ویروس انگلیسی در کمین جوانان

به‌گزارش ایران، زن و مردی در حال مشاجره هستند. چند نفری هم می‌خواهند آنها را از هم سوا کنند. مرد صدایش را انداخته توی سرش و عربده می‌کشد: «به چه حقی بچه منو بردی بازار؟ عرشیا کرونا گرفته. خوب شد؟ خوب شد؟ به‌خاطر شما که بری بازار خرید کنی چرا بچه منو با خودتون بردین؟ اگه براش اتفاقی بیفته کی می‌خواد جواب بده؟» مرد مدام فریاد می زند و خونش به جوش آمده، انگار خون دیگر به مغزش نمی‌رسد،

آنطرف زن جوان که گویا همسرش است رنگ و رو به رخسار ندارد؛ مثل گچ دیوار سفید شده است. یکی از خدمه بیمارستان می‌گوید از این دعواها هرازگاهی توی اورژانس رخ می‌دهد، زمانی که تست کرونای بچه‌ها مثبت می‌شود، پدر یا مادر تقصیر را می‌اندازند گردن هم و دعوایی می‌شود که گاهی بخش را به هم می‌ریزند. بهانه ما برای تهیه گزارش از دو بیمارستان ویژه کودکان در تهران اظهارات سخنگوی ستاد ملی مقابله با کرونا است علیرضا رئیسی هفته گذشته اعلام کرده بود موارد بستری ۵ تا ۱۷ سال ناشی از کرونای انگلیسی در کشور افزایش پیدا کرده و از حدود ۴ درصد قبلی در تهران به ۱۱ درصد رسیده و در رده کودکان زیر ۱۲ سال موارد مراجعه سرپایی و بستری افزایش پیدا کرده است.

همچنین نادر توکلی معاون درمان ستاد ملی مقابله با کرونا هفته پیش در گفت‌و‌گو با ما از افزایش آمار مبتلایان در محدوده سنی ۱۰ تا ۲۰ سال خبر داد. او گفت: آمارهای ما نشان می‌دهد روند ابتلا در افراد ۱۰ تا ۲۰ سال از میزان ۶.۵ درصد به ۱۰ درصد رسیده است. این رقم در افراد ۳۰ تا ۴۰ سال از ۲۵ درصد به ۲۸ درصد افزایش یافته است با این حال بیشترین افزایش ابتلا را در گروه سنی ۱۰ تا ۲۰ سال شاهد هستیم که شاید بخشی از آن منتسب باشد به کاهش سن بروز بیماری بر اثر ابتلا به ویروس جهش‌یافته یعنی همان نکته‌ای که خیز چهارم را به مسأله نگران‌کننده بدل کرده است.

