جنگ منافع در فوتبال با کلید واژه سلامت
فرهاد فخرآبادی *
کرونا، فوتبال ایران را مانند تمام کشورها تعطیل کرده است. اما با طولانی شدن تعطیلات، فضا در فوتبال ایران شبیه به دیگر کشورها نیست. اگر در اروپا، ازسرگیری یا تعطیل شدن مسابقات بیشتر به گمانهزنیهای رسانهای معطوف شده، در ایران بیشتر از اینکه گمانهزنی رواج داشته باشد، اظهارنظر و بعضاً انعقاد کلامهای اعجاببرانگیز رواج پیدا کرده است. اینجا هم باید فوتبالمان شباهتی با فوتبال جهان نداشته باشد.
۱- سیزده تیم با ارسال درخواست به فدراسیون فوتبال اعلام کردهاند که باید دیدارهای این فصل لیگ برتر نیمهتمام بماند و فدراسیون رسماً لغو کامل دیدارهای فصل جاری را اعلام کند و در مقابل ۳ تیم از جمله پرسپولیس خواهان ادامه دیدارها هستند. درخواست ۱۳ تیم، شاید در شکل و فرم از نگاه دور درخواستی عادی تلقی شود اما به نظر میرسد حقیقت ماجرا یک درخواست ساده نیست، بحث منافع فردی در میان است.
۲- هرچقدر اخبار را زیر و رو کردم، شبیه به اظهارنظرهای فوتبالیها در ایران ندیدهام. مثلاً باشگاه اینتر میلان که رسیدنش به قهرمانی سری آ سخت شده، بیانیه بدهد که سری آ را بدون معرفی قهرمان تعطیل کنید، ما شانس قهرمانی داریم اما سلامت جامعه مهم است. البته برای آنها هم سلامت مهم است اما همه چیز را به دولت واگذار کردهاند، که آنها تصمیم بگیرند باید درباره فوتبال چه کرد و خودشان راهکار نمیدهند.
۳- همه چیز در فوتبال ایران عجیب است، اظهارنظرها هم عجیبتر. شور و هیجانی که برخی تیمها برای لغو کردن لیگ دارند، در هیچ کدام از لیگهای تعطیل شده دیده نمیشود. به هر دری میزنند که این فصل را لغو کنند و در این بین یکی از تیمهای متمول علم پزشکی را هم به چالش کشیده است و دست به نظریهسازی در بحث کرونا ویروس زده است.
۴- فرمول اظهارنظرها در ایران پیچیده نیست. برخی تیمهای رده دوم به پایین تمرکزشان را روی لغو لیگ، اعمال سهمیه و عدم معرفی قهرمان گذاشتهاند. پرسپولیس که صدرنشین است به چیزی کمتر از قهرمانی رضایت نمیدهد و پا در یک کفش کرده که یا ادامه مسابقات و یا اعلام قهرمانی پرسپولیس قابل قبول است و ته جدولیها هم تقریباً موضعی یکسان دارند، تعطیلی کامل لیگ و عدم سقوط به دسته پایینتر.
۵- اینکه حق با کدام اظهار نظر است، کار را به فضای هواداری میکشد، حرف همه حق است هم پرسپولیس که میگوید من قهرمان خواهم شد و هم رقیبانش که میگویند ما شانس رسیدن به صدر را روی کاغذ داریم. اما حقیقت ماجرا این است که کلید واژه « سلامت» تبدیل به ماسک برای منافع شده است و قاعده اینکه « در سیاست دوست و دشمن معنی ندارد، سیاست عرصه تلاش برای به دست آوردن منافع است » کاملاً در فوتبال ایران ساری و جاری است. تیمها در تلاش هستند که منافعشان حفظ شود و در این بین هر وقت ناامیدی به سراغشان میآید از کلید واژه «سلامت» استفاده میکنند که احساسات را همراه خود کنند.
۶- حرف اینجاست که اگر جای تیمها در جدول تغییر کرده بود، نوع نگرانیها هم تغییر میکرد و شاید اگر سپاهان، تراکتور و یا استقلال این روزهای جای پرسپولیس با اقتدار صدرنشین بودند، موضعی شبیه پرسپولیس میگرفتند و این پرسپولیس بود که تلاش میکرد لیگ را بدون معرفی قهرمان لغو کند و نگران سلامتی شود و شاید در این بین علم پزشکی را هم به چالش میکشید تا دل هوادارانش را بدست آورد که اگر من ناکام شدم، نگذاشتم فلان تیم صدر جدول هم به جام برسد.
۷- این جنگ ادامه خواهد داشت، اظهار نظرها تندتر خواهد شد و زمانی که تصمیم نهایی درباره ادامه یا لغو لیگ برتر گرفته شود، موج جدیدی از اظهارنظرها آغاز میشود. در این بین برخی دولت را پرسپولیسی خواهند دانست و برخی مخالف با پرسپولیس. فرهنگ فوتبالمان همین شده است، عادت کردهایم که همیشه دنبال مقصر باشیم. کاری نداریم که ما چه کردهایم، همیشه در تلاش هستیم ضلع بیرونی برای ناکام شدنمان بیاوریم تا بار روی دوشمان سبکتر شود.
روزنامهنگار
ارسال دیدگاه