روایت اسکویی از زندگی اسبی در دوران کرونایی

در این اثر که آهنگسازی و نوازندگی آن با «سپاس صدر نوری» بوده، «مهرداد اسکویی» یکی دیگر از شعرهای «علیرضا بهرامی» را دکلمه کرده است.

میکس و مسترینگ این اثر را «صالح حدیدی» و طراحی کاور آن را «مهتاب افشاری» به انجام رسانده‌اند.

پیش‌تر، اسکویی و بهرامی در همکاری با «بردیا صدر نوری»، زیر عنوان پویش ملی #مشاهنر (همراهی و مشارکت هنرمندان با مردم در شرایط دشوار دوران کرونا)، دو قطعه دیگر را با نام‌های «صدای تو یعنی...» و «ضیافت» تولید و عرضه کرده بودند.

متن شعر «اسب» به این شرح است:

خیلی وقت است

اسب‌های پیر و شل را

گلوله نمی‌زنند

و این

کار امثال من را

سخت‌تر کرده است

که یک عمر

مقابل این‌همه چشم،

این‌همه هیاهو،

دویده‌ایم

و هنوز

عاشق می‌شویم!

وقت افتادن از مانع

که استخوان پا

از چند جا خُرد می‌شود،

صورت به صورت خاک،

با یک تکه چوب در پهلو

نفس نفس می‌زنیم

و بین آن‌همه چشم

روی سکوهای مبهوت

باز تو را نگاه می‌کنیم

تو که تنها

صورتی خاک‌آلود می‌بینی

با چشم‌هایی درشت

و بخار هوایی

که از پره‌ها

بیرون می‌زند

نه تکه چوبی که در پهلو

فرورفته

و دردش

اصلا دیده نمی‌شود

یک عمر مثل اسب دویده‌ام

تا به اینجا رسیده‌ام

یک عمر مثل اسب

ندویده بودم

تا به اینجا برسم...