غروب بهروز، طلوع عاشقی در فوتبال

به‌گزارش ایران، شادی‌هایی که پس از وارد شدن توپ به قفس توری چند برابر می‌شود و به حالت فریاد در می‌آید و غم‌هایی که با فرو ریختن قصر آمال و آرزوها، با اشک‌ها نمایان می‌شود. اینها قاعده فوتبال است و انکارنشدنی. در این بین گاهی هیجانات به اوج می‌رسد و نمونه‌هایی در فوتبال ایران و جهان وجود دارد که یک هوادار با پیروزی یا شکست تیمش دچار حادثه‌ای تلخ می‌شود و پارچه‌ای سیاه، چهره سفید و رنگین فوتبال را می‌پوشاند. متأسفانه در فوتبال داخلی به تازگی شاهد چنین موضوعی بودیم. صحبت از فینال لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۲۰ و دیدار پرسپولیس- اولسان هیوندای کره‌جنوبی است.

دیداری که شنبه ۲۹ آذر برگزار و با شکست ۲-۱ نماینده ایران به پایان رسید؛ باختی که برای هواداران پرسپولیس بسیار تلخ بود. در این میان یک اتفاق به تلخی شکست افزود. هواداری در قلب استان کهگیلویه و بویراحمد که یارای هضم شکست تیم محبوبش را نداشت و تأثر زیاد، هم دل هواداران و اعضای تیم پرسپولیس را سوزاند و هم دل خانواده‌ای که از علاقه زیاد یکی از اعضای خود به فوتبال و به طور خاص پرسپولیس نگران بودند و در نهایت این نگرانی با درگذشت عزیزشان تعبیر شد. عقربه‌ها ساعت ۸ صبح روز ۳۰ آذر را نشان می‌دهد که دنیا روی سر خانواده خورشیدیان آوار می‌شود. بهروز ۳۳ ساله که شب قبل برای آخرین بار به تماشای بازی تیم محبوبش نشسته بود، دیگر چشم‌هایش را باز نکرد. بهروز خورشیدیان هوادار یاسوجی که تحت تأثیر هیجانات فوتبال و غم شکست تیمش، چشم از جهان فروبست تا یحیی گل محمدی به نمایندگی از پرسپولیسی‌ها به خانه آن مرحوم برود و در اقدامی قابل توجه مدال نایب قهرمانی‌اش را تقدیم پسر ۸ ساله آن مرحوم کند.

هادی خورشیدیان، برادر بزرگتر مرحوم بهروز خورشیدیان ماجرا را این‌گونه توضیح داد:‌ «چند روزی بود که تلویزیون بهروز خراب بود و برای تماشای بازی به خانه خواهرش رفت. او پس‌از باخت پرسپولیس با ناراحتی منزل خواهرمان را ترک کرد و پیش از بازگشت به خانه با یکی از دوستانش به بیمارستان رفت و در آنجا سرمی به او تزریق کردند. او در هنگام بازگشت به خانه سردرد شدیدی داشت و دست‌هایش می‌لرزید. بهروز همیشه بعد از باخت پرسپولیس عصبی می‌شد اما این بار شرایط متفاوت‌تر از گذشته بود.»

او صحبت‌هایش را ادامه داد:‌«بهروز به خانه بازگشت و تلفن همراهش را خاموش کرد و به اتاقش رفت اما ساعت ۸ صبح دیگر از خواب بیدار نشد و مشخص شد که برادرم ساعت ۵ صبح به‌دلیل سکته مغزی جان خود را از دست داده است. همه در شوک بودیم و برای‌مان باورکردنی نبود اما به‌هر حال این اتفاق افتاد و چاره‌ای نداریم جز اینکه با آن کنار بیاییم. او یک ماه پیش از برگزاری فینال استرس داشت و همیشه در خصوص پیروزی یا باخت احتمالی پرسپولیس در این دیدار صحبت می‌کرد. البته اکثر خانواده ما پرسپولیسی هستند و همه ما این استرس را داشتیم اما استرس بهروز بی‌اندازه بود. بهروز همیشه در هنگام برگزاری بازی‌های پرسپولیس یک متری تلویزیون می‌نشست و با حساسیت بالا بازی‌های این تیم را تماشا می‌کرد. او مفسر بسیار خوبی بود و از میان بازیکنان پرسپولیس شجاع خلیل‌زاده و علیرضا بیرانوند را خیلی دوست داشت.»

