زندگی به دور از تحقیر و تنبیه
تهران (پانا) - عطر و طعم دلنشین خوراکیهای خانگی این خانه را زنانی میآفرینند که از تاریکترین نقطههای شهر آمدهاند. از اعماق تصورات خاموش مردانی که به جای عشق، خشونت میکنند. بهجای نوازش، تنبیه و بهجای گشودن آغوش برای زن یا دختر خود، تحقیر میکند. زنان آسیبدیده از خشونت در این خانه راه و رسم زندگی دور از تحقیر و تنبیه را فرامی گیرند و با کارآفرینی غرور از دست رفته خود را بازمییابند.
بهگزارش ایرنا، ساختمان پلاک ۱۵ واقع در یکی از خیابانهای خوش، مامن امنی برای زنان آسیب و خشونتدیدهای است که روی آرامش را در روزها و شبهای زیادی از عمرشان ندیدهاند اما امروز با عنوان آشپز و قناد، محصولات خوشمزهای را بهدست مشتریان خود میدهند و از این راه درآمدزایی میکنند.
این زنان تا پیش از این اعتماد به نفس راه رفتن در خیابان را هم نداشتند اما امروز توانمند و قوی شدهاند. زنانی که برای درخواست سادهترین نیازهای زندگیشان از سوی مردان زندگیشان به باد کتک گرفته یا تحقیر میشدند اما امروز به لطف تلاش خود میتوانند محترمانه از حقوقشان دفاع کنند.
اینجا حال ما خوب است
«اینجا حال خانمها خوب است. اوایل حین کار میزدند زیر گریه. آنقدر فشار و مشکلات روحی و اقتصادی روی دوششان سنگینی میکند که گاهی طاقتشان طاق میشود».
بهگفته فاطمه معلایی، مدیر واحد صنایع غذایی موسسه آتنا، خیلی از این خانمها بهخاطر تحقیر و تنبیههای بیرحمانه از سوی مردان خانوادهشان اعتماد به نفس خود را از دست داده و افسردگیهای شدید دارند. «یکی از خانمهای اینجا با وجود اینکه همسرش تحت مشاورههای متعدد موسسه قرار گرفت اما اصلاحناپذیر بود و مدام همسرش را آزار میداد. با این حال اما همسر این آقا بهخاطر نداشتن هیچ سرپرست و حامی دیگری باز حاضر بود تن به این زندگی بدهد. یکبار با حالت درمانده و مظلومانهای گفت: مگر من چه میخواهم؟ من فقط میخواهم زندگی کنم. یک زندگی آرام بهدور از تنش و درگیری داشته باشم. این خانم بهخاطر ازدواج با همسرش که مهاجر بود از خانواده خود طرد شده، از طرفی همسرش هم او را آزار و اذیت شدید میکرد. حالا در خانه امن آتنا حضور دارد و سعی داریم او را به زندگی بازگردانیم اما همه تلاشمان برای مشاوره دادن به همسر او برای اصلاح اخلاق و شرایط زندگیشان بیفایده بود. زیرا هربار که قول میداد این خانم را اذیت نکند اما باز کارهایش را تکرار میکرد و هربار بدتر از قبل. این بود که مجبور شدیم این خانم و پسر هشت سالهاش را به خانه امن بیاوریم
زیرا جانشان در خطر بود».
اما حالا هر روز که از کار و فعالیت این زن و زنان مشابه او در آشپزخانه آتنا میگذرد، حالشان نیز بهتر میشود.
آنها مشکلاتشان را پشت در این مجموعه میگذارند و عزمشان را برای یادگیری و ارائه محصولاتی باکیفیت بهدست مشتریانشان جزم میکنند. «هرچقدر که این خانمها در کارشان حرفهایتر میشوند، اعتماد به نفسشان نیز بالا میرود و به کار و عملکردشان ایمان میآورند. از طرف دیگر کسب درآمد هم دارند و میتوانند از این راه هزینههای زندگی خود و فرزندشان را تامین کنند».
