صدای فوتبال در قرنطینه

به‌گزارش ایران، لغو مسابقات لیگ برتر ایران، لالیگا اسپانیا، لیگ برتر انگلیس، بوندس لیگا آلمان، سری آ ایتالیا و سایر لیگ‌ها، هواداران را از تماشای فوتبال محروم کرده و حالا میلیون‌ها نفر در دنیا لحظه شماری می‌کنند تا یکبار دیگر فریاد شوق و شادی حاصل از فوتبال را از سر بگیرند. در این بین افرادی هستند که حرفه‌شان با فوتبال گره خورده و از این طریق امرار معاش می‌کنند.

منظورمان بازیکنان و مربیان نیستند بلکه صحبت از گزارشگران فوتبال است؛ افرادی که اگر کارشان را خوب انجام دهند به هیجان یک بازی می‌افزایند. در این روزهای کرونایی، آنها هم به دلیل لغو مسابقات از حرفه مورد علاقه‌شان دور هستند و احتمالاً ساعت‌ها و روزهای دلتنگی را در قرنطینه سپری می‌کنند. اگر شما هم دوست دارید بدانید این روزها گزارشگران فوتبال کجا هستند و چه کار می‌کنند، گفت‌وگو با محمدرضا احمدی، علیرضا علیفر، عباس قانع و فرشاد محمدی مرام را بخوانید.

احمدی؛ تماشای چالش‌های اینستاگرامی و فراگیری آشپزی
محمدرضا احمدی حدود ۲۳ روز قرنطینه بود تا اینکه فیلمبرداری برنامه «رکورد» از روز شنبه آغاز شد و این گزارشگر فوتبال کار خود را از ابتدای هفته آغاز کرد. این برنامه از شبکه سوم سیما روی آنتن می‌رود اما موضوعی نیست که باعث از بین رفتن دلتنگی‌های احمدی نسبت به فوتبال شده باشد: «واقعاً دلتنگ لیگ قهرمانان اروپا هستم و امیدوارم این مسابقات از سرگرفته شود. بازی‌های لیگ قهرمانان به مرحله یک چهارم رسیده بود و می توانستیم بازی‌های جذابی را ببینیم اما کرونا همه چیز را خراب کرد.» او که یک دختر کوچک به نام «نفس» دارد برای مقابله با شیوع بیشتر کرونا، معمولاً از خانه بیرون نمی‌رود و به‌همراه خانواده خود روزها و شب‌ها را می‌گذراند. محمدرضا احمدی در دوران قرنطینه با دخترش سرگرم بوده و البته علاوه‌بر این علایقش را هم پیگیری کرده است: «در طول این مدت سعی کردم آشپزی یاد بگیرم و تا حدودی هم به هدفم رسیدم. بازی پلی استیشن و خواندن کتاب از دیگر تفریحاتم است. علاوه‌بر اینها در دوران قرنطینه وقت کردم بیشتر فضای مجازی را رصد کنم.»

این گزارشگر فوتبال با اشاره به اینکه در اینستاگرام چالش دراز و نشست کریستیانو رونالدو را دوست داشته، اظهار کرد: «چالش رونالدو برای من جذاب بود و او ۱۴۲ درازونشست در ۴۵ ثانیه داشت. یک والیبالیست ساحلی از کشور نروژ به سگ خود، پاس روی تور آموزش می‌داد و این هم خیلی جالب بود. حسن تفتیان، دونده کشورمان هم در این روزها ویدئویی منتشر کرد که در حیاط خانه مشغول تمرین است و مادرش کرنومتر دارد و زمان را برای او می گیرد، این هم جالب بود.» احمدی تعویق المپیک ۲۰۲۰ را بدترین خبر در میان اخباری دانست که در دوران قرنطینه منتشر شد: «المپیک توکیو تابستان برگزار می‌شد و می‌دانستم که با المپیک، تابستان بسیار خوب و جذابی در پیش دارم اما متأسفانه با لغو مسابقات المپیک حالم گرفته شد. از طرفی همه هواداران فوتبال دلتنگ هستند و هر کسی را که می‌بینم از دلتنگی‌های خود می‌گوید. صحبت در خصوص فوتبال باعث می‌شود تا مشکلات برای دقایقی فراموش شود. فوتبال جزئی از زندگی همه ماست اما شرایط به گونه‌ای است که نمی‌توان مسابقات را برگزار کرد چرا که سلامتی مهمتر از فوتبال است.»

احمدی درخواستی هم از مسئولان کشورمان دارد: «در حال‌حاضر دانشگاه‌ها و مدارس تعطیل هستند و این تصمیم درستی بود که توسط مسئولان کشورمان گرفته شد اما امیدوارم که مسئولان تصمیم عجولانه‌ای در خصوص بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها نگیرند. قرنطینه به خصوص برای آنهایی که بچه‌های کوچک دارند و باید از آنها نگهداری هم کنند، کار بسیار سختی است اما برای خود من فرصتی بود که به کارهای مورد علاقه‌ام بپردازم. در طول این مدت چند برنامه داشتم که از صدا و سیما پخش شد، برنامه‌هایی همچون مستند سرخیو راموس و باشگاه بوکاجونیورز. برنامه‌ها را با دقت تماشا کردم تا نقاط ضعف و قوتم را بفهم و روی آنها بیشتر کار کنم.»

