هویت ایرانی، گمشده رشته معماری

به‌گزارش ایرنا، مهندسی معماری یک دانش میان رشته‌ای به حساب می‌آید. به این معنا که معماری مجموعه‌ای متشکل از فن و هنر است و با اینکه این رشته را در زیرمجموعه ریاضی و فیزیک قرار می‌دهند اما این رشته در واقعیت دارای دوجنبه هنری و فنی است.

معماری یکی از رشته های پرطرفدار و پول ساز در میان رشته‌های مهندسی و هنر است که هر ساله در انتخاب رشته دانش‌آموزان به چشم می خورد و مطلوب است چالش‌های این رشته از جمله مبحث مهم کم‌توجهی به معماری سنتی و هویت ایرانی که مورد انتقاد بسیاری از اساتید این رشته است،‌ بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

خسرو پورجوان عضو هیات علمی رشته معماری معاصر دانشگاه فنی و حرفه‌ای در خصوص چالش های رشته معماری اظهار کرد: کشور ما پیشینه معماری پرباری داشته است و زمانی که به گذشته نگاه می‌کنیم، تاریخ معماری ما ریشه پنج هزار ساله ای دارد که از تمدن بین النهرین آغاز می‌شود.

وی ادامه داد: متاسفانه هم اکنون شاهد نوعی رواج بی‌هویتی در معماری ساختمان‌ها و بناهای کشور هستیم. در زمان قاجار به مدت ۱۴۰ سال کشور ما مدیریت صحیحی نداشت و اهمیتی به هنر و معماری داده نشد و از هویت تاریخی معماری جدا شدیم و به نوعی معماری غربی وارد کشور شد.

تقلیدگرایی از معماری غربی و لزوم اهمیت به بومی‌گرایی

این استاد رشته معماری تصریح کرد: بی هویتی در معماری ایران از زمان قاجار آغاز شد. پس از آن دوره سعی شد تا معماری بازگردانده شود اما نگاه غربی هنوز بر معماری ما دخیل بود و شاهد تقلیدگرایی از معماری غربی بودیم.

وی تاکید کرد:‌ نیاز است در زمینه معماری هویت سازی شود و کسانی که از دانشگاه ها فارغ التحصیل می شوند، نگاه بومی به معماری داشته باشند تا در این رشته عقبگرد نداشته باشیم.

پورجوان اظهار کرد: اوج هنر معماری در ایران در دوران صفویه شکل گرفت که همزمان با رنسانس در اروپا بود. اروپا در زمینه معماری بومی خود پیشرفته های زیادی داشت اما ما از هویت خود دور شدیم.

به ریشه‌های تاریخی رشته معماری توجه ویژه شود

وی با بیان اینکه بومی گرایی و توجه به پتانسیل‌های داخل کشور راهکار نجات هنر معماری از غرب زدگی است، اظهار کرد: نیاز است در ابتدا برنامه‌های کلان کشور به این دو موضوع توجه کنند. همچنین در ارائه دروس به بخش عملی و ریشه تاریخی رشته معماری باید توجه ویژه شود.

عضو هیات علمی دانشکده انقلاب اسلامی دانشگاه فنی و حرفه‌ای تاکید کرد: همچنین باید سرفصل‌هایی که تدوین می‌شوند، تفکیک شوند و تمام سرفصل‌ها آکادمیک نباشند. علاوه بر این ما می‌توانیم تکنسین‌های تخصصی (متخصص فنی) داشته باشیم که خلاء بین مهندسان و کارگران را تکمیل کنند و به پیشرفت رشته معماری کمک قابل توجهی کنند.