توانمندی با عطر گلاب و زعفران
اینجا یکی از ساختمانهای موسسه ارتقاء کیفیت زندگی زنان آتنا است. محلی برای توانمندسازی و خوداشتغالی زنان و دخترانی که از تاریکترین نقطههای شهر، خودشان را به اینجا رساندهاند تا آجرهای زندگیشان را از نو بنا کنند.
داخل ساختمان بوی خورشت قیمه با عطر زعفران و گلاب پیچیده. در این طبقه با بوی وسوسه برانگیز قیمه مجلسی و در طبقه دیگر با بوی شیرین و خوشمزه وانیل دل هر تازهواردی ضعف میکند.
خانمها در حالیکه لباس فرم سفید به تن و کلاه بهسر گذاشتهاند مشغول آشپزی هستند.
آنها در تلاش هستند تا هنگام ظهر غذاهای سفارشی را بهدست مشتریانشان که چند شرکت و اداره هستند برسانند. خوش قولی از اولیتهای کاری آنها است.
بهگفته معلایی، واحد غذایی آتنا شامل دو طبقه است. طبقه اول آشپزخانه و طبقه دوم شیرینیپزی.
«هدف ما اشتغال و توانمندسازی زنان و دختران آسیبدیده و خشونتدیده تحت پوشش موسسه آتنا است. سعی داریم کیفیت زندگی آنها را با تکیه بر تواناییهای خودشان ارتقاء دهیم».
هنوز گپ و گفتمان با خانم معلایی شروع نشده که خانم میانسالی با یک سینی چای و بشقاب چیزکیک به استقبالمان میآید. معلایی میگوید: این چیزکیک خوردن دارد. محصول دست خانمهای اینجا است. کافی است مقداری از این کیک را میل کنید تا طعم شگفتانگیز لیمویی آنرا زیرزبانتان مزه کنید.
شاید باورش سخت باشد اما این خانمها که اغلب از دل آسیبهایی بزرگ به اینجا آمدهاند، صفرکیلومتر بوده اما در مدت کوتاهی با آموزشهای حرفهای مربیان داوطلب مجموعه توانستهاند هنرشان را در قالب پخت غذاهای ایرانی و فینگرفودها یا درست کردن کیک و شیرینی و کوکی به نمایش بگذارند.
پیش از این اما خانمها برای شروع در ساختمان اصلی آتنا انواع ترشی، مربا، سبزیجات پخته شده و... درست میکردند اما حالا در ساختمانی مستقل کارشان را بهصورت حرفهای از سر گرفتهاند.
حالا در این ساختمان ۲۰ نفر بهصورت ثابت و پنج الی ۱۰ نفر بهصورت متغیر مشغول بهکارند. «بعضی از خانمها بهخاطر مشکلاتی که دارند بهصورت ثابت نمیتوانند حضور داشته باشند اما سعی میکنند ارتباطشان را حفظ کرده و گاهی برای انجام کار و آموزش به اینجا میآیند».
عدماشتغال آسیبپذیری بیشتری همراه دارد
معلایی ادامه میدهد: خانمهای تحت پوشش آتنا اغلب دچار آسیب و خشونت هستند اما عدماشتغال و توانمندی میتواند آنها را بیش از پیش دچار آسیب کند. این در حالیست که امروز میتوانند درآمد هم کسب کنند.
معلایی تعریف میکند که همسران این زنان یا دچار اعتیاد هستند یا مشکلات اعصاب و روان دارند.
در این بین زنانی نیز هستند که همسرانشان فوت شده و تمام هزینههای زندگی خود و فرزندانش را باید تامین کند. بههمین دلیل این افراد نیاز دارند تا مهارت یاد بگیرند و از این راه کسب درآمد کنند. آنها در محل آشپزخانه و شیرینیپزی موسسه آتنا حقوق ماهیانه دریافت میکنند و سود حاصل از فروش محصولات نیز به چرخه این موسسه باز میگردد تا صرف هزینههای دارو، درمان، آموزش، تحصیل و... این دختران، زنان و فرزندان آنها شود.