جدال کودکان زیر ۱۲ سال با عواقب ویروس کرونا در بیمارستان مفید
برای بررسی این موضوع سری به اورژانس بیمارستان مفید ویژه کودکان در خیابان شریعتی زده‌ایم. قسمت اورژانس بیمارستان شلوغ است البته نه به اندازه بیمارستان‌های بزرگسالان. تخت‌های اورژانس تقریباً پر است. بچه‌های قد و نیم‌قد از تهران و شهرهای دیگر روی تخت‌ها دراز کشیده‌اند. به چندتایی از آنها سر زدم. یکی از بچه‌ها که ۱۱ سال دارد از شهر چالدران به همراه پدرش آمده است. امیررضا چند روز است که گوش درد دارد. پزشک پس از معاینه اولیه آزمایش آنتی بادی می‌نویسد. پدرش با تعجب روبه همسرش می‌گوید؛ مگر گوش درد هم جزو علائم کروناست؟ مادر با چشم‌های کم رمق تکیه داده به دیوار. گردنش را خم می‌کند:« شاید در عقدکنان محمدرضا گرفته است. ماسک هم که نداشت. میهمان‌ها هم زیاد بودند یک هفته بعد از میهمانی امیررضا تب مختصری کرد احتمال دادم سرماخوردگی ساده است.» امیررضا که بافت راه راهی تنش کرده لابه لای صندلی‌های اورژانس وول می‌خورد دستش را بالا می‌برد و گوشش را مدام می‌خاراند. آنقدر بی‌حوصله است که فکر می‌کنی درد گوش یک لحظه هم رهایش نکرده است. می‌پرسم امیررضا در مورد کرونا چیزی می‌دونی؟ زل می‌زند به چشم‌هایم: «بله خانم. باید دست‌هامون و با آب و صابون بشوییم. ماسک بزنیم. ما همه‌اش خونه بودیم. جایی هم نمی‌رفتیم. فقط یک بار رفتیم ماکو عروسی پسرعموم. اونجا هیشکی کرونا نداشت. مامانم میگه اگه کرونا باشه همونجا گرفتم.» پدر امیررضا پشت گوشی تلفن با زبان آذری می‌گوید: «قبلاً می‌گفتن بچه‌ها کرونا نمی‌گیرن ما اینجا که اومدیم دیدیم وضع اونطور که میگن نیست اتفاقاً تعداد بچه‌هایی که اورژانس اومدن و دکترها برایشان آزمایش کرونا نوشتند زیاده.»

کنار اتاق تریاژ که درش نیمه باز است زن جوانی با دختر ۴ ساله‌اش منتظر ایستاده‌اند تا نوبت ویزیت‌شان برسد. نرگس و دخترش هلیا از شهریار به اینجا آمده‌اند. دختربچه نای سرپا ایستادن ندارد. شکمش را گرفته و هر چند لحظه یکبار چادر مادرش را می‌کشد و می‌گوید شکمش درد می‌کند. هلیا کوچولو به گفته مادرش دو هفته پیش کرونا گرفته بود و حالا بعد از گذراندن روزهای قرنطینه دوباره دچار اسهال و استفراغ شده است. نرگس می‌گوید: «هلیا چند روزه که هر چی می‌خوره بالا میاره. اسهال هم شده. «جواب آزمایش پی سی آر هلیا منفی شده اما آنتی بادی مثبت است و بیماری در مرحله عفونت اولیه گزارش شده است. نرگس بی‌تاب است چهار روز بیشتر است که هلیا علائم شدید گوارشی دارد. نرگس یک دست را روی دست دیگر می‌کوبد به نشانه ترس و نگرانی.: «ما خیلی رعایت می‌کردیم کسی به خانه ما نمی‌آمد. جز خانه پدر و مادرم هیچ جا رفت و آمد نداشتیم! هر چی فکر می‌کنم کجا مریض شده چیزی به ذهنم نمی‌رسد. دو سه بار فقط برایش از سر کوچه مون ساندویچ خریدم. «مادر به فکر سرماخوردگی بود قبلاً هم این حالت‌ها را در هلیا دیده بود:« اینجا مثل اینکه تست خون از بچه‌ها می‌گیرند و می‌گن کرونا داره یا نه. ما قبلاً تست حلق دادیم منفی بود. الان هم که ثانیه به ثانیه پدرش زنگ می‌زند و می‌گوید اگر کرونا باشد خودت هم خانه نیا. منو مقصر می‌دونه میگه تو راه افتادی تو خیابون‌ها. واجب بود بچه رو با اتوبوس تا تهران خونه پدر و مادرت ببری.»