چگونه عطش علیفر فروکش می کند؟
علیرضا علیفر در مدت قرنطینه یک ماهه بیکار نبوده است. این گزارشگر قدیمی و باتجربه معتقد است تعطیلی فوتبال در دنیا اتفاق بسیار بدی است: «کرونا تنها مربوط به کشور ما نیست و تمام کشورها گرفتار این موضوع هستند. من در خانه نماندم و درگیر چند کار هستم. امرار معاش در شرایط کنونی بسیار سخت است، حقوق بازنشستگی ندارم و در واقع صاحبخانه هم نیستم، تلویزیون هم درآمد آنچنانی ندارد. تعطیلی فوتبال همه را ناراحت کرده، دوست دارم هرچه زودتر شور و نشاط به جامعه برگردد. این بیماری هشداری است برای بشر و مربوط به یک شهر و کشور نیست. کرونا عظمت خداوند را نشان می‌دهد.»

او در پاسخ به این سؤال که آیا در این مدت به نقاط ضعف و قوت خود در گزارشگری فکر کرده است؟ افزود:«من با ۲۵ سال از این موضوع عبور کردم و نیازی به مرور نقاط ضعف و قوت ندارم. ۲۵ سال، یک سوم عمر آدمی است و من تجربیات زیادی در این سال‌ها به دست آورده‌ام. هر فردی در هر کاری که باشد بعد از ۲۵ سال کاملاً پخته می‌شود.» او صحبت‌هایش را با بیان یک مثال ادامه داد: «در آلمان دوستان بسیاری دارم، آنها می‌گویند زمانی که می‌خواهند راننده تریلی استخدام کنند می‌گویند کسانی که تصادف شدیدی داشتند اولویت اصلی استخدام هستند چرا که آنها دیگر چنین تصادفی نخواهند داشت.» این گزارشگر فوتبال معتقد است که هر گزارشگری بیشتر گزارش کرده باشد، قطعاً اشتباه‌های بیشتری دارد.

علیفر گزارشگران رشته‌های مختلف را این گونه با هم مقایسه کرد: «فوتبال ۹۰ دقیقه است و ۲۲ بازیکن در زمین هستند. این رشته مثل کشتی یا تکواندو نیست که ۵،۶ دقیقه باشد و تنها دو ورزشکار داخل زمین باشند و بخواهیم اطلاعاتی در خصوص این دو بازیکن بدهیم. گزارشگر کشتی، تکواندو و سایر رشته‌های رودررو قطعاً اشتباه کمتری خواهد داشت. مطالعه در فوتبال تمامی ندارد و باید همیشه اطلاعات یک گزارشگر به روز باشد.» علیفر دلتنگ گزارش لیگ‌های خارجی است یا ایرانی؟ او اینگونه پاسخ داد: «گزارش هر بازی و هر لیگ لطف خاص خودش را دارد. برای ما فرقی نمی‌کند؛ لیگ قهرمانان جذابیت‌های خودش را دارد و جام جهانی یا لیگ کشورهای دیگر همچون ایتالیا، اسپانیا و انگلیس جذابیت‌های خاص دیگری. در حال‌حاضر برخی شبکه‌های ماهواره‌ای که مختص ورزش است مسابقات جام جهانی یا یورو را نشان می‌دهند و تا حدودی عطش تماشای یک بازی جذاب فروکش می‌کند.»

عباس قانع؛ قانع در زندگی، متفاوت در گزارشگری
خیلی‌ها عباس قانع را گزارشگر متفاوتی می‌دانند. البته نحوه گزارش او موافقان و مخالفانی دارد؛ عده‌ای طرفدار پروپا قرص گزارش‌های عباس قانع هستند و گروهی معتقدند او هیجان فوتبال را با جملاتی که می‌گوید به صورت مصنوعی زیاد می‌کند و گاهی این رویه دلچسب نیست. او با تأکید بر اینکه در حال‌حاضر همه مردم موظف هستند توصیه‌ها و قرنطینه را رعایت کنند، گفت: «فقط ما درگیر نیستیم و همه مردم زندگی‌شان تحت تأثیر این ویروس قرار گرفته اما به هر حال مهمترین موضوع سلامت اجتماعی است.

