کشتی‌گیری که برای گذراندن زندگی‌اش چوپانی می‌کند

به‌گزارش ایران، او از شرایط سخت خود صحبت می‌کند و اینکه برای گذراندن امور زندگی خود چوپانی می‌کند. البته محرابی پس از این ماجرا با علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی صحبت کرد و دبیر به او وعده داد که هرچه زودتر کاری برای او فراهم کند تا بتواند زندگی خود را بگذراند.

محمد محرابی که جدیداً در اردوهای تیم ملی حضور یافته در این خصوص به خبرنگار«ایران» گفت:«شنبه در فدراسیون فوتبال با علیرضا دبیر صحبت کردم و ایشان وعده داد تا هرچه زودتر کارم را درست کند تا بتوانم با تمرکز بیشتر در اردوهای تیم ملی حاضر شوم. متأسفانه شرایط خوبی ندارم و برای گذراندن امورات زندگی‌ام مجبورم که چوپانی کنم. البته اعتقاد دارم که کار کردن عار نیست اما با این کار هم امورات زندگی‌مان نمی‌گذرد و به‌دنبال کاری هستم تا بتوانم به خانواده‌ام کمک کنم.»
او صحبت‌های خود را این گونه ادامه داد: «پس از رقابت‌های کشتی قهرمانی نوجوانان جهان و کسب مدال برنز این مسابقات به زادگاهم پلدختر بازگشتم و در آن زمان مسئولان وعده‌های بسیار زیادی به من دادند که هیچکدام از وعده‌های آنها عملی نشد. این موضوع باعث شد تا به استان البرز بیایم.»

این فرنگی کار کشورمان بیان داشت: «پدرم جانباز جنگ تحمیلی بود که متأسفانه چند سال پیش فوت کرد. ما ۴ برادر هستیم که برادر بزرگم هم مستأجر است و مشکل مالی دارد. من در کنار برادر بزرگم چوپانی می‌کنم و خرج خانواده را می‌دهم. شغل من شریف است و دوست نداشتم که توهینی به کسی باشد اما اموراتم با این کار نمی‌گذرد با وجود این نمی‌توان ناشکری کرد اما در کل شرایطم سخت است.»

محرابی افزود: «استعداد خوبی دارم و این را چند نفر به من گفته‌اند. علاوه بر این، علاقه زیادی به کشتی دارم و می‌توانم در این رشته موفق باشم. کسب مدال طلای آسیا و برنز جهان نشان دهنده این موضوع است. می‌خواهم کشتی را ادامه دهم و به بالاترین جایگاه در این رشته دست یابم. امیدوارم بتوانم روزی به خوش رنگ‌ترین مدال‌های جهانی و المپیک دست یابم و این روزهای سخت و تلخ را به فراموشی بسپارم.» او در خصوص انتشار ویدئوی چوپانی‌اش در فضای مجازی بیان داشت: «تأثیر آن ویدئو این بود که من دیده شدم. در سال ۹۴ عضو تیم ملی بودم و حدود یک سال است که چوپانی می‌کنم. در زمانی که در تیم ملی بودم این کار را انجام نمی‌دادم اما مشکل مالی داشتم که این مشکل را به فدراسیون نگفته بودم. با پیشنهاد یکی از دوستان خبرنگار آن ویدئو را در فضای مجازی گذاشتم. خودم دوست نداشتم اما زمانی که اصرار آن خبرنگار را دیدم راضی شدم.»

این فرنگی کار تیم ملی در پاسخ به این سؤال که واکنش مردم به انتشار آن ویدئو چگونه بود؟ گفت: «مردم لطف داشتند و آشنایان و اقوام قول‌هایی به من دادند اما متأسفانه تماسی با من نداشتند و در همان وعده باقی ماند. البته در این بین یکی دو تماس داشتم و گفتند برای کار کردن به شهر دیگری بروم اما نتوانستم این کار را بکنم و خانواده‌ام را تنها بگذارم. اکثر ورزشکاران بخصوص کشتی گیران چنین شرایط سختی داشتند و این سختی‌ها را کشیدند. من معتقدم که این یک امتحان الهی است و می‌توانم در این امتحان الهی سربلند باشم.»

او اظهار داشت: «در رده امید و بزرگسالان در اردوهای تیم ملی حضور داشتم و چند نفر از مربیان هم بعد از انتشار آن ویدئو با من تماس گرفتند و صحبت کردند. به‌عنوان قهرمان آسیا و سومی جهان باید شرایط بهتری داشته باشم و بتوانم با کاری بهتر و درآمدی بیشتر مخارج زندگی خودم و خانواده‌ام را تأمین کنم. فکر نمی‌کنم که استخدام قهرمانان کار چنان سختی باشد و از مسئولان ورزش کشور درخواست دارم که این کار را انجام دهند تا ورزشکاران مثل من با خیالی راحت‌تر به ورزش قهرمانی‌شان ادامه دهند و برای کشورشان افتخارآفرین باشند.»

محرابی صحبت‌هایش را این گونه ادامه داد: «در آخرین رویداد ورزشی پیش از شیوع ویروس کرونا توانستم در رقابت‌های انتخابی تیم ملی کشتی فرنگی امید به‌عنوان نخست دست یابم اما با بدشانسی تمام و باخت در پیکارهای انتخابی درون اردویی نتوانستم راهی مسابقات جهانی زیر ۲۳ سال شوم. هرچند که می‌دانم با این شرایط اگر امروز مدال امیدهای جهان را نیز داشتم نمی‌توانست ذره‌ای به رفع مشکلات و گرفتاری‌هایم کمک کند.»