صدرای ۶ ساله هم دقیقاً همین علائم را دارد. مادرش نگران حال اوست. چند هفته پیش که برای چشم روشنی به منزل جدید دایی اش در شهرک پرند رفته بودند همانجا کرونا گرفت. چند روز بعد کمی سرفه و تب داشته ولی تست پی سی آر نشان نداده که کرونا دارد ولی تست آنتی بادی که هفته پیش انجام شده حاکی از آن بوده صدرا کوچولو کرونا داشته و متوجه نشده‌اند ولی حالا به التهاب شکمی شدید دچار شده طوری که مادرش از شدت نگرانی او را برای بستری شدن به بیمارستان آورده است.
باید گفت بیشتر کودکانی که در بخش اورژانس هستند در دو طبقه‌بندی باید گنجاند، آنهایی که کرونا گرفته‌اند و آنهایی که کرونا را پشت سر گذاشته‌اند و اکنون با عوارض ثانویه یعنی التهابات شکمی و گوارشی و چشم و گوش دوباره راهی بیمارستان شده‌اند.
کاظمی یکی از پرستاران اورژانس در پاسخ به سؤال من که تعداد مراجعان به اورژانس نسبت به پیک اول و دوم چقدر افزایش یافته و اینکه علائم کرونا در کودکان چگونه است، می‌گوید: «دو هفته‌ای است که بیماران کووید زیاد شده‌اند با هر علائمی بچه‌ها را می‌آورند سردرد، تشنج. علائم تنفسی و گوارشی.»

او می‌گوید: «معمولاً وقتی بچه‌ها را به اورژانس بیمارستان می‌آورند جواب تست پی سی آرشان منفی می‌شود ولی در تست آنتی بادی مشخص می‌شود که کودک کرونا داشته است. اما عوارض این کرونای تقریباً بی‌سر و صدا بعداً مشخص می‌شود مثل التهابات شکمی و گوارشی یا عفونت گوش یا ورم صورت و سرگیجه و تشنج و دیگر که گاهی صدمات ناخوشایندی به این بچه‌ها می‌زند.»
در حالی که پرستارها و دو پزشکی که در اورژانس حضور دارند در حال رسیدگی به وضعیت کودکان هستند، چند کودک دیگر همراه با خانواده‌‌شان برای ویزیت شدن به اورژانس وارد می‌شوند. علائم تقریباً یکی است؛ سردرد و سرگیجه، تهوع و اسهال.

مادرها از بی‌تابی بچه‌ها خسته و کلافه شده‌اند. صدای سرفه‌های شبیه به ناله کودکان داخل فضای اورژانس پیچیده. بین همه بچه‌هایی که به اورژانس مراجعه کرده‌اند حال حلمای ۵ ساله نسبت به بقیه نامساعد‌تر است. تبش به سختی پایین می‌آید. پزشک اورژانس می‌گوید: «این کودکان را با حال بد به بیمارستان می‌آورند درست وقتی که چند روزی از بیرون‌روی و تب بچه‌ها گذشته. به خیال اینکه اینها علائم شایع سرماخوردگی دوران کودکی هستند. «دکتر، حلما را معاینه می‌کند و پاسخ همانی است که به بقیه داده است؛ عوارض التهابی پس از کرونا و باید این دوره هم با کمک دارو بگذرد. «چند دقیقه بعد حلما روی تخت ایزوله اورژانس بستری می‌شود. اشک ته چشمان مادرش جمع می‌شود.: «ماه پیش تولد دختر همسایه بالایی‌مون بود. ما رو هم دعوت کرده بودند. نمی‌خواستیم برویم. صدای دست و جیغ و هورا و تولد تولد گفتن هاشون آنقدر بلند بود که حلما اصرار کرد که باید برویم. بچه است دیگر دلش میهمانی و جشن تولد می‌خواهد. تعداد مهموناشون ۲۰ نفر هم نمی‌شد. چند روز بعد ساکنان ساختمان‌مان می‌گفتند آقای غلامی که تولد دخترش دعوت بودیم، کرونا گرفته.»

