در سوگ پایان ناتمام کامران احمدگلی
تهران (پانا) - بهادر باقری که هنوز منتظر است تا تقدیرنامه کتاب مشترک‌شان را به دست کامران احمدگلی برساند، حالا در سوگ رفتن او از کارهای ناتمام‌شان می‌نویسد.
به گزارش ایسنا، بهادر باقری، معاون گسترش زبان فارسی و ایران‌شناسی در دانشگاه‌ها و مراکز علمی خارج از کشور در وزارت علوم و عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی در پی درگذشت کامران احمدگلی، مترجم، استاد زبان و ادبیات انگلیسی و عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی که بر اثر ابتلا به کرونا از دنیا رفت، نوشته است: «نقش پای رفتگان، هموار سازد راه را مرگ را داغ عزیزان، بر من آسان کرده‌است.
این بار ویروس منحوس کرونا، جانِ کامران و کامران‌جان را از ما گرفت. دکتر کامران احمدگلی، استاد کوشا و پویا و باسوادِ زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه خوارزمی و دوست یگانه و دردانه من و ما.
سر صبحی، خبر پرکشیدنت را خواندم؛ برادر جوانمرد جوانمرگم؛ کامران عزیزم!
سال ۱۳۹۱ بود که بر من منت نهادی و از من خواستی در کار ترجمه متون ادبی، کنارت باشم و چه سعادتی از این بالاتر که از دریای فضل و دانشت بهره‌مند شوم و چقدر جای این همکاری‌های بینارشته‌ای، در دانشگاه‌های ما خالی است! کار نگارش و ترجمه تک‌نگاریِ ستبر و درست و حسابیِ ویلیام باتلر یِیتس، شاعر ملی و نامدار ایرلند را آغاز کردیم و یکی دوسالی درگیر آن بودیم و بیش از نیمی از این کتاب را نوشتیم و در میانه کار، گفتی کتاب خوبی در زمینه شعر معاصر آمریکا را برای ترجمه انتخاب کرده‌ای و این کار را هم با عشق و پیگیری و وسواس علمی و مثال‌زدنی‌ات پیش بردیم و سال ۱۳۹۹ چه سال خوبی برای ما بود! این کتاب که در نشر خاموش منتشر شد، در جشنواره کتاب سال استان اصفهان، مقام اول را کسب کرد و در جشنواره کتاب سال نیز بهترین ترجمه در عرصه نقد ادبی شد و کتاب شایسته تقدیر و چقدر ما دوتا خوشحال شدیم و کلّی انگیزه پیدا کردیم که کتاب باتلر ییتس را هم به‌زودی تمام کنیم و چند طرح دیگر هم داشتیم که:
گر بماندیم زنده، بر دوزیم
جامه‌ای کز فراق، چاک شده
ور نماندیم، عذر ما بپذیر
ای بسا آرزو که خاک شده!
حدود یک ماه پیش رفتم و تقدیرنامه وزیر ارشاد را برای این کتاب از سرای اهل قلم گرفتم و به تو زنگ زدم. سرفه می‌کردی و گفتی درگیر کرونای خفیفی شده‌ای و به امید خدا خوب می‌شوی و می‌آیی آن را از من می‌گیری و حالا که خانه‌مان نزدیک شده، خوب است عصرها برویم پارک گفت‌وگو با هم قدمی و گپی بزنیم و کارهای مشترک‌مان را سامان دهیم. دریغا که تا زنده‌ایم، فکر می‌کنیم همیشه زنده‌ایم! اما
«همه طول سفر، یک چمدان بستن بود».
در تقدیم‌نامه کتاب شعر آمریکا نوشته‌ای: «به یاد و یادبود پدرم حسن احمدگلی، که عشق به شعر و احترام به آن را به من آموخت». چه پسر قدردان بامعرفتی! و چه پدر فرزانه کامران‌پروری!
دیدارتان مبارک پسر و پدر اهل دل و ادب و فرزانگی!
دلم برای صدای ویژه‌ات و خنده‌های بلند و بی‌غش و خالصت تنگ می‌شود رفیق!
ته بساط دنیا از نوع و عیار گوهر درخشان و تبناک و تابناک تو خیلی کم دارد و دریغادریغ که این‌گونه آسان از دست‌تان می‌دهیم! خدا حافظ کامران جان!»
کامران احمدگلی دانشیار گروه آموزشی زبان‌های خارجی و عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی و نیز مترجم بود. او مدرک کارشناسی خود را در رشته مترجمی زبان انگلیسی از دانشگاه علامه طباطبایی، کارشناسی ارشد را در رشته زبان و ادبیات انگلیسی در همین دانشگاه و دکترای زبان و ادبیات انگلیسی را از دانشگاه بیرمنگام انگلستان دریافت کرده بود.
از آثار احمدگلی که در زمینه ادبیات آمریکا نیز پژوهش‌هایی انجام داده بود می‌توان به «درآمدی بر ادبیات انگلیسی» و «درآمدی بر شعر معاصر آمریکا» اشاره کرد.
ارسال دیدگاه