شهاب راحله: خنده‌های تلخی که پشت گریم بازیگری پنهان می‌شوند غم‌انگیزند
وضع اقتصادی اهالی تئاتر از کارگران روزمزد هم بدتر شده است
تهران (پانا) - رئیس کانون نمایشگران خیابانی می‌گوید اهالی تئاتر خیابانی در تهیه نان شبشان نیز مانده‌اند اگر نمایش‌های خیابانی اجرا نشود چه کسی از آن‌ها خواهد کرد.
شهاب راحله نویسنده و کارگردان نمایش «کارگران مشغول بی‌کاری‌اند» درباره بازگشایی تئاتر گفت: «تقریبا تمام هنرمندان سینما، تلویزیون و تئاتر بیکار شده‌اند با این حساب که خرج زندگی بسیاری از آنان از این راه می‌گذرد. در تئاتر خیابانی بیش از ۶۰ درصد بچه‌ها تمام امورات زندگی شان از این راه تامین می‌شود و هیچ حمایت مادی و معنوی هم از سمت دولت به آن‌ها نمی‌رسد. در این مدت آن‌هایی که عضو خانه تئاتر هستند با حمایت بنیاد مستضعفان هر کدام مبلغ ناچیزی کارت هدیه گرفتند و صحبت‌هایی مبنی بر این شد که بیمه این دوستان برای سه ماه اول سال بخشیده شود اما هر روز برای این کار حرف جدیدی می‌زند و درنهایت هیچ کاری نمی‌کنند.»
وی ادامه داد: «طی روزهای گذشته دفتر تخصصی تئاتر خیابانی به همت سامان خلیلیان و آقای قادر آشنا یک سری اجراها با رعایت فاصله گذاری اجتماعی برگزار شد و بازخورد خوبی هم داشت اما نمی‌شود امروز درباره کیفیت کارها صحبت کرد زیرا اولویت فقط با نشاط جامعه است.»
این کارگردان با اشاره به لزوم اجرای تئاترهای خیابانی عنوان کرد:«اگر برنامه‌ای برای حمایت از همه اقشار وجود داشت طبیعتا اصلا نیازی به برگزاری تئاتر خیابانی نبود اما وضعیت اقتصادی هنرمندان از کارگران روزمزد هم بدتر شده است برای همین نمی‌توانیم دست روی دست بگذاریم.»
هنرمندان تئاتر خیابانی دچار افسردگی شده‌اند
وی افزود: «خود من عضو خانواده تئاتر خیابانی هستم و دچار مشکل شده‌ام، اصلا کاری با تمام اتفاقات بدی که برای بچه‌های تئاتر خیابانی افتاده ندارم افسردگی، بدترین اتفاقی که ممکن بود رخ دهد متاسفانه تمام هنرمندان این حرفه را درگیر خود کرده است. قبول داریم بحث فاصله گذاری اجتماعی و پروتکل‌های اجتماعی باید رعایت شود اما اگر قرار است تئاتری اجرا نشود چه تدبیری برای این دوستان هست؟ چه وام بلند مدت و بلاعوض بی بهره‌ای برای این دوستان وجود دارد که بتوانند از آن استفاده کنند و بخشی از زندگی‌شان را با این قیمت‌های نجومی اداره کنند اما با این حال همت دارند و بیخیال تمام این مسائل می‌شوند، به خیابان می‌آیند و به روی لب‌های مردم لبخند می‌آورند. خنده تلخ اهالی تئاتر خیابانی مرهمی برای تسکین درد بی‌پولی‌هایشان شده است.»
راحله همچنین درباره طرح «من، تو، ما/ تئاتر، زندگی، کرونا» توضیح داد: «این نمایش‌ها با شعار «من، تو، ما/ تئاتر، زندگی، کرونا» اجرا‌های خود را آغاز کردند که با استقبال خوبی از سوی تماشاگران رو به رو شد. بهتر است بگوییم آغاز اجرا‌های خیابانی در شرایط فعلی توانسته تا حدودی مردم و رهگذران را سرگرم و پیام خود را به آن‌ها برساند.»
وی ادامه داد: «شیوع بیماری کرونا کارگران فصلی بیکار شدند، از همین رو در نمایش «کارگران مشغول بی‌کاری‌اند» داستان دو کارگر فصلی را روایت می کنیم که کنار خیابان نشسته و منتظر کار هستند. این دو کارگر پیش خود می‌گویند این چه بلایی بود که کرونا به سر ما آورد و ما نمی‌توانیم کار کنیم. شخصی به یکی از این دو کارگر تلفن می‌زند و می‌گوید که داروخانه‌ای ژل‌ها و ماسک‌های غیر بهداشتی می‌فروشد بنابراین شما از سوی شهرداری دستور دارید تا جلوی داروخانه دیوار بکشید.»
راحله خاطرنشان کرد: «یکی از آن‌ها خوشحال می‌شود که کار پیدا کرده و می‌تواند بعد از چند روز غذای گرم بخورد، اما دیگری می‌گوید بدون مجوز نمی‌توانیم دیوار بکشیم. در نهایت مشخص می‌شود که آن شخصی که تلفن زده دروغ گفته و می‌خواسته داروخانه را تخریب کند تا خودش ماسک و لوازم بهداشتی بیشتری بفروشد.»
وی همچنین در پایان درباره رعایت پروتکل‌های بهداشتی عنوان کرد: «برای اجرای نمایش‌ها کلیه پروتکل‌های بهداشتی را رعایت میکنیم. سطوح استیج ضد عفونی و برای صندلی‌هایی که در حین دیدن نمایش وجود دارند طرح فاصله گذاری هم رعایت شده است. برای تماشاگران ایستاده هم فاصله گذاری رعایت می‌شود و همکارانم هر شب بر نحو رعایت این موارد نظارت دارند. در بحث نمایش هم تلاش می‌شود تا فاصله بین بازیگران نمایش که عمدتا دو نفره هستند رعایت بشود.»
ارسال دیدگاه