بیشتر پدران و مادرانی که بچه‌هایشان را به این بیمارستان آورده‌اند عنوان می‌کنند که دلیل بیماری فرزندانش‌شان، سهل‌انگاری آنها بوده چراکه نباید کودکان خود را به میهمانی، رستوران و اماکن شلوغ و پررفت و آمد می‌بردند.
دکتر فرید ایمان‌زاده که تا دو هفته پیش ریاست بیمارستان کودکان مفید را بر عهده داشت به «ایران» می‌گوید: «ما در چند روز گذشته بیش از ۲۰ نوزاد زیر ۲۸ روزه که به کرونا مبتلا شده‌اند در بیمارستان بستری کرده‌ایم که بسیاری از آنها هم بیماری زمینه‌ای نداشته‌اند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد کودکان معمولاً از طریق یکی از اقوام یا آشنایان خود به کرونا مبتلا می‌شوند و افزایش ۱۳ درصدی ابتلای کودکان و نوزادان نشان از این ادعا دارد. نکته آخر اینکه حتی کودکان سالم هم در مواجهه با کرونا احتمال ابتلا دارند و این نیست که بگوییم فقط نوزادان و کودکان با بیماری زمینه‌ای به کرونا مبتلا می‌شوند. پس باید تمهیدات جدی برای حفظ سلامت کودکان اندیشیده شود و باورهای غلطی که در این زمینه وجود دارد به کلی به فراموشی سپرده شود.»

هجوم کودکان با علائم گوارشی و سردرد به اورژانس مرکز طبی کودکان
انتهای بلوار کشاورز و در همسایگی بیمارستان امام خمینی(ره) بیمارستانی است برای کودکان و حالا این روزها و بعد از دوماه اورژانس اش شلوغ‌تر از همیشه شده است. بچه‌‌های قد و نیم قد همراه پدر یا مادر برای معاینه آمده‌اند. حال برخی خوب نیست مثل امیرحسین ۴ ساله که پدرش او را در آغوش گرفته و پتویی رویش انداخته تا برسند به بخش اورژانس.
اورژانس مرکز طبی کودکان فرقی با اورژانس بیمارستان کودکان مفید ندارد، همانقدر شلوغ است. همه آدم‌هایی که اینجا هستند ماسک و شیلد زده‌اند ولی باز هم خطر ابتلا به کرونا وجود دارد. فرقی نمی‌کند بزرگسال باشید یا کودک، ویروس کار خودش را می‌کند!

زن و مرد میانسالی که نوزاد ۲۰ روزه‌شان را برای معاینه آورده‌اند از شدت نگرانی سرجایشان بند نمی‌شوند. جلوی در ورودی اورژانس ایستگاه پرستاری است. پرستارها مشغول اند. یکی از آنها دست کوچک ساجده ۲۰ روزه را می‌گیرد برای رگ‌گیری. مادر منتظر جواب آزمایش است و هنوز نمی‌داند ساجده کرونا را از خاله‌اش گرفته است یا نه. مادر چیز زیادی از کرونا نمی‌داند. به فکر سرماخوردگی است. می‌گوید: «چند روز است که تبش پایین نمی‌آید، از دو روز پیش هم یک قطره شیر نخورده.» زن میانسال که همراه همسرش در یکی از مجتمع‌های شهر پردیس سرایدار هستند، به گریه می‌افتد: «بعد از زایمانم، خواهرم از شمال برای مراقبت از من به تهران آمد. چه می‌دانستم که مریضی داره. بعد از چند روز تک و توک سرفه می‌کرد و بی‌حال بود فکر کردیم چون پله‌های مجتمع را شسته سرما خورده است.» پدر ساجده دو ماهه بدون اینکه سؤالی بپرسم شروع می‌کند به گلایه کردن از خانواده همسرش: «من گفتم نیان ولی کو گوش شنوا. هر روز یکی‌شون پا می‌شد از شمال به بهانه کمک می آمد خونه ما. حالا این بچه که هنوز جون نگرفته توی تب می‌سوزه. کرونا گرفته. نمی‌دانم بچه‌ام زنده می‌مونه یا نه؟»آزمایش آنتی بادی پریای ۹ ساله هم مثبت شده است. چند ساعتی است که روی تخت انتهای راهرو اورژانس خوابیده است. مادر آرام و بی‌صدا کنارش نشسته تا نکند پریا از خواب بیدار شود. آنها دو سه هفته پیش پنج روز را در بندرعباس بودند. دایی و زن دایی پریا حال‌شان بد شده و راه را گرفته‌اند سمت تهران. پدر و مادر پریا چند روز بعد از تمام شدن مدت اقامت‌شان راهی تهران می‌شوند. پدر پریا علائم کرونا داشت و حالا دخترش درگیر شده است. مادر پریا می‌گوید: «چند روزی دیدم اشتها ندارد. اسهال هم شده بود و دو شب پیش یکهو صورتش ورم کرد. چشم‌هایش قرمز شد. تند تند آماده شدیم آوردیمش بیمارستان. وقتی رسیدیم دکتر سریع برایش سرم زد. گفتن اینجا منتظر بمانیم احتمالاً منتقلش کنند بخش عفونی.»

