محبوبه عزیزی: برای اجرا دو مانع خانواده و پارتی‌بازی ممکن است وجود داشته باشد

مجری شبکه پنج؛ «محبوبه عزیزی» در گفت و گو با پانا درباره نحوه ورود خود به حرفه مجری‌گری بیان کرد: «علاقه شخصی و استعداد ذاتی دو عنصر مهم هستند. من معتقدم هرکسی وارد کار یا حرفه‌ای می‌شود، باید بر اساس علاقه‌مندی خودش باشد و استعدادهایی که ذاتاً در وجودش نهفته شده را شناسایی کند و به دنبال آن‌ها برود. بنده هم قبل از ورود به دبیرستان استعدادهایم را شناسایی کردم و خانواده نیز مشوقم بودند. پدر و برادرم مرا همراهی می‌کردند. برایم پلات و قصه می‌نوشتند تا خوانش من تقویت شود. همه دست‌به‌دست هم دادند تا بتوانم استعدادهای بلقوه خودم را به فعلیت برسانم.»
دو عامل بازدارنده برای مجری شدن
این مجری شبکه پنج در رابطه با اینکه اگر به گذشته بازگردد بازهم همین حرفه را انتخاب می‌کند یا نه، اظهار کرد: «با تأکید می‌گویم که اگر زمان به عقب بازگردد بازهم به دنبال همین شغل و حرفه می‌روم. چون می‌دانم استعداد درونی من و علاقه من به این حرفه است.»
همیشه نگران بودم خانواده‌ام مخالفت کنند
عزیزی در رابطه با بزرگ‌ترین سدّ برای ورود به این حوزه گفت: «من قبل از اینکه در خانواده مطرح کنم که به حوزه اجرا علاقه‌مند هستم همیشه دو عامل بازدارنده وجود داشت که مانع من می‌شد. اولین عامل این بود که؛ خانواده ما، خانواده‌ای هستند که خط قرمزها خیلی رعایت می‌شود و حیامندی رکن اصلی خانواده است. همیشه نگران بودم که بخواهم به خانواده‌ام بگویم، من خیلی به این کارعلاقمند هستم و با مخالفت آنها روبه‌رو شوم.»
وی افزود: «هرزمان فراغتی پیدا می‌شد جلوی آینه می‌ایستادم و حرف می‌زدم، اجرای برنامه‌ها را در مدرسه به عهده می‌گرفتم و همه این‌ها باعث شد که خود خانواده مطرح کنند که تو چقدر به این رشته علاقمندهستی توانایی این کار را داری و این عامل بازدارنده نبود.»
فکر می‌کردم تا پارتی نداشته باشم نمی‌توانم مجری شوم
محبوبه عزیزی با اشاره به نقش پارتی‌بازی‌ها در ورود به حرفه اجرا گفت: «مورد بعدی که همیشه از آن خوف داشتم که مبادا این اتفاق، رقم نخورد و من هیچ‌وقت به آرزویم نرسم، مسائل به‌اصطلاح عامیانه مانند پارتی‌بازی‌هایی بود که همه‌جا وجود دارد. من فکر می‌کردم که به شدیدترین شکل ممکن در سازمان صداوسیما وجود داشته باشد و تا پارتی نداشته باشم هرگز نمی‌توانم وارد این حوزه شوم.»
از طریق فراخوان «نیم‌رخ» به تلویزیون آمدم
وی درباره نحوه ورودش به حوزه اجرا در تلویزیون گفت: «درنهایت به لطف خدا و ازآنجایی‌که همیشه اعتقاد داشتم که آدم‌ها می‌توانند با توانمندی‌های خودشان؛ خود را نشان دهند بالاخره وارد این حوزه شدم. برنامه «نیم‌رخ» از طریق گروه کودک و نوجوان شبکه یک فراخوانی را منتشر کرد که از همه نوجوانان دعوت کردند که در این فراخوان شرکت کنند. من هم یکی، از آن علاقه‌مندانی بودم که در این فراخوان شرکت کردم و بدون سفارش کسی در این فراخوان قبول شدم.»
عزیزی در رابطه بااینکه آیا دوست دارد که فرزندانش هم در این حوزه فعالیت کنند یا خیر، بیان کرد: «حقیقتاً اگر بخواهم به علاقه‌مندی خودم نگاه کنم، بله! ولی به طرز فکر آن‌ها نسبت به شغل خودم و همسرم به‌شدت احترام می‌گذاریم و من و همسرم دوست داریم که دنبال آن چیزی بروند که به آن علاقه دارند. چون موفقیت در چیزی است که انسان به آن تمایل دارد.»
عزیزی در ادامه اضافه کرد: «فرزندان من به حوزه هنر و علم علاقه‌مند هستند. من هم تشویق شان می‌کنم که به دنبال تعلقات خودشان بروند. اما در مورد اجرا تمایلی در وجودشان ندیدم که بخواهم ترغیب و تشویقشان کنم که وارد این حوزه شوند.»
