وابستگی شدید به دوست چه آسیب هایی دارد؟

به‌ گزارش عصرایران، در دوران کودکی این نیاز توسط پدر و مادر ارضا می‌شود، در دوره نوجوانی از طریق دوستان و گروه همسالان و در دوره جوانی از طریق دوستان، خانواده، بستگان و همسر به این نیاز پاسخ داده می‌شود.

بین یک دوستی صمیمانه، نزدیک و وابستگی شدید، تفاوت وجود دارد روابط دوستانه و صمیمانه یکسری ویژگی‌ها دارند مانند این که در یک رابطه صمیمی استقلال رفتاری بین دو دوست وجود دارد و اتفاقاتی که در زندگی یک دوست صمیمی می‌افتد بر زندگی دوست او تاثیر می‌گذارد اما با این وجود هر کدام از آنها در انجام اهداف شخصی و فعالیت‌های شخصی خود استقلال دارند و مستقل عمل می‌کنند.

در روابط عاطفی که وابستگی زیادی وجود دارد، به‌دلیل عدم تعادل در ارضای نیازها معمولاً منجر به مشکل می‌شود چون فردی که در این روابط بیشتر حمایت، عشق و توجه می‌دهد، احساس خوبی نیز نسبت به این موضوع دارد اما از آنجائیکه زمانی‌که خود او نیاز به عشق، محبت، توجه و حمایت دارد آن را را دریافت نمی‌کند این افراد از لحاظ عاطفی آسیب می‌بینند، به عزت نفس او لطمه وارد می‌شود و احساس حقارت می‌کند.

علاوه‌بر این فردی که توجه به حمایت بیشتری می‌گیرد ممکن است احساس کند طرف مقابل او را تحت‌فشار قرار داده است و میخواهد او را کنترل کند و عصبانی می‌شود.

این افراد بهتر است سعی کنند این وابستگی را تبدیل به یک دوستی عمیق و صمیمی کنند و به ارضای نیازهای دو طرف توجه کنند در حالی‌که هرکدام بتوانند به‌طور مستقل، روابط شخصی و اهداف شخصی خود را دنبال کنند.

تشخیص شخصیت وابسته

معیارهای تشخیصی برای افراد با وابستگی بیمارگونه و مفرط، به طور خلاصه به شرح زیر است:

- نیازی نافذ، فراگیر و افراطی به مراقبت شدن که به سلطه پذیری، وابستگی و ترس از جدایی بیانجامد.

- این حالت از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد و در زمینه‌های گوناگون به چشم آید که نشانه‌هایش وجود حداقل پنج مورد از موارد ذکر شده در زیر باشد:

۱- بدون توصیه و اطمینان بخشی فراوان دیگران، در گرفتن تصمیمات روزمره مشکل داشته باشد (مثل پوشیدن لباس یا انتخاب غذا در رستوران).

۲- نیازمند آن باشد که دیگران مسؤولیت بیشتر مسایل عمده زندگی‌اش را برعهده بگیرند (مثل خرید خانه، انتخاب همسر، تعیین رشته تحصیلی و غیره).

۳- به‌دلیل ترس از برخوردار نشدن از حمایت یا تأیید دیگران، در ابراز مخالفت با آنها مشکل داشته باشد، که این امر به‌دلیل فقدان اعتماد به قضاوت‌ها یا توانایی‌های خود باشد، نه فقدان انگیزه یا انرژی.

۴- در کسب حمایت و پشتیبانی دیگران بیش از حد معطل بماند، تا جایی‌که حتی حاضر شود کارهایی را که دوست ندارد، به خاطر دیگری انجام دهد و این امر حالتی تکرار شونده در روند زندگی فرد داشته باشد.

۵- در تنهایی احساس ناراحتی یا درماندگی کند، به‌دلیل ترس مبالغه آمیز از نداشتن قدرت مراقبت از خود.

۶- با ختم یک رابطه صمیمانه، فوراً به جستجوی رابطه ای دیگر برآید تا آن را منبع مراقبت و حمایت از خود قرار دهد.

۷- ذهنش به طرزی غیرواقع گرایانه به این اندیشه مشغول باشد که مبادا برای مراقبت از خود، تنهایش بگذارند.

مجموعه صفات فوق باعث می‌شود کارکرد شغلی این افراد اغلب مختل باشد، به طوری‌که نمیتواند مستقلاً و بدون نظارت دقیق شخص دیگری کارهای خود را انجام دهند.

- روابط اجتماعی آنها اغلب فقط با کسی است که می‌توانند به او وابسته شوند و خیلی از این افراد مورد بدرفتاری جسمی یا روحی روانی قرار می‌گیرند، فقط به این علت که با جرأت نیستند و در نتیجه نمی توانند ابراز وجود کرده و از حق و حقوق خود دفاع کنند.

- اگر غیبت فردی که به او وابسته اند طولانی شود، بیمار در معرض خطر اختلال افسردگی قرار می‌گیرد.

رهائی از وابستگی

در اوج آرامش و قدرت، آسیب‌های مربوط به وابستگی‌های قبلی خود را ترمیم کنیم؛ به این منظور :

- خودمان را دوست داشته باشیم و برای یادگیری مهارت‌های دوست داشتن خود، به جلسه‌های عملی آموزش مهارت‌های زندگی به‌منظور خودباوری و همیاری برویم.

- همواره جهت وابستگی خود را در مسیر عشق الهی و توکل به قدرت برتر جهان هستی معطوف کنیم.

- رابطه‌ای را ایجاد کنیم که در آن شکوفائی استعدادها و توانمندی‌های ما امکان‌پذیر شود.

- نباید انتظار داشته باشید که یکباره وابستگی شما به او کاسته شود؛ بلکه این امر به‌صورت تدریجی اتفاق می‌افتد.

- سعی کنید فعالیت‌های مطالعاتی، هنری، فکری و عملی را در پیش بگیرید تا بتوانید فکرتان را از دوست‌تان منصرف نمایید.

- با افراد دیگری طرح دوستی ریخته و برنامه‌های تفریحی- ورزشی داشته باشید تا به‌تدریج با جایگزین کردن آنها با این فرد از وابستگی شما به او کاسته شود.

- ارتباط خود با دوست مورد نظر را به شرایط یا موقعیت‌های خاص محدود کنید.

- رفتارهای وابسته وار خود را شناسایی و کنترل نمایید.