سفره کارگران کوچکتر یا بزرگتر؟
تهران (پانا) - محسن کارگر یک کارخانه دولتی است...: « اما مشکل اصلی کارگرها بحث مسکن است. تمام نگاه هایمان به مسکن کارگری دوخته شده همین حرکت امسالشان نشان داد میشود امیدوار بود. اگرچه کمک هزینه مسکن بالا رفته اما صاحبخانهها انصافشان برعکس ته میکشد. حتی حاشیههای شهر هم که مثل ما زندگی کنی قیمتها سرسامآور شده.
بهگزارش ایران، امیدواریم زودتر این مسکن کارگری به سرانجام برسد.» او میگوید من صبحها داخل یک شرکت نظافتچیام. بیمه شدهام اما حقوقم تا نصف برج هم نمیکشد. عصرها خانههای مردم هم کار نظافت میکنم. روی هم رفته میشود ماهی ۵-۶ میلیون! اما خدا شاهد است همین کرایهها و خرج خانه نمیگذارد ۵۰۰ هزار تومان ته جیبمان بماند که لااقل دست زن و بچه را بگیریم و سفر برویم. شما میگویید کارگر اما همه ما وضعمان شبیه هم نیست.
کمکهای معیشتی به ۲۰ درصد از کارگران فصلی
اکبر شوکت، نماینده کارگران در هیأت امنای سازمان تأمین اجتماعی با بیان اینکه کارگران ساختمانی و کارگران فصلی همیشه ضعیفترین قشر طبقه کارگری به شمار میآیند میگوید: این گروه از جامعه با شیوع کرونا به مظلومترین اقشار جامعه تبدیل شدهاند که باید مورد حمایت قرار بگیرند. یکی از اقدامات شاخص و قابل ملاحظه ایجاد مکانهای مسقف با امکانات مناسب گرمایش و سرمایشی است که در برخی نقاط با عنوان ایستکار برای کارگران فصلی ایجاد شده ومانع حضور آنها در خیابانها میشود.
استفاده برخی از شهرداریها از ظرفیت این افراد در فعالیتهای مربوط به فضای سبز هم امکان دیگری است که میتواند از حضور آنها در خیابانها و انتقال بیماری پیشگیری کند. اگر این قبیل اقدامات فراگیر شود بسیاری از مشکلات کارگران فصلی رفع خواهد شد. انجمن صنفی کارگران ساختمانی نیز طی رایزنی با نهادهای مختلف و خیرین توانست در یک مرحله به حدود ۲۰ درصد اعضا که مشکلات معیشتی بیشتری داشتند مبلغی هرچند ناچیزکمک کند.البته آن بخش از کارگران ساختمانی که در خیابانها و میادین به انتظار کار میایستند حدود ۷ درصد از کل کارگران را تشکیل میدهند.
حفاظت از جان کارگران در برابر کرونا
علی خدایی نماینده کارگران در شورای عالی کار با بیان این موضوع میگوید: وضعیت کارگران بهصورت کلی و حتی کارگرانی که در واحدهای اصطلاحاً زیرسقفی مشغول به کار هستند چندان ایدهآل نیست و متأسفانه در برخی از کارگاهها رعایت پروتکلهای بهداشتی در ضعیفترین سطح ممکن صورت میگیرد. در واقع درحالی که کارفرما میتواند با کمترین هزینه امکان حفاظت از جان کارگران در مقابل ابتلا به ویروس کرونا را فراهم کند این اتفاق توسط برخی از کارفرمایان نمیافتد تا جایی که مشاهده میشود، بسیاری از کارگران با وجود اینکه میدانند یک ماسک یکبار مصرف بیش از ۴ ساعت کارآیی ندارد اما به دلیل ناتوانی در تأمین هزینهها بیش از دو هفته از آن استفاده میکنند. او ادامه میدهد: بخشی از کارگران در مراکز تولیدی و امور خدماتی مانند مراکز درمانی فعالیت میکنند. در حالی که نمیتوان تعداد این افراد را برای رعایت پروتکلهای بهداشتی به یکسوم کاهش داد اما کارفرما میتواند با تمهیداتی مانند توزیع اقلام بهداشتی و حتی کاهش تعداد افراد حاضر در سرویس ایاب و ذهاب امکان بیماری آنها را کاهش دهد. همه ما میدانیم هزینه درمان سرپایی و بستری در مراکز درمانی چقدر
است. در این شرایط طبیعی است که قسمتی از مرگومیرها مربوط به افرادی است که توانایی مالی رعایت پروتکلها و همچنین امکان تأمین هزینههای درمان را ندارند از اینرو باید بحث درمان مبتلایان جدی گرفته شود و آنها در شرایط بیماری حمایت شوند.
نماینده کارگران در ادامه تهیه بانک اطلاعاتی کارگران را در رأس اقدامات حمایتی میداند و میگوید: تهیه یک بانک اطلاعاتی از ابتدای شیوع کرونا به ما کمک میکرد که امروز بدانیم چند درصد افراد جامعه بخصوص کارگران درآمد کافی برای امرار معاش خود ندارند تا بتوانیم بهصورت هدفمند از این افراد حمایت کنیم. ما سبد حمایتی ۲۳۰ هزار تومانی را به همه کارگران میدهیم درحالی که همه کارگران به آن نیاز ندارند اما این مبلغ میتواند گرهی از زندگی برخی از کارگران تحت فشار مشکلات معیشتی را باز کند. با پرداخت هدفمند همین مبالغی که امروز به صورت نادرست پرداخت میشود میتوان بسیاری از مشکلات آنها را رفع کرد.
بــــرش
کرونا و بیکاری کارگران
در حالی که بیش از ۱۴ ماه از شیوع بیماری کرونا در کشور میگذرد کارگران روز به روز با مشکلات بیشتری مواجه میشوند، اما هیچ یک از این مشکلات نتوانسته آنها را از پای بیندازد و روند تولید یا ارائه خدمات را دچار اختلال کند. این روزها نیز با شدت گرفتن شیوع کرونا و اجرای محدودیتها یکبار دیگر سایه سنگین کرونا، معاش کارگران را با مشکلات و چالشهای متعددی مواجه کرده است. این ویروس خطرناک که هزینههای خسارتباری را به کارخانجات و بنگاههای تولیدی و واحدهای خدماتی وارد کرده است باعث شده تا شماری از کارگران روزمزد و قراردادی به دلیل بحران کرونا از کار بیکار شوند. آنطور که سخنگوی دولت میگوید حدود ۴ میلیون کارگر غیررسمی در کشور وجود دارد که با سنگینی سایه کرونا بر اقتصاد، یا کاهش فعالیت و دستمزد داشته یا بیکار شدهاند، البته آمار غیررسمی بیشتر از این میزان است. البته گزارشها نیز مؤید این واقعیت است که برخی از کارگران که زیر چتر بیمه نیستند و از حمایتها و مزایای حداقلی قانون کار هم بینصیب هستند در ماجرای شیوع دوباره کرونا دیگر قرنطینه هم برایشان معنا ندارد و برای گذران زندگی خطرات و سختیهای کرونا را به جان
خریدهاند. البته در این بین با حمایت دولت افرادی که مشمول قانون کار، قانون تأمین اجتماعی و قانون بیمه بیکاری هستند و به دلیل کرونا کار خود را از دست دادهاند تحت پوشش بیمه بیکاری قرار گرفتهاند.
ارسال دیدگاه