۱۱ نشانه اختلال اضطرابی از نظر روانشناسی

بنابر اعلام مشاورانه، در واقع، اضطراب یک واکنش کاملا نرمال به اتفاقات استرس‌زای زندگی، همانند جابجایی، تغییر شغل و مواجه شدن با مشکلات مالی می‌باشد.

با این وجود، زمانی که علائم اضطراب طولانی مدت‌تر از اتفاقات محرک‌کننده آن باشند و در زندگی شما تداخل ایجاد کنند، این موارد می‌تواند نشانه دهنده یک اختلال اضطرابی باشند.

اختلال‌های اضطرابی

اختلال‌های اضطرابی ‌توانند ناتوان کننده باشند، ولی می‌توانند از طریق دریافت یک کمک مناسب از یک متخصص بالینی مدیریت شوند. شناخت علائم، اولین مرحله می‌باشد.

۱- نگرانی بیش از حد

یکی از رایج‌ترین علامت‌های اختلال اضطرابی، نگرانی بیش از حد است. نگرانی مربوط به اختلال اضطرابی، هیچ نوع تناسبی با اتفاقات تحریک کننده آن ندارند و معمولا در واکنش به یک موقعیت نرمال و روزانه صورت می‌گیرند.

به‌منظور اینکه یک نگرانی به‌عنوان علامتی از اختلال اضطراب عمومی شده در نظر گرفته شود، باید در اکثر روزها و حداقل به مدت شش ماه ادامه داشته و کنترل کردن آن سخت باشد.

افراد زیر ۶۵ سال با بیشترین ریسک مربوط به اختلال اضطراب عمومی شده مواجه هستند.

۲- ترس‌های غیرعقلایی

ترس‌های شدید نسبت به موارد خاص، همانند عنکبوت‌ها، فضاهای بسته یا ارتفاعات، می‌تواند یک علامتی از انواع فوبیا باشد.

یک فوبیا به‌عنوان یک اضطراب یا ترس افراطی نسبت به یک شی یا موقعیت خاص در نظر گرفته می‌شود. این احساس به اندازه کافی شدید می‌باشد که می‌تواند توانایی شما برای عملکرد نرمال را دچار اختلال کند.

۳- بیقراری

بی‌قراری یکی دیگر از علائم رایج اضطراب می‌باشد، به‌خصوص در کودکان و نوجوانان. زمانی که فردی بی‌قراری را تجربه می‌کند، در اغلب مواقع آن را به‌عنوان یک احساس حدی یا یک اصرار ناخوشایند برای حرکت کردن تعریف می‌کنند.

یک مطالعه صورت گرفته بر روی ۱۲۸ کودکی که در آنها اختلال‌های اضطرابی تشخیص داده شده بود، نشان داد که ۷۴% از آنها بی‌قراری را به‌عنوان یکی از علائم اضطراب اصلی‌شان توصیف می‌کنند.

در حالی‌که بیقراری در تمامی افراد مبتلا به اضطراب صورت نمی‌گیرد، ولی یک معیاری است که پزشکان در حین صورت دادن تشخیص، به صورت مکرر از آن استفاده می‌کنند.

در صورتی که شما بی‌قراری را در اغلب مواقع روزها و به مدت بیش از شش ماه تجربه کنید، این حالت می‌تواند نشان دهنده یک اختلال اضطرابی باشد.

۴- خستگی یکی از علائم بارز در جلسات مشاوره بیماران افسرده

در جلسات مشاوره بیماران افسرده این مورد بسیار دیده می شود. به‌راحتی خسته شدن می‌تواند یک علامت بالقوه دیگری از اختلال اضطراب عمومی شده باشد.

این علامت می‌تواند منجر به شگفت‌زده شدن برخی از افراد شود، چرا که یک اضطراب معمولا با فعالیت بیش از حد یا برانگیختگی مرتبط است.

در برخی موارد، خستگی می‌تواند بعد از یک حمله اضطرابی صورت بگیرد، در حالیکه در مورد سایر افراد، خستگی می‌تواند مزمن باشد.

۵- مشکل داشتن در تمرکز

اکثر افراد دارای اضطراب، یک‌سری مشکلات مربوط به تمرکز را گزارش می‌کنند. یک مطالعه صورت گرفته بر روی ۱۵۷ کودک و نوجوان دارای اختلال اضطراب عمومی شده نتیجه‌گیری کرد که بیش از دو سوم آنها دارای مشکل تمرکز هستند.

یک مطالعه دیگری که بر روی ۱۷۵ فرد بالغ دارای همان اختلال صورت گرفته بود، نتیجه گیری کرد که تقریبا ۹۰% از مشارکت کنندگان دارای مشکل تمرکز می‌باشند. زیاد بودن میزان اضطراب در این افراد، احتمال بروز مشکل را افزایش می‌داد.

۶- تحریک‌پذیری

اکثر افراد دارای اختلال‌های اضطرابی، همچنین تحریک پذیری افراطی را هم تجربه می‌کنند و این در جلسات مشاوره افسردگی بسیار دیده می شود.

بر اساس نتایج مربوط به یک مطالعه جدید صورت گرفته بر روی ۶۰۰۰ فرد بالغ، بیش از ۹۰% افراد دارای اختلال اضطراب عمومی شده، احساس تحریک‌پذیری را در زمانی گزارش کرده بودند که اختلال اضطرابی در وخیم ترین شرایط خودش قرار داشت.

۷- گرفتگی عضلات

گرفتگی عضلات در بیشتر روزهای هفته، یک علامت رایج دیگری از اضطراب می‌باشد.

هر چند که این علائم می‌توانند رایج باشند، ولی ارتباط آنها با اضطراب تا به حال مشخص نشده است. ولی همچنین این امکان وجود دارد که اضطراب منجر به افزایش سفتی ماهیچه‌ها شود یا یک عامل سومی وجود داشته باشد که منجر به بروز هر دو اینها شود.

۸- احساس تهییج شدن

زمانی‌که یک فردی اضطراب را احساس می کند، بخشی از سیستم عصب همدردانه آنها بیش از حد فعال می شود. این تاثیرات بر روی کل بدن تاثیر می‌گذارد که شامل:

ضربان شدید قلب، عرق ریزی کف پا و کف دست، لرزان بودن دست‌ها، خشکی دهان

دلیل صورت گرفتن این علائم، وجود داشتن این احساس در ذهن شماست که یک خطری را درک کرده‌اند و به همین دلیل ذهنتان تلاش می‌کند بدن شما را آماده واکنش نشان دادن به تهدید بکند.

بدن شما جریان خونی را از سیستم گوارشی منحرف می‌کند و آن را به سمت عضلاتی می‌فرستد که شما برای دویدن یا مبارزه به آنها نیاز دارید. همچنین این کار منجر به افزایش ضربان قلب شما می‌شود و احساس‌های شما را شدیدتر می‌کند.