آغاز هفته معلم با تجلیل آموزگاری که از تخت بیمارستان تدریس می کند

مدیر آموزش و پرورش کاشان در نخستین روز از هفته گرامیداشت مقام معلم از آموزگاری تجلیل کرد که از روی تخت بیمارستان به آموزش شاگردان خود می‌پردازد.
حسین مقنی در گفت و گو با پانا اظهار کرد: با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مدارس، فرهنگیان ایران با تلاش شبانه‌روزی خود اجازه ندادند که مظلوم ترین گروه جامعه از حقوق اولیه خود باز بمانند و آموزش کودکان نوجوانان را ادامه دادند.
وی با تجلیل از ایثار فرهنگیان کشور افزود: خانم زهرا مظاهری معلم کلاس اول دبستان دخترانه شهید فخار کاشان که خود به بیماری مبتلا شده است در دوران بستری از دانش‌آموزان جدا نشده و با استفاده از فضای مجازی آموزشهای خود را ادامه داده است.
وی تصریح کرد: در آغاز اسفند که هنوز ویروس کرونا فراگیر نشده بود با وجود تعطیلی مدرسه، برخی از دانش آموزان به مدرسه مراجعه کرده بودند که خانم مظاهری فداکارانه با حضور در کلاس اقدام به آموزش آنها کرد ولی متاسفانه به بیماری مبتلا شد و تا امروز گرفتار بیمارستان است.
مدیر آموزش و پرورش کاشان گفت: مردم بزرگ ایران به ویژه کودکان ما فداکاری معلمان خود را فراموش نخواهند کرد و از فرهنگیان محترم دعوت می کنم که خاطرات این روزها را بنویسند تا در تاریخ میهن عزیزمان باقی بماند.
مقنی افزود: عظمت کار فرهنگیان جایی است که بسیاری از آنها حاضر نیستند که تلاش خستگی ناپذیر آنها گفته شود و فعالیت خود را معامله با خدا می دانند اما این فعالیت ها، مصداق امر به معروف است و وظیفه همه است که با نشر این اخبار، فرهنگ نیکوکاری و خدمت به همنوع را نهادینه کنیم.
اما معلم فداکار کاشانی به گونه ای دیگر گفت: روزمعلم امسال شرایط متفاوتی داشت و اگر به ظاهر مدرسه تعطیل است، اما معلمان ایرانی عاشقانه تر از همیشه کلاسهای درس را به طور شبانه روزی تشکیل دادند تا بچه های ما، از کاروان دانایی عقب نمانند.
زهرا مظاهری افزود: معلمان امسال خسته هستند، اما به خاطر کار زیاد نیست زیرا هر روز به جای شش ساعت آموزش درکلاس، چندین ساعت در فضای مجازی و تماس تلفنی وقت می گذارند. بلکه به این علت که در کلاس نیستند تا لبخند دانش آموزان را پس از یادگیری هر مطلب جدید بینند.
وی افزود: معلمها نگران دانش آموزی هستند که اصلا گوشی ندارد تا آنلاین باشد و نگران آنها هستند که باید منتظر پدر باشند تا از کار برگردد و با گوشی پدر آنلاین شوند. نگران دانش آموزی هستند که پدر و مادرش بیسواد هستند.
با کدامین صورت باید معلمهای خسته و عاشق، نگران و امیدوار را تصویر کنیم تا بعد از این، شاگردان آنها، شکوه ایثار شان را با نگاه مادی و روزهای تعطیل ارزش گذاری نکند؟معلمان ما نیازمند تقدیر نیستند اما جامعه انسانی نیازمند فرهنگ قدردانی و قدر شناسی است .