فینال لیگ قهرمانان ۲ اتفاق ویژه داشت که نقش مؤثری در شکست پرسپولیس و احتمالاً اتفاق تلخ برای خانواده خورشیدیان ایفا کرد. خطای احمد نورالهی و خطای هند مهدی شیری که باعث شد پرسپولیس دو پنالتی به حریف کره‌ای بدهد و شکست بخورد. برادر مرحوم خورشیدیان بیان داشت:‌ «پس از این اتفاق همسایه‌ها و دوستان می‌گفتند اگر شیری هند نمی‌کرد و پنالتی نمی‌داد، برادرم زنده بود یا اگر پرسپولیس قهرمان می‌شد حالا برادرم کنارمان بود اما این مشیت الهی است و ما با این موضوع کنار آمدیم. مرگ برای همه هست و ما راضی به رضای خداوند هستیم. فقط امیدوارم بازیکنان بدانند که برد و باخت آنها حتی ممکن است به مرگ یک هوادار بینجامد و بنابراین مسئولیت‌شان سنگین است. فوتبال مختص ۱۱ نفر نیست بلکه این رشته هواداران زیادی دارد که با بردها خوشحال و با باخت‌ها ناراحت می‌شوند. فوتبالیست‌ها باید این موضوع را بدانند که چشم میلیون‌ها هوادار به آنهاست.»

یحیی گل‌محمدی: سامی، می‌خواهم کنار ما باشی
درگذشت یک هوادار اتفاق جدیدی نیست و در سال‌های گذشته هم شاهد اتفاقات مشابهی بودیم که هواداری با سکته قلبی و مغزی مواجه شد. یکی از موضوعات مهم در اتفاقات اینچنینی، نوع برخورد مسئولان تیم‌های مربوطه است. یحیی گل محمدی سرمربی پرسپولیس به یاسوج رفت و مدالش را تقدیم سامی خورشیدیان، پسر آن مرحوم کرد. اتفاقی که به گفته برادر مرحوم خورشیدیان باعث شد تا سامی احیا شود. هادی خورشیدیان در خصوص حضور یحیی گل‌محمدی در خانه مرحوم بهروز خورشیدیان گفت:«من از ابتدای حضور آقا یحیی تا رفتنش در کنار ایشان بودم. زمانی که آقا یحیی را به فرودگاه می‌بردم، سامی به درخواست گل محمدی با ما آمد و گل محمدی به او گفت که درگذشت پدرت برای من ناراحت کننده بود و آنقدر که از درگذشت او ناراحت شدم از باخت در فینال ناراحت نبودم. مسئولیت تو سنگین‌تر شده و حالا تو مسئول خانواده هستی. من یک دختر دارم که هم سن و سال تو است و می‌خواهم به تهران بیایی و با هم بازی کنید و در کنار ما باشی. به نظرم واقعاً آقا یحیی مرد شریفی است. سامی از دیدار با سرمربی پرسپولیس بسیار خوشحال شد و هنوز هم در خصوص حضور گل محمدی در خانه‌شان صحبت می‌کند. هر وقت در این خصوص صحبت می‌کند، چشمانش می‌درخشد و من به‌عنوان عموی او از این موضوع بسیار خوشحالم. اگر سامی رها می‌شد و گل محمدی به اینجا نمی‌آمد، از فوتبال متنفر می‌شد اما این اقدام سرمربی پرسپولیس باعث شد تا سامی به زندگی برگردد و فوتبال را حتی بیشتر از گذشته دوست داشته باشد.»

