پیامدهای اقتصادی مشارکت گریزی در انتخابات

به‌گزارش ایران، بیماری که دیگر نه با وعده و نه با شعار و نه پول نفت درمان پذیر است و نه می‌تواند در وضعیت کنونی و به دور از مسیر صحت و سلامت فعالیت کند. کارشناسان ضمن آنکه مردم را به حضور و کنشگری در انتخابات ریاست جمهوری دعوت می‌کنند علت این تأکید و توجه را پیامدهایی می‌بینند که در صورت عدم مشارکت جبران‌ناپذیر خواهد بود. مشکلات و بحران‌هایی که توان رفع و رجوع آن وجود نخواهد داشت چون در غیاب مردم فرد کارآمد و اصلح از صحنه انتخابات به دور مانده است. پس بهبود اوضاع معیشتی در گرو اصلاحات اقتصادی و این مهم در گرو انتخاب فرد شایسته است که جز با به صحنه آمدن مردم هرگز محقق نخواهد شد.

مشکلات اقتصادی پابرجا می‌مانند

البرت بغزیان
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران
در پاسخ به این پرسش ابتدا باید دلایل عدم مشارکت مردم در انتخابات بررسی شود. این موضوع اصولاً به وعده‌هایی ارتباط دارد که داده می‌شود اما نتیجه آن برای مردم قابل مشاهده نبوده است. با بروز این اتفاق می‌توان گفت که بسیار طبیعی است که مردم به وعده‌ها اعتماد نداشته باشند. از سوی دیگر ممکن است خود فرد به‌صورت شخصی اعتماد ایجاد کند نه به‌صورت یک ایدئولوژی که مردم بتوانند آن را به‌عنوان یک فرد مورد اعتماد بپذیرند و رأی بدهند. کاندیدها صحبت‌هایی می‌کنند که سمت و سویی دارد اما درنهایت امور به فرد بر می‌گردد. به‌عنوان مثال آقای روحانی توانست اعتماد بسیاری از مردم را جلب کنداما شرایط هم به‌لحاظ جهانی و هم داخلی به‌گونه‌ای پیش رفت که وضعیت شاخص‌های اقتصادی به هم خورد و نامطلوب شد.

حال نیز ترس و نگرانی حاصل از کاهش مشارکت مردم به این خاطر است که امیدواری به تغییرات ندارند و به وعده‌ها اعتماد ندارند. کاهش مشارکت باعث می‌شود که انتخاب اصلح صورت نگیرد. اگر فرض را بر این بگذاریم که در بین این افراد فرد اصلح تر، کاری‌تر و با تجربه‌تر وجود دارد اما ممکن است کاهش مشارکت به انتخاب این فرد منتهی نشود که اگر این طور باشد آن فردی که وعده‌هایی بدهد و عمل نکند و انتخاب شود نتیجه‌ای نخواهیم گرفت و دود آن به چشم افرادی می‌رود که مشارکت نکرده‌اند. چون کسانی که مشارکت و همکاری می‌کنند و رأی می‌دهند از طرف فرد انتخاب شده مزایایی به آنها می‌رسد و تنها کسانی سرشان بی‌کلاه می‌ماند که رأی نداده‌اند. چون به‌هر حال فردی انتخاب می‌شود و در رأس امور قرار می‌گیرد و دیگر فرقی نمی‌کند که با حداقل مشارکت انتخاب شده یا خیر. تبعات اقتصادی این رویداد هم این است که کسی که انتخاب می‌شود و وعده داده است نتواند به وعده‌هایش عمل کند پس مشکلات اقتصادی هم حل نمی‌شود و در مرحله بعد مشکلات معیشتی و مالی و اقتصادی سر جای خود باقی می‌ماند.

قدرت مذاکره کنندگان در گرو مشارکت
یحیی ال اسحاق
فعال اقتصادی
با توجه به این که جمهوری اسلامی ایران از سه واژه جمهوری، اسلام و ایران تشکیل شده است و به فرمایش امام خمینی(ره) نه یک کلمه زیاد و نه یک کلمه کم. چه در حوزه‌های داخلی و چه در حوزه‌های خارجی و چه از نظر حال و چه از نظر آینده یک پای شرایط جمهوری اسلامی ایران شرایطش در برخورد با امور و مسائل بین‌المللی در تصمیمات داخلی است و اقتدارش به انتخابات بستگی دارد بنابراین حضور مردم پشتوانه این نظام است. انقلاب اسلامی ایران با موفقیت‌های فراوانی که دارد ناشی از حضور مردم مخصوصاً در صحنه‌های متعدد شرایط زمانی و مکانی بوده است که یکی از این صحنه‌ها انتخابات است و انتخابات برای جمهوری اسلامی ایران یک اصل اساسی است. علی رغم اختلاف سلیقه‌هایی که همیشه بوده است در جمهوری اسلامی هیچ جای نگرانی نیست چون در نهایت باعث رشد و توسعه بیشتر خواهد شد. مخصوصاً در شرایطی که دشمنان ما تلاش فراوانی کرده‌اند که رابطه بین مردم و نظام را تیره کنند و از نارسایی‌های اقتصادی که الان در کشور وجود دارد استفاده می‌کنند و می‌خواهند این شرایط اقتصادی مردم را خسته کند و نمود آن در رأی هویدا باشد. رأی دادن از وظایف حضور مردم در صحنه با هر سلیقه‌، ایده‌ای است و حضورشان از ضرورت‌هاست. پس هرچه قدر تعداد شرکت کننده بیشتر باشد نشانه این است که جمهوری اسلامی ایران به اهدافش نزدیکتر شده است.

