نگاهی به «کن ۲۰۲۱»؛ شش روز پس از آغاز

به‌گزارش ایران، در طول روز یکشنبه ۲۰ تیر، چهار فیلم دیگر این قسمت برای حاضران در جشنواره که به سبب ملاحظات کرونایی و دور تازه کشتارهای این بیماری هولناک به یک سوم ارقام معمول تنزل یافته‌اند، پخش می‌شود و یکی از آنها کاری به‌نام «فرانسه» است. فیلم «فرانسه» که در ملاحظات و تصمیم‌گیری اولیه سازندگانش «یک صبح نیمه آفتابی» نامگذاری شده و سپس به اسم کنونی آن تغییر نام داد، ساخته برونو دومونت فرانسوی و یک درام اجتماعی است که داستانش را از تحولات روز اروپا و نحوه زندگی مردم در شرایط سخت اقلیمی و اقتصادی این قاره وام می‌گیرد و فرانسه‌ای را پیش رو می‌گذارد که نه فقط به خاطر کرونا بلکه به‌سبب چند دستگی‌های سیاسی و متحد نبودن احزابش و البته تعدد فرهنگ و ملیت اقوام ساکن در آن به‌جامعه‌ای بی‌ثبات و سرشار از ناهنجاری تبدیل شده است. لیا سیدو، بلانش گاردن، بنجامین بیولای و امانوئل اریولی بازیگران اصلی فیلمی هستند که مدیریت فیلمبرداری آن با داوید شامبیله بوده و قرار است از ۵ شهریور در سطح فرانسه و چند کشور دیگر اروپای غربی هم اکران عمومی شود.

«پن» این بار با فرزندانش می‌آید
دیگر فیلم مورد توجه در برنامه ششمین روز «کن ۲۰۲۱» کار جدید‌ شان پن امریکایی و معروف به‌نام «روز پرچم» است که در عین چشم‌داشتن به نخل طلای این جشنواره به‌حضوری موفق در بازار سینمایی امریکای شمالی و سایر نقاط اروپا هم امید بسته و ۲۴ مرداد ماه تاریخی است که برای شروع اکران عمومی فیلم در این مناطق از جهان در نظر گرفته شده است. سناریوی این فیلم را جز باتروورت نوشته اما کل فیلم و قصه آن براساس رمانی از جنیفر فوگل به‌نام «مرد فیلم فلم» تدوین و ارائه شده و بر مردی متمرکز است که یک هنرمند تجسمی و سازنده مجسمه‌ها و نقاش پرتره‌ها بوده اما گذشته‌اش سرشار از برخی خدشه‌ها و مشکلات اجتماعی است. «روز پرچم» با نشان دادن زندگی پر تنش دختر این مرد که باید با گذشته پدرش کنار بیاید و آن را برای خود و دیگران تحلیل و توجیه کند، هم زحمات فرزند وی را توضیح می‌دهد و هم پرده از واقعیت وجودی پدر او بر می‌دارد. «Flag Day» را به‌درستی می‌توان فیلم خانوادگی «شان پن» هم نامید زیرا دو فرزند نوجوان این هنرمند نیز با نام‌های دیلان پن و هاپر پن جزو هنرپیشه‌های فیلم هستند و البته با حضور امثال جاش برولین و مایلز تلر فیلم از این سطوح فراتر رفته و کاری همه پسند جلوه می‌کند. با این حال پیروزی احتمالی این فیلم در بخش مسابقه کن امسال نه فقط منتج از مسائل فوق بلکه وابسته به رأیی است که هیأت ژوری جشنواره به ریاست اسپایک لی کارگردان سیاهپوست امریکایی در روز پایانی جشنواره (۲۶ تیر) صادر خواهد کرد و اینک غیر قابل پیش‌بینی است.

