«صبح آخرین روز» سریالی با مضمون و محتوای درخشان 

مجموعه تلویزیونی صبح آخرین روز، از منظر مضمون و محتوا در ردیف آثار با محتوا، ملی و استراتژیک محسوب می‌شود. رویکرد هنری و ارایه آثار جذاب و مانا در ارتباط با مسائل و رویدادها و شخصیت‌های فرهیخته کشور که منشا خدمات ارزنده در زمینه‌های علم و هنر و فرهنگ بوده‌اند، از مهمترین اقدام‌های فرهنگی دستگاه‌ها و سازمان‌های فرهنگی و هنری و سینمایی و صداوسیما محسوب می‌شود. از همین رو تولید مجموعه‌های ارزشی و فاخر درباره شخصیت‌های شاخص علمی و هسته‌ای ایران زمین که سبب ساز تحول و ارتقای علم کشور شده‌اند، شایان توجه است.
به دلیل ارزش و اهمیت این نوع مضامین و افراد، ضرورت پژوهش کامل وکافی، نگارش فیلمنامه‌های قوی و جذاب و ساختار هنرمندانه درجه یک و همچنین استفاده از عوامل و هنرمندان حرفه‌ای و کارگردان‌های کاربلد، حرف نخست را می‌زند. در همین راستا تولید اثرماندگار و درخشان «شوق پرواز» ساخته درخشان زنده‌یاد یدالله صمدی، نمونه‌ای به یادماندنی است.
تولید سریال صبح آخرین روز هم در چنین راستا صورت گرفته و با آنکه سازندگان آن کوشیده‌اند تا اثری تاثیرگذار و تماشایی بسازند، ولی دلایلی از جمله استفاده نکردن از هنرمندان درجه یک، نبود کارگردانی ممتاز و ساختار هنری متوسط، باعث شده تا این مجموعه درکنار سریال‌های فاخر قرار نگیرد.
روایت زندگی و شهادت دانشمند بزرگ هسته‌ای کشور، جاودان نام شهید «مجید شهریاری» موضوع و خط اصلی داستان این سریال است که در کل از منظر پردازش داستانی و ایجاد ارتباط با مخاطب ناموفق نیست، اما جا داشت با بهره‌گیری از عوامل حرفه‌ای‌تر، سریالی شاخص و فاخر در حد مقام و شایستگی شهریاری ارجمند ساخته شود.
با این همه، صبح آخرین روز به علت مضمون خوب، توجه به یک رخدادملی، سریالی قابل اعتنا و باارزش است. این امتیاز، مهمترین نقطه قوت این سریال و جای گرفتن آن در کنار سریال‌های بامحتوای تلویزیون است.
صبح آخرین روز علیرغم کاستی‌هایش از تولیدات به نسبت مقبول و با اهمیت هنرمندان استان‌ها و شهرستان کشوراست. امید که تولید این قبیل آثار بامحتوا در سراسر کشور و مراکز استان‌ها در دستور روزکارشان قرار گیرد.

*مدرس و منتقد سینما و تلویزیون