ساعت سه ظهر است و همچنان از تعداد مراجعه‌کنندگان به اورژانس کاسته نمی‌شود؛ پدران و مادران نگرانی که کودک خود را در آغوش گرفته‌اند و با عجله و نگرانی وارد اورژانس می‌شوند. آنها می‌ترسند کرونا جان عزیزان‌شان را به خطر بیندازد؛ خطری که خود مسبب آن بوده‌اند و گاهی با دعوا و مشاجره سعی می‌کنند آن را به گردن یکدیگر
بیندازند!

بــــــــــــرش
افزایش آمار کودکان مبتلا به سندروم التهابی ناشی از کووید۱۹
رئیس بخش عفونی بیمارستان مرکز طبی کودکان افزایش مراجعه سرپایی کودکان مبتلا به کرونا به مراکز درمانی را تأیید می‌کند و به «ایران »می‌گوید: «شیب بستری کودکان مبتلا به کرونا در دی و بهمن ماه روند افزایشی نداشته و اغلب تست‌های پی‌سی‌آر کودکانی که با علائم مشکوک به کرونا بستری می‌شوند، منفی است. روزانه بین ۴ تا ۵ کودک در بخش عفونی مرکز طبی کودکان بستری می‌شوند که تست‌ پی سی آر‌شان مثبت نیست.
در یک ماه اخیر تنها ۵ کودک کرونا مثبت در مرکز طبی بستری کرده‌ایم. از طرفی بیشتر کودکان کرونا مثبت سرپایی هستند و نیاز به بستری ندارند معمولاً این بچه‌ها را از طریق ویزیت تلفنی توصیه‌های لازم را به والدین‌شان می‌دهیم.»

دکتر ستاره ممیشی با بیان اینکه تعداد موارد بستری کودکان مبتلا به کووید۱۹ عملاً تفاوت چندانی به نسبت قبل نکرده است، می‌افزاید: «تعداد موارد بستری کودکان مبتلا به کرونا در دو ماه اول پاییز زیاد بود. در حال‌حاضر هنوز شیب افزایشی را در روند بستری احساس نکردیم برخی کودکان با تشخیص کرونا بستری می‌شوند ولی جواب تست‌شان منفی می‌شود به هر حال خانواده‌ها با هر نوع تب در فرزندان‌شان گمان می‌کنند کرونا است و سریع به مرکز درمانی مراجعه می‌کنند. این در حالی است که حجم بالای مراجعات غیر ضرور به بیمارستان‌ها، کودکان را در معرض ابتلا به ویروس قرار می‌دهد.»

