مهرداد ضیایی: ممیزیها ی تلویزیون هرسال بیشتر از سال قبل و سلیقهایتر میشوند
تنها افراد جاهل فکر میکنند هنرمندان ثروتمندند/ عوامل تولید سریال نمیتوانند به پروتکلها عمل کنند/ممیزیها ی تلویزیون هرسال بیشتر از سال قبل و سلیقهایتر میشوند
تهران (پانا) - بازیگر سریال «شرم» میگوید اگر تلویزیون به این صورت بخواهد به تعهدات مالی خود عمل کند هیچکس انگیزهای برای کردن با آن ندارد زیرا این حجم از مطالباتی که هر روز انباشته میشود باعث فقیرتر شدن هنرمندان میشوند.
سیدمهرداد ضیایی در گفتوگو با خبرنگار پانا درباره نحوه پیوستن خود به سریال «شرم» گفت:«به دعوت تهیهکننده و کارگردان این سریال که از دوستانم محسوب میشوند در «شرم» ایفای نقش کردم.»
این بازیگر با اشاره به بازی در ایام کرونا بیان کرد:«سریال شرم در ایام کرونا تولید شد، به جرئت میگویم که هیچ سریالی نیست که پروتکلهای بهداشتی را رعایت کند، شاید بعضی از پروژههای سینمایی بتوانند رعایت کنند اما چنین چیزی درباره عوامل تولید سریال صدق نمیکند. خوشبختانه تا اکنون به کرونا دچار نشدهام، معتقدم که هر کس خودش باید بهداشت را رعایت کند.»
ضیایی درباره موضوع سریال «شرم» گفت: «این سریال به فضای روز جامعه نزدیک است و حتی میتوان گفت از فرط نزدیکی دور است.»
سریال «شرم» کیفیتی بالای متوسط دارد
او همچنین درباره کیفیت فیلمنامه بیان کرد: «فیلمنامه این سریال کیفیتی بالای متوسط دارد و گروهی مشغول کار هستند کاراکتری هم که بازی میکنم تکانههای سنگین خانوادگی دارد که از خارج و داخل خانواده به او وارد میشود و جذابیتی داشت که بخواهم وارد کار شوم.»
بازیگر سریال «شرم» با اشاره به اولویتهای انتخاب نقشهایی که بهعهده میگیرد گفت: «عوامل زیادی باعث می شوند که یک بازیگر نقشی را قبول کند، ابتدا مسائل اقتصادی و دوم عوامل دراماتیک هستند ازجمله اینکه فیلمنامه چه ویژگیهایی دارد یا همان کاراکتر چه جذابیتهایی دارد. عامل سوم هم عوامل کار هستند که تا چه میزان میتوان با آنها ارتباط برقرار کرد.»
او ادامه داد:«من تا سالها میتوانستم از راه نوشتن زندگی کنم و حتی تا سال ۸۵ نیاز نبود کاری را که دوست ندارم در آن بازی کنم. اکثر سریالهایی که این روزها بازی میکنم ایدهآلم نیست و ترجیح میدهم در خانه بنشینم و بنویسم.»
این بازیگر با اشاره به فوت سیروس گرجستانی عنوان کرد:«سیروس گرجستانی را بسیار دوست داشتم، او در معنای واقعی کلمه هنرمند بود اما متاسفانه بیشتر وجه هنری او شناخته میشد. در اولین تئاتر حرفهای که در سال ۱۳۶۹ در استان گیلان داشتم با سیروس گرجستانی آشنا شدم، نام این تئاتر «در پوست شیر» بود که توسط ارشاد استان گیلان و جهاد دانشگاهی اجرا شده بود.»
او ادامه داد: «در این تئاتر متوجه شدم که کارگردان این نمایش آقای میرمعنوی در تهران هم یک بار اینکار را روی صحنه برده بود و همان نقشی که بنده در اینجا بازی میکردم سیروس گرجستانی در تهران ایفا کرده بود. چندین سالِ بعد وقتی سیروس گرجستانی را دیدم و این مورد را به وی گفتم بلافاصله تصنیف ایرلندی که در آن کار خوانده شده بود را خواند و همین مورد باعث آشناییمان با هم شد.»
این بازیگر با اشاره به کمرنگ شدن سریالهای فاخر و تولید سریالهای بیمضمون در تلویزیون گفت:«اگر تلویزیون به این صورت بخواهد به تعهدات مالی خود عمل کند هیچکس انگیزهای برای کردن با آن ندارد. این حجم از مطالباتی که هر روز انباشته میشود باعث فقیرتر شدن هنرمندان میشوند. تنها افراد جاهل هستند که فکر میکنند هنرمندان پولدارند، در صورتی که همه ما میدانیم اکثر هنرمندان وضعیت مالی متوسط یا حتی متوسط رو به پایین دارند.»
ممیزیها هرسال بیشتر از سال قبل و سلیقهایتر میشوند
او خاطر نشان کرد: «ممیزیها هرسال بیشتر از سال قبل و سلیقهایتر میشوند، همین سلیقهها از تیتراژ ابتدایی تا تیتراژ پایانی را دربرمیگیرند و حتی بر دیالوگها یا انتخاب بازیگر هم اعمال میشوند. این موضوع شرمآور است.»
ضیایی در پایان درباره فعالیتهای این روزهای خود عنوان کرد: «این روزها بیشتر مینویسم، روزهای کمکاری را پشت سر میگذرانم اما خوشحالم که فرصتی برای نوشتن دارم. اخیرا کاری به کارگردانی دوستم حسن لبافیفیان پیشنهاد شده و احتمالا در آن حضور خواهم داشت.»
ارسال دیدگاه