بدون فوتبال بودن سخت است و در حال‌حاضر تنها لیگ بلاروس برگزار می‌شود و بازی‌های لیگ این کشور را تماشا می‌کنم. به‌نظر من گزارشگر می‌تواند میل مخاطب را برای تماشای یک مسابقه بیشتر کند، گرچه امیدوارم با لغو مسابقات میل به فوتبال کم نشود و هواداران فوتبال دوام بیاورند. به هر حال این مشکل تمام جهان است و همه ناچارند این روزها را بگذرانند.» قانع با اشاره به اینکه شیوع ویروس کرونا در جهان حکمتی دارد، بیان داشت: «در چنین شرایطی فیلم تماشا می کنم و در فضای مجازی بخش‌هایی از گزارش‌هایم را انتشار می‌دهم و با مخاطبانم ارتباط می‌گیرم تا در مورد گزارش‌ها نظر بدهند. با مخاطبانم خاطره‌بازی می‌کنم و در بحث زبان و اطلاعات عمومی هم مطالعه می‌کنم. در طول این مدت سعی کردم مهمترین گزارش‌هایم همچون ال کلاسیکو و بازی پرسپولیس- شهرخودرو را ببینم و به فوتبال ساحلی هم سر می‌زنم.»

گزارش دیدار پرسپولیس- شهرخودرو در هفته بیست و یکم لیگ برتر آخرین گزارش قانع پیش از شیوع کرونا و شروع قرنطینه بود: «گزارش این بازی برایم تجربه خاصی بود.» او به سبک گزارش گزارشگران اروپایی و امریکای جنوبی علاقه زیادی دارد. قانع معتقد است با جملاتش در حین گزارش، مخاطب را ذوق ‎زده کرده و برای لحظاتی هم که شده آن‎ها را جذب گزارش خود می‎کند. قانع می‌گوید انرژی فوق‌العاده‌‌ای می‎گذارد تا مردم در تمام مدت گزارش با او همراه باشند: «این سبک گزارش بازی‌ها را جذاب‌تر می‌کند اما تنها از این بُعد نمی‌توانیم به قضیه نگاه کنیم چرا که تغییر سبک گزارشگری باعث می‌شود تا گزارشگر خود را روی لبه پرتگاه ببیند. البته این سبک باعث می‌شود تا هر فردی برداشت‌های متفاوتی نسبت به گزارش‌ها داشته باشد. این سبک کلید واژه‌های زیادی دارد و جملات جدیدی می‌آورد البته نمی‌توانیم هر جمله‌ای را بر زبان بیاوریم. متأسفانه در طول این مدت همه سعی می‌کنند تا به یک سبک گزارش کنند علاوه‌بر این گزارش‌های من در والیبال و فوتبال ساحلی باعث شده تا دوران آزمون و خطا را پشت سر بگذارم.»

او تمام هم و غمش گزارشگری است و ۱۴ سال است که در این حرفه فعالیت می‌کند. این گزارشگر بیان کرد: «گذران زندگی در شرایط فعلی بسیار سخت است و تنها راه کسب درآمد من همین گزارشگری است البته در کنارش کار اجرا هم انجام می‌دهم. بنده یزدی هستم و می‌دانید که یزدی‌ها قانع هستند. من هم در چنین شرایطی با قناعت سعی می‌کنم با کمترین درآمد امورم را بگذرانم.»

گزارشگری که در خانه گزارش می‌کند و حس می‌گیرد
فرشاد محمدی‌مرام یکی از بهترین گزارشگرهای فعلی فوتبال است. بسیاری از فوتبالدوستان معتقدند او با رعایت استانداردهای گزارشگری، معمولاً مخاطب را با خود همراه می‌کند. او با اشاره به اینکه در قرنطینه هستم، گفت: «دوران قرنطینه را با ورزش کردن می‌گذرانم و علاوه‌بر این، فوتبال‌های قدیمی را تماشا می‌کنم. گاهی هم در خانه گزارش می‌کنم و حس می‌گیرم. در حال‌حاضر اولویت اصلی سلامت جامعه است و امیدوارم هرچه زودتر این شرایط تمام شود و بزودی بتوانیم به محل کارمان بازگردیم. شرایط ویژه‌ای را پشت‌سر می‌گذاریم و امیدوارم تا پیش از پایان این شرایط، اتفاق بدی نیفتد.»

او در پاسخ به این سؤال که آیا قرنطینه باعث نشد تا گزارش‌هایت را رصد و ایرادات را مرتفع کنی؟ افزود: «معمولاً در زمانی که کارم به پایان می‌رسد گزارش‌هایم را تماشا و سعی می‌کنم در گزارش بعدی ایراداتم تکرار نشود. تا قبل از ماجرای کرونا و تعطیلی فوتبال، همیشه این کار را انجام می‌دادم.» محمدی مرام معتقد است کارهای خیرخواهانه فوتبالیست‌ها جزو اخبار جذابی بود که در این روزها منتشر شد: «در این مدت خیلی‌ها کمک کردند و بازیکنان زیادی هم برای ریشه‌کن شدن کرونا پیشقدم شدند. کارهایی چون تدارک و توزیع ماسک و دیگر اقلام مورد نیاز مردم و کادر درمان توسط فوتبالیست‌ها انجام شد. در اینستاگرام می‌بینیم که چالش‌هایی مثل روپایی زدن با دستمال کاغذی توسط برخی بازیکنان شکل می‌گیرد، به نظرم این کارها جالب است و به‌نوعی به مخاطبان و هواداران کمک می‌کند که سختی قرنطینه برایشان کمتر شود.»