او درباره علائم ویروس کرونا در کودکان نیز عنوان می‌کند: «ویروس کرونا در رده‌های سنی زیر ۱۸ سال بیشتر علائم تنفسی، اسهال و استفراغ و تب ایجاد می‌کند. تب بالای غیر قابل کنترل، استفراغ‌های مکرر، اسهال و کم آبی بدن، اختلال سطح هوشیاری وخواب آلودگی، سرفه‌های شدید که منجربه نفس‌های تند شود و تشنج جزو علائم خطر در تمام بیماری‌های عفونی محسوب می‌شوند.»
ممیشی در ادامه به آمارهای ارائه شده در رابطه با افزایش ابتلای کودکان به ویروس کرونا از سوی ستاد مدیریت مقابله با کرونا اشاره می‌کند و می‌گوید: «منظور آقای دکتر زالی این است که موارد مثبت سرپایی در کودکان در حال افزایش است ولی هنوز روند بستری‌ها شیب افزایشی پیدا نکرده است. به هر حال کودکانی که سابقه تماس با افراد آلوده دارند یا خانواده‌شان مبتلا به کووید۱۹ بوده‌اند ویروس را از والدین‌شان می‌گیرند با این حال موارد علامت دار ناشی از کرونا در کودکان زیاد نیست بلکه سندروم التهابی ناشی از کووید۱۹ است که علائمش دو هفته بعد از ابتلا به کرونا بروز پیدا می‌کند.»

رئیس بخش عفونی مرکز طبی کودکان می‌افزاید: «کودکانی که دچار سندروم التهابی ناشی از کووید۱۹ می‌شوند دچار قرمزی چشم‌ها، ورم اندام و تب بالا می‌شوند حتی برخی از این کودکان مشکلات قلبی و عروقی و علائم مغزی پیدا می‌کنند چرا که بعد از ابتلای کودکان به ویروس کرونا سیستم ایمنی بدن از کنترل خارج شده و علیه سلول‌های بدن آنتی بادی تولید می‌کند.»
به گفته ممیشی، یکی از دلایل افزایش موارد ابتلای سرپایی کودکان به کرونا افزایش تست‌های پی‌سی‌آر است چرا که والدین آگاه شده‌اند و با هر علامتی تست پی سی آر می‌دهند ،از طرفی در پیک اول و دوم ما در بخش عفونی بیمارستان بیشتر کودکان دارای نقص ایمنی و بیماری‌های زمینه‌ای مبتلا به کووید۱۹ را بستری می‌کردیم اما بعد از پیک سوم والدین این بچه‌ها آگاه‌تر شده‌اند و سعی می‌کنند تنها برای کارهای ضروری به مراکز درمانی مراجعه کنند برای همین بستری این کودکان نیز در بخش کووید نسبت به اوایل اپیدمی کاهش یافته است.

ممیشی این را هم می‌گوید که خوشبختانه در حال حاضر علائم تنفسی علت مراجعه کودکان نیست و کودکان بیشتر با علائم گوارشی درگیر بیماری می‌شوند. بدین ترتیب که کودک تب می‌کند و فاکتورهای التهابی در آزمایش خونش بالا می‌رود که گاهی نیز کلیه‌ها و پانکراس اش درگیر می‌شود البته این عوارض به درمان با کورتون جواب می‌دهد. پیش‌تر این بیماری را سندروم کاوازاکی می‌گفتند ولی الان به آن سندروم التهابی متعاقب کرونا می‌گویند. این علائم بعد از ابتلا به ویروس کرونا بروز پیدا می‌کنند به این مفهوم که ممکن است پدر و مادر متوجه ابتلای فرزندشان به ویروس کرونا نشوند و کودک ۱۰ روز تا ۳ هفته بعد از ورود ویروس به بدن دچار سندروم MSI-c شود. کودکانی که دچار این سندروم می‌شوند تست آنتی بادی‌شان مثبت است ولی تست پی سی آرشان مثبت نیست در واقع آنتی بادی علیه کرونا مشخص می‌کند کودک قبلاً ویروس را گرفته است. کودکانی که دچار سندروم التهابی ناشی از کووید۱۹ می‌شوند در بیمارستان بستری می‌شوند و بر اساس آزمایش‌های التهابی کورتون درمانی می‌شوند.
او با تأکید بر اینکه در دو یا سه ماه اخیر موارد بستری کودکان مبتلا به سندروم MSI-c بیشتر بود، عنوان می‌کند: «در حال حاضر در هفته دو یا سه کودک مبتلا به سندروم التهابی ناشی از کووید۱۹ را درمرکز طبی بستری می‌کنیم. حداکثر نیز در یک هفته ۱۰ کودک مبتلا به این سندروم در بیمارستان بستری می‌شوند. به هر حال تعداد کودکان با جواب آنتی بادی مثبت بیشتر از تعداد موارد پی سی آر است.»

