نگذاریم افسوس هنرمندان صنایع دستی بیشتر شود

این صنایع و هنرها عصاره اعصار پیوسته یک فرهنگ غنی مانند فرهنگ ایرانی محسوب می‌شود که در آن می‌توان تفکر و عواطف این ملت را مشاهده نمود. محصولات این بخش حرف‌ها و فریادهای فراوانی دارند و باید مانند عمر خیام گوش‌های گشوده داشت تا ناله‌های کوزه‌گر را در کوزه‌ها شنید.
در کارگه کوزه‌گری رفتم دوش
دیدم دو هزار کوزه گویای خموش
ناگاه یکی کوزه برآورد خروش
کو کوزه‌گر و کوزه‌خر و کوزه فروش
صنایع دستی لطفی بیکران و گنجینه‌ای پرارزش است، اما نامحرمان قابلیت دیدن آنها را ندارند.
ما سمیعیم و بصیریم و خوشم
با شما نامحرمان ما خامشیم

بیشترین ارزش افزوده، کمترین وابستگی به خارج، کاربردی‌ترین هنر، بومی‌ترین زیبایی شناسی، هویتی‌ترین صنعت، ارزآورترین رشته هنری، اشتغالزاترین شغل، معنوی‌ترین صنعت، متنوع‌ترین رشته، آسان آموزترین شغل، ... اینها نه به‌دلیل تعصب و شیفتگی بلکه به‌دنبال سال‌ها تحقیق و مسئولیت در سطح شورای جهانی صنایع دستی یا معاون تحقیقاتی کمیسیون ملی یونسکو ادعا می‌شود. با وجود این، برخی کشورهای دیگر دنیا با نداشتن بسیاری از بضاعت‌های موجود در کشور ما ده‌ها بلکه گاهی صدها برابر در تجارت صنایع دستی از ما جلوترند و وضعیت هنرمندان‌شان از هنرمندان عزیز ما بهتر است. علت‌های آن هم مشخص است، اما باید همتی بلند در اراده مسئولان برای رفع آنها باشد. از فرهنگ‌سازی تا گفتمان‌سازی، از تجاری‌سازی تا ساختارسازی و از قانون‌سازی تا فضاسازی و... مسائلی هستند که صنایع دستی و هنرهای سنتی با آن مواجه است. تا نگرش و باورهای ما به‌طور بنیادین دگرگون نشود و اراده‌ای ملی صورت نپذیرد وضعیت نه تنها بهبود پیدا نمی‌کند بلکه روز به روز فرصت‌های استثنایی نیز کمتر می‌شود و افسوس هنرمندان و فرهنگ دوستان بیشتر می‌گردد.‌

*سرپرست واحد هنرهای اسلامی-ایرانی استاد فرشچیان

منبع: ایران