من و امیرحسین مدرس از بین ۲ یا۳ هزار نفر انتخاب شدیم
محبوبه عزیزی در رابطه با اولین اجرای خودخاطر نشان کرد: «مگر ممکن است کسی اولین اجرا یا اولین کاری که به آن علاقه داشته را فراموش کند. اولین اجرای من در برنامه نیم‌رخ بود که فراخوان صادر کرد و عدد من به‌عنوان یک علاقه‌مند در بین ۲ یا ۳ هزار نفر شرکت‌کننده ۹۰۵ بود. ما جلوی دوربین تست می‌دادیم و بیننده‌ها درواقع داوری می‌کردند. از بین تمام افرادی که آمده بودند من و آقای امیرحسین مدرس به‌عنوان مجری‌های برنامه انتخاب شدیم. در زمستان سال ۷۶بود و اجرای اتاق شماره ۳ برنامه نیم‌رخ را به من واگذار کردند.»
محبوبه عزیزی در ادامه افزود: «بعد از برنامه نیم‌رخ در طول این ۲۳ سالی که در سازمان صداوسیما خدمت کردم، برنامه‌های متعددی را اجرا کردم. به‌عنوان گوینده رادیو یا در سیما به‌عنوان مجری و همچنین به‌عنوان نری تور که نریشن می‌خواندم. در شبکه های مختلف و ژانرهای مختلف من نریشن خواندم. بعد از برنامه نیم‌رخ که حدود دو سالی آنتن داشتیم، وارد سیمای خانواده و گروه اجتماعی شبکه یک شدم و مدتی را آنجا خدمت کردم. با فوت ناگهانی پدرم یکی دو سالی خیلی کم‌کار انجام دادم. چون ضربه سنگینی به روحیه ما وارد شد. بعد که به سکون و تعدیل رسیدیم من پرقدرت کارم را ادامه دادم.»
اولین قدم برای مجری شدن مطالعه زیاد است
عزیزی بیان کرد: «در شبکه سه سیما، شبکه قرآن، شبکه جام جم، شبکه یک سیما، شبکه پنج سیما و شبکه آموزش برنامه‌های متعدد و متفاوت از قبیل: هفت‌آسمان، رگبرگ‌ها، تا ملکوت، بر ساحل آرامش را اجرا کردم. همچنین نریشن های مناجات گونه و بعد نریشن های مستند که برای گروه جهاد شبکه یک از قبیل: مستند شیلات، مستند زیتون، مستند عسل و.... را خواندم. از سال ۸۵ هم به صورت رسمی و موظفی در شبکه پنج سیما برنامه تا نیایش را اجرا می‌کنم.»
مجری برنامه تا نیایش در رابطه با ورود علاقه‌مندان به حوزه اجر افزود: «اولین قدم برای رسیدن به هدف مطالعه زیاد است. شاید این حرف‌ها تکرار مکررات و حالا به‌نوعی کلیشه باشد و به مزاج علاقه‌مندان حوزه گویندگی خوش نیاید؛ اما آنچه قابل تأکید است، باید در حوزه‌های مختلف مطالعه داشته باشند.»
وی افزود:«بنده امروز بعد از ۲۳ سال کار کردن در صداوسیما هنوز احساس می‌کنم با فقر واژگان روبه‌رو هستم. باوجوداینکه سعی می‌کنم که در حوزه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی، معنوی، مذهبی، سیاسی مطالعه کنم اما گاهی با فقر واژگان مواجه می‌شوم و به خودم نهیب می‌زنم که حالا شاید زمانی را که برای مطالعه گذاشتم، کم یا مناسب نبوده است. بنابراین باید در همه حوزه‌ها مطالعه داشته باشند و سواد رسانه خود را بالا ببرند. تعاریف سواد رسانه‌ای را بدانند که مشی رسانه و هدف آن چیست و می‌خواهد چه چیزی به مخاطب عرضه کند. همه این‌ها به‌عنوان بخشی از سواد رسانه‌ای قابل‌توجه است که باید به آن اهمیت داده شود.»
خانواده در جریان کار اولویت من است
عزیزی، مجری شبکه پنج در رابطه با روابط خانوادگی خود ادامه داد: «من، همسرم و فرزندانم به‌شدت به تحکیم خانواده معتقد هستیم. سعی می‌کنیم که جمع ۵ نفره خانواده همیشه جمع باشد و با یکدیگر مشارکت می‌کنیم. هرچند وقت یک‌بار جلسات خانوادگی داریم. ازآنجایی‌که به شغلم هم بسیار علاقه‌مند هستم و دوست ندارم اصلاً به بدنه کار و خانواده‌ام آسیبی برسد؛ بنابراین با یک برنامه‌ریزی مرتب و منظم سعی می‌کنم هم، امورات منزل را به انجام برسانم وهم کارم را تا جاییکه در توانم هست به خوبی انجام دهم.»

گفت و گو از: سارینا نصیری، خبرنگار دانش آموز پانا