وصف کوتاه فیلم‌های پخش شده
امروز «خاطره‌سازی» کار تازه آپیچات پونگ ویراس تاکول فیلمساز غیر متعارف تایلندی و «شکستگی» دیگر نماینده فرانسه در بخش مسابقه کن امسال هم که کارگردان آن کاترین کورسینی است، برای حاضران به‌نمایش درمی‌آید و نشست‌های خبری آنها هم بر پا می‌شود و قرار است هر دو فیلم دو نوبت دیگر روز دوشنبه (فردا) هم برای علاقه‌مندان پخش شوند اما بد‌ نیست نام و وصف کوتاه برخی فیلم‌های پخش شده در پنج روز گذشته را هم بیاوریم که البته آنها هم طی روزهای چهارشنبه تا شنبه هر یک سه نوبت به نمایش درآمدند.

«دپارتمان شماره شش» که کاری از جوهو کوزمانن سینماگر فنلاندی و محصول مشترک کشور او، آلمان، روسیه و استونی است و یک درام اجتماعی به شمار می‌آید، با تشویق حاضران در جشنواره مواجه شد و اثر خوبی روی هیأت ژوری بر جای گذاشت. سناریوی این فیلم را هم کوزمانن با همکاری لیویا اولمن و آندریس فلدمانیس نوشته اما اقتباسی صریح از روی رمانی با همین نام نوشته روزا لیکسام است که در سال ۲۰۱۱ منتشر شده است.

‌«بسته فرانسوی» کار آخر وس اندرسون سینماگر غیر متعارف امریکایی که از یک سال و اندی پیش آماده نمایش بوده اما به سبب تبعات بسط کرونا دچار تأخیری طولانی در اکران خود شد، سرانجام پخش و از آن رونمایی شد. این کمدی- درام امریکایی با بازی امثال بنی چیو دل تورو، آدریان برادی، بیل موری، تیلداسویین تون و فرانسیس مک دورماند در نقش‌های اصلی یک بار روز چهارشنبه و دو مرتبه هم روز پنجشنبه برای حضار در کن به نمایش درآمد و به سبب رویکردهای خاص اندرسون که دو فیلم قبلی‌اش («هتل بزرگ بوداپست» و «جزیره سگ‌ها») هم سروصدای زیادی به‌پا کرده بود، بلافاصله وارد جمع شانس‌داران تصاحب نخل طلای امسال شد.

«لینگویی» هم که یک درام فرانسوی به‌کارگردانی محمد صالح هارون است، افتخار پخش شدن در کن را کسب کرد. هارون اگر چه تبعه فرانسه است اما عرب تبار به‌شمار می‌آید و داستان فیلم او قدری کند پیش می‌رود و ارتباط‌ها مبهم به‌نظر می‌رسد و به این سبب شانس چندانی را نمی‌شود برای این فیلم متصور دانست.

«نیترام» به‌کارگردانی جاستین کورزل که یک فیلم جنایی و کوبنده و محصولی از سینمای استرالیا است، شاید با استفاده از بازیگرانی نه چندان مطرح مانند کالب لاندری جونز، اسی دیویس، بن اوتول و آنتونی لاپاگلیا جذابیت‌های لازم و ظاهری را نداشته باشد، اما با سناریوی خوبی که‌ شان گرنت برای آن نوشته، قصه‌اش را پر ضرب و با هیجان به پیش می‌برد و سرانجام به نقطه نهایی می‌کشاند. این فیلم درباره قتل عام واقعی و اسفباری است که در سال ۱۹۹۶ در بندر پورت آرتور واقع در ایالت تاسمانیای استرالیا روی داد و تبعات آن کل این کشور را دچار تلاطم کرد.

نشریات مطرح نظر می‌دهند
ناگفته نگذاریم که نشریه قدیمی و پر نفوذ هالیوود ریپورتر امریکا که مثل هر سال یک تیم خبری ۳۰‌نفره را راهی کن کرده، در شماره دیروز (شنبه ۱۹ تیر) خود «بسته فرانسوی» وس اندرسون را بهترین فیلمی تلقی کرد که در پنج روز نخست «کن ۲۰۲۱» به نمایش درآمده اما «فیگارو»ی فرانسه این عنوان را سزاوار «آنت» فیلم افتتاحیه جشنواره دانست که در شب اول پخش شد و شروعی پر هیجان را برای کن پس از یک سال تعطیلی (مرتبط با کرونا) به تصویر کشید.