کارتون های دهه شصت هنوز هم مشتری دارد

از کارتون‌های‌دهه شصت برای بچه‌های دهه شصت کلی خاطره باقی ماند. در میانه هیاهوها، کارتون‌هایی از تلویزیون پخش می‌شد که شیرینی لحظات کودکانه بچه‌های دهه شصت بودند.آنچه امروز می‌خوانید بررسی کارتون‌هایی است که دهه شصتی‌ها از تلویزیون می‌دیدند و اینکه هرکدام از این کاراکترهای خیالی در چه فضایی از دنیای آن روز طراحی می‌شدند.

حافظه‌ بصری بچه‌های آن زمان ایران را هنرمندان کشورهای جهان طراحی می‌کردند. آن روزها دروازه تلویزیون، به روی کارتون‌های کشورهای مختلف باز بود اما بسیاری از این کارتون‌ها، از ژاپن به خاک ایران ‌آمده بودند. شاید به‌خاطر اینکه ژاپنی‌ها علاقه عجیبی به دنیای انیمیشن‌ها دارند و دوست دارند همه دنیا هم به دنیای رنگی کاراکترها نزدیک شوند.

اصلا انیمیشن برای ژاپنی‌های شکست‌خورده در عرصه نظامی، مثل قلعه محکمی از رویاها بود و به خاطر همین تا سال ۱۹۷۶ قریب به دویست سریال انیمیشن در این کشور تولید شد و در عرض هفت سال بعد یعنی تا سال ۱۹۸۳ این رقم دوبرابر شد. یعنی بعد از جنگ جهانی دوم تا سال ۱۹۸۳، چهارصد فیلم و سریال تولید کردند.

طبیعی بود که در آن سال‌ها تلویزیون ایران هم مثل شبکه‌های تلویزیونی جهان در تسخیر آثار تجاری صنعت انیمیشن ژاپن قرار بگیرد. امروز قصد داریم در دنیای خیالی و رنگارنگ انیمیشن ها قدم بزنیم و خاطره بازی کنیم.

"بارباپاپا عوض می‌شود"احتمال پیدا کردن یک دهه‌شصتی که این جمله را نشنیده باشد، به صفر میل می‌کند. همه ما نام این شخصیت فرانسوی را از تلویزیون شنیده‌ایم؛ انیمیشنی که این روزها هم برای دهه نودی‌ها از شبکه پویا نمایش داده می‌شود. آنها می‌توانستند به هرشکلی که دوست داشتند دربیایند. این خانواده تلاش می‌کردند دنیا را جای بهتری برای زندگی انسان‌ها کنند.

"بامزی، قوی‌ترین خرس دنیا" یکی از معروف‌ترین شخصیت‌های کارتونی برای دهه‌شصتی‌ها است؛ خرسی که با خوردن عسل به یک ابرقهرمان تبدیل می‌شد که می‌توانست هر کار سختی را انجام دهد. بامزی با دوست خوابالوی خود شلمان از یکه‌تازان دوران کودکی دهه شصت به‌شمار می‌روند.

"شلمان" همه‌چیزدان ،مخترعی چیره‌دست بود که برای وقت ارزش فوق‌العاده‌ای قائل بود. او همه کارهایش را با ساعت زنگدارش تنظیم می‌کرد و حاضر به کوچک‌ترین تغییری در برنامه‌ریزی خود نبود. حتی در مواقعی که دوستانش با خطرهای بزرگ مواجه بودند، شلمان با به‌صدا درآمدن ساعتش به خواب می‌رفت تا طبق برنامه‌اش عمل کند.

مدیری مدبر، به‌شدت دقیق و خلاق که بچه‌های دهه‌شصتی تنها در کارتون‌های تلویزیون می‌توانستند ببینند."خانواده دکتر ارنست" بود. تصویر خانواده‌ای که برای زنده ماندن در یک جزیره متروکه، با صبر و استقامت، تلاش‌های زیادی را انجام می‌دهند تا در برابر روزگار ناملایم و تغییرات آب‌وهوایی و مشکلات روزانه و فصلی، راهی برای برون‌رفت از مشکلات پیدا کنند و در آخر، پیروز این مبارزه می‌شوند.

گوریل انگوری،زبل‌خان،چوبین، هاکلبریفین،افسانه توشیشان،سفرهای مارکوپولو و....این کارتون ها و هزاران کارتون خاطره انگیز دیگر، دنیای خیالی و رنگی بچه‌های دهه شصت را می‌ساخت. کودکان دهه شصتی با دیدن همین کارتون‌ها، امید، تلاش، نظم، تفکر، خلاقیت و هزاران درس آموزنده دیگر را آموختند.