امام محمد تقی(ع) جوان ترین امام معصوم(ع)

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی رشد (شبکه ملی مدارس)، آخرین روز از ماه ذی القعده مصادف با سالروز شهادت امام نهم، امام محمد تقی(ع) است.

نام مبارک نهمین امام شیعیان محمد و دارای القاب و کنیه‌های فراوانی است، مشهورترین لقب ایشان جواد و هادی و معروف‌ترین کنیه‌اش ابوجعفر است.

امام جواد (ع) در ماه رجب سال 195 هجری قمری در مدینه چشم به دنیا گشود. پیشگویی ولادت آن امام از زبان پدر بزرگوارش چندین بار مطرح شده بود. ولادت امام جواد همچون ولادت سایر ائمه معصومین علیهم السلام با ویژگی‌های مخصوصی همراه بوده است.

مادر بزرگوار امام جواد (ع) خیزران نام دارد. دوران کودکی امام جواد (ع) از دوران شیرخوارگی تا زمانی که در سن هفت سالگی به امامت رسید، با حوادث گوناگون آمیخته است.

با شهادت امام رضا (ع) و به امامت رسیدن امام جواد در سن کودکی، یکی از موضوعاتی که حتی برخی از یاران امام هشتم را دچار شک و تردید کرد، کم‌ سن‌ و‌ سالی امام جواد جهت مقام امامت بود. به همین دلیل در مواردی امام رضا (ع) و در موارد دیگری، خود امام جواد به تبیین آن پرداختند و به شبهه‌ها پاسخ گفتند.

اگر چه امام جواد (ع) نسبت به سایر امامان در سن بسیار کمی به امامت رسید، اما دوران هفده ساله‌ی امامت او، دورانی نسبتاً طولانی و پر حادثه است.

جایگاه امام نزد خدا

امام جواد (ع) به دلیل قابلیت و لیاقت و بهره‌مندی از موهبت الهی از جایگاهی رفیع در پیشگاه خداوند، پیامبر اکرم، پدر بزرگوارش و تمام کسانی که بهره‌ای از شناخت امام دارند برخوردار است.

اگر چه دشمنان دین و حاکمان معاصر امامان معصوم علیهم السلام همواره در مقام توطئه و سرکوب و تحقیر آنان بوده اند، اما حقانیت و صداقت و نورانیت امامان شیعه پیوسته نقشه‌های دشمنان را خنثی و بی‌تأثیر می‌ساخته است و در برخی موارد، حتی دشمنان تحت تاثیر وجود پر برکت آنان قرار می‌گرفته‌اند.

ازدواج

امام جواد (ع) نیز با هوشمندی و درایت مخصوص‌به‌خود، در برخورد با حاکم ستمگر عباسی، مامون ، که قاتل پدرش امام رضا (ع) بود به گونه‌ای عمل نمود که مامون نیز افتخار خویش را در انتخاب او برای ازدواج با دخترش ام فضل می‌دید. در دوران زندگی مشترک امام جواد (ع) با ام فضل (تا هنگام شهادت) حوادث گوناگونی اتفاق افتاده است.

دوران امامت تا شهادت

همسر دیگر امام جواد (ع)، سمانه مغربیه نام دارد که مادر امام هادی (ع) است. امام جواد (ع) همچون امامان دیگر با بهره‌مندی از علوم و معارف ناب توحیدی و دریافت حقایق از عوالم بالا در صحنه‌های مختلف، گوشه‌هایی از اقیانوس نامتناهی علم و حکمت را در زندگی سراسر رحمت خویش به نمایش گذاشته است.

دفتر زندگی امام همانند سایر ائمه معصوم علیهم السلام آکنده است از برگ‌هایی زرین از مکارم اخلاق، مناقب و معجزات، استجابت دعاها، ارتباط متواضعانه، صمیمانه و همدردی با اصحاب و یاران است.

امام جواد(ع) در سال 220 هجری قمری، با نقشه معتصم، حاکم ستمگر عباسی و دخالت مستقیم ام فضل همسرش، به شهادت رسید و در کنار قبر جدّ بزرگوارش حضرت امام موسی کاظم(ع) در کاظمین به خاک سپرده شد.

سخنان به ‌یادگار مانده از حضرت جواد (ع) در موضوعات مختلف هر یک به‌ صورت مشعلی فروزان تا ابدیّت فراسوی راه انسانها می‌درخشد و در بزرگراه کمال و سعادت، حق را روشنی می بخشد.

مزار حضرت موسی مبرقع(ع) فرزند بلافصل امام جواد(ع) و برادر کوچکتر امام هادی(ع) در آستان مقدس چهل اختران قم، همواره و بخصوص در چنین ایامی، پذیرای جمع کثیر زائران ایرانی و غیر ایرانی است.