ممیشی با بیان اینکه کودکان به‌دلیل رفت و آمدهای خانوادگی، پاساژگردی‌ها و خوردن غذای بیرون دچار بیماری می‌شوند، می‌گوید: «کودکان بیشتر دچار سندروم التهابی می‌شوند که بسیار دردناک است و عارضه زیادی هم ایجاد می‌کند. ما از بیشتر کسانی که دچار سندروم التهابی شده‌اند سؤال کرده‌ایم کجا مبتلا شده اند؟ عنوان می‌کنند که غذای بیرون مصرف کرده‌اند یا اینکه در رفت و آمد با خانواده‌های درجه یک‌شان محدودیتی برای خودشان ایجاد نکرده‌اند.»

این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه در خانه ماندن وضعیت روحی و روانی بچه‌ها را نشانه گرفته است، در عین حال بیان می‌کند: «بچه‌ها مثل پرنده‌های در قفس شده‌اند. لازم است خانواده هر از گاهی آنها را به جاهای خلوت ببرند و کودک دوچرخه سواری یا بازی کند نه اینکه راه بیفتند به کیش و شمال بروند و کودکان را گرفتار بیماری‌های دردناکی کنند.»
ممیشی با بیان اینکه از نوزاد شیرخوار گرفته تا کودک ۱۳ ساله در بخش عفونی مرکز طبی کودکان بستری می‌شوند همچنین درباره تعداد موارد بستری کودکان مبتلا به کووید۱۹ در مرکز طبی کودکان نیز اظهار می‌دارد: «اخیراً ۷ تا بچه در بخش بستری داشتیم که با شک به کرونا بستری شدند اما پی سی آرشان منفی است و دو تا از بچه‌ها آنتی بادی‌شان مثبت بود. یک کودک نیز در آی سی یو داریم که شیرخوار زیر یک سال است که با تابلوی تب و تشنج مراجعه کرد و تست پی سی آر وی مثبت شد. با این حال در فروردین، اردیبهشت و خرداد درگیری تنفسی در مراجعه کنندگان خیلی زیاد بود الان علائم تنفسی در بچه‌ها خیلی کم شده و ویروس از مسیر دیگر به بچه‌ها منتقل می‌شود و بیشتر منجربه علائم گوارشی می‌شود. حدس می‌زنیم خوردن فست فود و رستوران رفتن علائم گوارشی و سندروم التهابی ایجاد می‌کند.»

دکتر ممیشی در پایان به این نکته اشاره می‌کند که نمونه‌گیری در منزل که گاهی از سوی برخی مؤسسه‌های غیر مجاز صورت می‌گیرد منجربه آلوده شدن بچه‌ها به ویروس کرونا می‌شود. او می‌گوید که نمونه‌گیری در منزل خطرناک است و اغلب جواب این تست‌ها مثبت کاذب هستند از طرفی به‌دلیل آنکه نمونه گیر از خانه‌ای به خانه دیگر در تردد است این امر احتمال آلودگی در بچه‌ها را افزایش می‌دهد. همچنین گاهی هنگام نمونه‌گیری از داخل بینی با سوآپ، مجاری بینی و نایژه و حلق کودکان آسیب جدی می‌بیند.