سامی عاشق سیدجلال است و نگفت که باید عذرخواهی کند
در روزهای اخیر برخی رسانه ها صحبت هایی با پسر آن مرحوم داشتند و به نقل از سامی نوشتند: «سیدجلال حسینی، مدافع پرسپولیس به دلیل باخت در فینال که منجر به مرگ پدرم شد، باید از من عذرخواهی کند.» این موضوع با تکذیب خانواده خورشیدیان مواجه شد و همسر آن مرحوم در این خصوص گفت: ‌«متأسفانه در آن زمان رسانه ها این موضوع را بیان کردند اما سامی گفته بود که مهدی شیری باید از من عذرخواهی کند که رسانه ها نام سیدجلال حسینی را به جای شیری آوردند، این در حالی است که سامی عاشق سیدجلال است و حتی با سیدجلال هم صحبت کرد. البته سامی از مهدی شیری هم دلخوری ندارد و این فوتبال است و نمی توان کسی را مقصر دانست. اگر گل محمدی به خانه ما نمی آمد و سیدجلال با سامی تماس نمی گرفت، سامی متحول نمی شد. به این دلیل از همه اعضای باشگاه پرسپولیس تشکر می کنم که باعث تسکین این درد بزرگ شدند.»

او در پاسخ به این سؤال که آیا این اتفاق باعث تنفر خود شما از فوتبال نشده است؟ افزود:‌«اولش این گونه بودم و زمانی که بهروز از پیش مان رفت از فوتبال متنفر شدم اما زمانی که دیدم بهروز تا این حد فوتبال را دوست داشت که حتی مرگ او هم به خاطر فوتبال بوده،‌ نظرم تغییر کرد و دوست دارم به اندازه بهروز فوتبال را دوست داشته باشم و به این ورزش عشق بورزم. از طرف کل خانواده خورشیدیان از یحیی گل محمدی و بازیکنان پرسپولیس تشکر می کنم که در این روزها در کنار ما بودند و ما را تنها نگذاشتند. آنها با این کار باعث شدند تا بتوانیم درگذشت بهروز را بیشتر درک کنیم.» نکته حائزاهمیت اینکه وقتی پای انسانیت و مهربانی وسط باشد، دیگر رقیب سنتی و تیم خودی معنایی ندارد چرا که باشگاه استقلال هم به دنبال راهی برای ابراز همدردی با خانواده خورشیدیان است. هادی خورشیدیان در این باره گفت:‌«چند روز پیش مهدی عبدیان یکی از اعضای هیأت مدیره باشگاه استقلال با من تماس گرفت و گفت که قرار است پیراهنی با امضای بازیکنان این تیم به خانواده ما اهدا شود. واقعاً این حرکت تیم رقیب ستودنی است. حقیقتاً این حرکات زیبا باعث می شود تا این رشته در دل همه محبوب باشد و جوانان زیادی به این رشته علاقه مند باشند.»

نیازی به کمک مالی نداریم
هادی خورشیدیان که ریاست اداره اوقاف یاسوج را برعهده دارد در پایان صحبت هایش تأکید کرد:‌ «پس از آمدن یحیی گل محمدی موضوعاتی در خصوص کمک مالی به خانواده خورشیدیان مطرح شد که باید بگویم نه ما و نه خانواده مرحوم بهروز نیازی به کمک مالی نداریم. واقعاً هدف ما از مصاحبه با رسانه ها چنین چیزی نیست. هدف ما ماندگاری نام بهروز است؛ می خواهیم بگوییم که با وجود درگذشت بهروز در اتفاقی مرتبط با فوتبال، هنوز این ورزش را دوست داریم و به آن عشق می ورزیم.»

برش
سامی خورشیدیان، فرزند ۸ ساله مرحوم بهروز در خصوص آن اتفاق تلخ با زبان کودکانه این گونه صحبت کرد:‌ «بدون بابام خیلی سخته. اولش که بابام فوت کرد از فوتبال بدم اومد اما وقتی دیدم بابام این همه فوتبال رو دوست داره گفتم باید منم حتی بیشتر از بابام فوتبال رو دوست داشته باشم. قبل از کرونا فوتبال بازی می‌کردم و دروازه بان بودم و گل زدن رو هم خیلی دوست دارم. من عاشق سیدجلال هستم و خیلی خوشحالم که تونستم با اون صحبت کنم. از آقا یحیی هم تشکر می‌کنم که به خونه ما اومد و باعث شد تا بابام خوشحال بشه.»