اجرای برجام، که پیش از این در مناسبت های مختلف از طرف وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران به رشته تحریر درآمده است، با مقدمه ایشان به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر می‌شود.
این مجموعه تالیف شده از سوی محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران بالغ بر ٢٠٠ صفحه از سوی مرکز مطالعات سیاسی و بین المللی به زیور طبع آراسته شده که اکنون نسخه دیجیتالی آنها در دسترس عموم قرار گرفته است.
براساس اعلام مرکز مطالعات سیاسی و بین‌المللی، نسخه چاپی کتاب‌ها نیز طی هفته آینده در بازار نشر قابل دسترسی خواهد بود.
در بخشی از مقدمه این کتاب آمده است: «اجرای درست برجام میتوانست به ایجاد اعتماد بینجامد و سیاسیون دلواپس در همه طرفها به ویژه در تهران و واشنگتن را متقاعد کند که جلوگیری از بحران، کاهش تنش و برخورد با چالش‌ها به روشی نسبتا قابل قبول، نیازمند رفاقت و صمیمیت نیست.
اکنون که آماده ترک مسئولیت و اختصاص تمام وقت خود به تدریس و پژوهش میشوم کماکان امیدوارم که منطق و عقلانیت در نهایت در جهان مستولی خواهد شد.
امیدوارم که برجام و تاریخچه (عدم) اجرای آن بتواند درس مهمی به ما بیاموزد: مواضع حداکثری به ناکامی می‌انجامد، ناکامی همه طرفها. هیچ توافق و یا ترتیبات بی عیب و نقضی وجود ندارد. هیچ طرفی در یک مذاکره به همه چیزهایی که میخواسته نخواهد رسید و هیچ طرفی حتی نباید به دنبال چنین هدفی باشد. چون در جهان کنونی ما چنین ترتیباتی پیش از آنکه ناممکن باشد ناپایدار است. گرایش حداکثری به مذاکرات فرسایشی و بی‌پایان می‌انجامد؛ که تقریبا در تمامی شرایط ضرر و یا لااقل عدم النفع آن برای کشور و مردم از منافع فرضی رسیدن - ناممکن- به توافق ایده‌آل کمتر نیست.
تلاش هریک از کنشگران برای پیروزی به هزینه شکست طرف مقابل در جهان کنونی ناشدنی است و به ناکامی هر دو طرف می‌انجامد. برای موفقیت حتی با نگرش کاملا خودمحورانه هر طرف ناگزیر از شناسایی، احترام و توجه به نگرانی‌ها، دلواپسی‌ها و منافع طرف‌های دیگر است. باور دارم که مطالعه هوشیارانه و عینی موفقیت در رسیدن به برجام در مقایسه با احیای پرمشکل آن، میتواند نتایج آموزنده و روشنگرانه‌ای برای زمامداران در قرن بیست و یکم باشد. امید است بتوانیم از موفقیت‌ها و همچنین از نامامی‌ها بیاموزیم.»
متن این نامه و اسناد منتشرشده در قالب کتاب «نامه به دبیرکل ملل متحد» را اینجا بخوانید.
ارسال دیدگاه