فائو تجارب و دانش بین‌المللی در زمینه سامانههای هشدار و اقدام زودهنگام را در اختیار ایران قرار می‌دهد
تهران (پانا) - فائو با همکاری همتایان ملی خود در ایران و مغولستان، زمینه به‌اشتراک‌گذاشتن تجربیات موفق و بهترین عملکردها را در زمینه کاهش خطر بلایا و ایجاد تاب‌آوری بین دو کشور فراهم می‌کند.
به گزارش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد(فائو)، فائو با همکاری نزدیک شرکای ملی خود در ایران و مغولستان، با برگزاری رویدادی برای به‌اشتراک‌گذاشتن دانش تخصصی با کارشناسان ایران، زمینه انتقال تخصص فنی و تجارب بین‌المللی در زمینه سامانههای هشدار و اقدام زودهنگام «دزود» بین دو کشور را فراهم کرد.
براساس بیانیه مطبوعاتی مطبوعاتی دفتر نمایندگی فائو در جمهوری اسلامی ایران، این رویداد به‌طور خاص بر بحث و بررسی ابعاد مختلف تجربه اجرای موفق سامانههای هشدار و اقدام زودهنگام «دزود» در مغولستان، شامل تدوین و توسعه نقشه‌های خطر با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده از طریق شبکه سراسری و جامع هواشناسی؛ ایجاد یک رویه کارآمد برای توزیع و به‌اشتراک‌گذاشتن به‌هنگام اطلاعات تجزیه و تحلیل شده؛ و تدوین و اتخاذ اقدامات «پیش‌بینی‌کننده» براساس به‌روز‌‌ترین داده‌ها توسط مقامات و نهادهای ملی متمرکز بود.
براساس شواهد ارائه شده در این وبینار، این پروژه که با حمایت فائو در مغولستان اجرایی شده است، نه تنها به مقامات این امکان را می‌دهد تا تأثیرات منفی ناشی از بلایا را بکاهند و حجم گسترده خسارت و صدمات وارده به بخش کشاورزی را تقلیل دهند، بلکه همچنین از طریق ارائه کمک‌های فوری، به بهبود وضعیت امنیت غذایی جوامع روستایی آسیب‌دیده و توانمندسازی جمعیت‌های آسیب‌پذیر جهت حفظ معیشت خود در جریان وقوع بلایا و بازسازی آنها در دوره پس از وقوع بلایا کمک می‌کند.
در این راستا، نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که اتخاذ چنین اقداماتی (هشدار و اقدام زودهنگام) برای دولت‌های مرکزی تا چه اندازه مقرون به صرفه است، از آنجا که به ازای هزینه‌کرد هر ۱ دلار از سوی مقامات در زمینه اقدامات زودهنگام به‌منظور کمک به خانوارهای در معرض خطر، به‌واسطه کاهش خسارات و صدمات وارده به هر یک از خانواده‌هایی که تحت تأثیر بلایا قرار گرفته‌اند، ۷ دلار منفعت و بازگشت سرمایه حاصل می‌شود.
در ابتدای این وبینار، آقای شکری احمد، معاون مسئول ارشد برنامه‌ریزی‌های فائو در زمینه تقویت تاب‌آوری، ضرورت تقویت آگاهی جهانی و تغییر تمرکز از مدیریت بلایا به مدیریت خطر (بلایا) را مورد تأکید قرار داد.
وی همچنین خواهان تحقق چنین مسئله‌ای از طریق به‌کارگیری سازوکارهای پیشگیرانه و پیش‌بینی‌کننده، و اتخاد اقدامات و مداخلات ضروری برای کاهش خطرات و پیشگیری از تبدیل آنها به بلایا شد.
به گفته وی، ظرفیت‌سازی در تمامی سطوح، در مقیاس‌های جهانی، محلی و حتی در سطح خانوارها برای مدیریت شوک‌های ناشی از بلایا و کاهش تآثیرات آنها امری ضروری است.
وی افزود: «داشتن اطلاعات مناسب در زمینه هشدار زودهنگام یک طرف این معادله است؛ اما اگر در تبدیل این اطلاعات به اقدامات زودهنگام به اندازه کافی فعال نباشیم، (صرف داشتن) چنین اطلاعاتی نمی‌تواند به تحقق هدف نهایی خود کمکی کند.»
ارسال دیدگاه