از سوی دیگر یکی از شرایط خوب جمهوری اسلامی این است که هر کس هر ایده و نظری دارد بیان می‌کند. گرچه ادب مذاکرات کمی کم رنگ بود اما این مهم بود که دیدگاه‌های مختلف و متضاد مطرح شد. این یکی از ویژگی‌های جمهوری اسلامی است که ما در دنیا کمتر دیده‌ایم این تنوع دیدگاه و ایده وجود داشته باشد.
نتیجه این آزادی عمل این است که مردم در تعیین سرنوشت خودشان با هر گرایشی که دارند در انتخابات شرکت کنند و رأی دهند و الان وقت نتیجه گرفتن از تلاش‌ها است. در حوزه‌های سیاسی عدم مشارکت نقش جدی دارد و در حوزه‌های اقتصادی هم با توجه به اینکه ما مشکلاتی در حوزه اقتصادی داریم تقریباً نگرانی‌ها و دغدغه‌های عموم چه مردم و چه کاندیدا عموماً حول مسأله اقتصاد است. بخصوص در حوزه معیشت، اشتغال و سرمایه‌گذاری و برخورد با تحریم ها. توجه به این مسائل منجر به استحکام با جمعیت کثیری که می‌بایست در انتخابات شرکت کنند، می‌شود و نقش تمام کسانی که در جنگ اقتصادی نقش داشتند آشکار می‌شود.

جنگ تحریم‌های اقتصادی، جنگ عدم امکان استفاده از منابع و ظرفیت هایمان است. دشمنان اگر ببینند که ملت پشت نظام و حکومت هستند و دولتی که سر کار می‌آید می‌تواند با توان بیشتری مذاکره کند. عدم حضور مردم آنها را تشویق می‌کند که ما را بیشتر در تنگناهای اقتصادی قرار دهند و از مشکل اقتصادی ما سوءاستفاده کنند. لذا اگر مردم بیشترین حضور را در انتخابات داشته باشند مذاکره کننده‌های ما هم قدرت بیشتری در از بین بردن تحریم‌ها می‌توانند داشته باشند. حضور مردم باطل سحر برای دشمنان ما و قوت قلب برای دوستان ما است.

مشارکت بیشتر، جراحی اقتصادی آسان‌تر
وحید شقاقی
عضو هیأت علمی دانشگاه خوارزمی
همان طور که همه ما در جریان هستیم و بر کسی پوشیده نیست، اقتصاد ایران بیمار است و سال هاست با این بیماری دست و پنجه نرم می‌کند.
این اقتصاد نزدیک به نیم قرن با مسکن نفت کنترل شده است اما حالا دیگر نفت به‌عنوان یک مسکن برای یک اقتصاد بیمار پاسخگو نیست و نمی‌توانیم این بیماری را با داروی نفت کنترل کنیم.آن چه که مشخص است این است که ما و اقتصاد بیمار ما به مرحله‌ای رسیده‌ایم که اگر در سال ۱۴۰۰ دست به اصلاحات ساختاری نزنیم این مشکل بسیار حادتر و غیر قابل کنترل می‌رسد.
ما در کشورمان نزدیک به ۴ و ۵ بحران بزرگ از جمله بحران آب، خشکسالی، صندوق‌های بازنشستگی، ناترازی‌های بانکی و پایان عصر صادرات نفت را داریم.پس روشن است که این بیماری کاملاً انباشته شده و عمیق شده است و انتظار از دولت آینده این است که دست به اصلاحات ساختاری بزند.

در مرحله بعد ۸۵ میلیون ایرانی باید بپذیرند که در این انتخابات شرکت کنند. هرچه مشارکت مردم بیشتر باشد جراحی این اقتصاد بیمار راحت‌تر اتفاق می‌افتد. در واقع شرکت در انتخابات بدین معنا است که فرد بیمار خودش تیم پزشکی و بیمارستان را انتخاب می‌کند. پس عدم مشارکت مردم می‌تواند تبعات منفی را به همراه داشته باشد و اقتصاد ایران هم بیمارتر می‌شود و مردم بیشتر متضرر می‌شوند. اقتصاد بیمار و عدم مشارکت بر دیگر جنبه‌های زندگی از جمله سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نیز تأثیر می‌گذارد.
در نهایت آنکه اگر مشارکت مردم بیشتر باشد همدلی، اعتماد و پذیرش اصلاحات ساختاری هم راحت‌تر صورت می‌گیرد. در این صورت زمان کمتری طول می‌کشد تا شرایط بهبود پیدا کند. بهبود شرایط اقتصادی در گروه مشارکت مردم در انتخابات است. در غیر این صورت بیماری عمیق‌تر و حادتر می‌شود.