معلایی میگوید: در قسمت آشپزی خانمها غذاهای بیرون بر از جمله قیمه، قورمه سبزی، زرشک پلو با مرغ و... همچنین چندباری هم فینگرفود تهیه کرده اند. در کنار این انواع سبزی سرخ شده، پیاز داغ، ترشیجات و... نیز برای فروش آماده میکنند.
در بخش قنادی هم انواع کیک، کوکی، شکلاتهای فانتزی، شیرینی و... توسط خانمهایی که به شیرینیپزی علاقه مند هستند، با مدیریت و نظارت خانم حانیه شکوری، درست میشود و بخشی از آنرا به کافهها میفروشیم.
انجام این کارها ذوق زیادی را برای این زنان و دختران ایجاد کرده است. آنها هربار با شوق و اشتیاقی مضاعف برای کار و فعالیت به اینجا میآیند. «از زمان فعالیت رسمی خانمها در این ساختمان مدت زیادی نگذشته و در حالحاضر ۱۰۰ غذا روزانه تهیه و بهدست مشتریانمان میرسانیم اما هنوز تا سوددهی راه طولانی در پیش داریم و ابتدای راه هستیم و آشپزخانه ظرفیت دارد تا ۳۰۰ عدد غذای گرم روزانه تهیه کند. بدونشک این اتفاق با حمایت مردم از این زنان و دختران آسیب و خشونتدیده و خریداری محصولاتشان محقق خواهد شد».
بازیابی غرور از دست رفته
در این آشپزخانه خانمها همه موارد بهداشتی را در تولیدات خود رعایت میکنند. آنها همگی لباس فرم به تن دارند، چکمه به پا و از کلاه و مقنعه برای پوشش خود استفاده میکنند.
حین کار نیز مدام دستکش بهدست دارند و تفکیک زباله نیز در دستور کارشان قرار دارد. «سرآشپز مجموعه خانمی حرفهای هستند که در عینحال مشکلات خودشان را هم دارند. خوشبختانه با شروع فعالیت در اینجا با توانمندی خودشان برخی از مشکلاتشان برطرف شده و از طرفی هنر آشپزیشان را در اختیار خانم های دیگر قرار داده و فوت و فن پخت غذا برای تعداد بالا را به بقیه نیز آموزش دادند».
بخش قنادی نیز تحت مدیریت خانم شکوری حال و هوای مخصوص بهخود را دارد.
دیوارها با رنگهای شاد رنگآمیزی شده و عطر شیرین وانیل فضا را پر کرده است. خانمهای قناد کارشان به پایان رسیده و دستسازههایشان داخل فر بزرگی که وسط اتاق قرار دارد گذاشتهاند و مشغول تمیز کردن میز کارشان هستند. آنها امیدوارند روزی قنادهایی توانمندی شده و برای خودشان کسب و کار راه بیندازند.
این در حالیست که آموزشهای آنها مدام با شرکت در کلاسهای مربیان داوطلب ارتقاء مییابد تا با به روزترین متدها برای پخت کیک و شیرینی آشنا شوند. «کلاسها توسط مربیان حرفهای و داوطلب در همین محل دایر میشود و ما در این بخش توانستهایم بخشی از کیک و کوکیهای مورد نظر چند کافه را تهیه کنیم و به دستشان برسانیم. حالا در فکر تهیه سفارشهای شب عید هستیم و امیدواریم مردم از محصولات دست این خانمها استقبال کنند. چراکه آنها به شوق فروش محصولاتشان هر روز به اینجا میآیند و وقتی متوجه میشوند سفارش بیشتری دارند از شادی روی پایشان بند نیستند و با علاقه مضاعفی کارشان را ادامه میدهند».
بهگفته معلایی آنها در تولید محصولات آشپزخانه و قنادی از مواد باکیفیت و مرغوب استفاده میکنند تا محصولی مطمئن و باکیفیت هم سطح رستورانها و کارگاههای حرفهای بهدست مشتری بدهند و رضایت آنها را جلب کنند.
امروز موسسه آتنا بیش از گذشته در تلاش برای مهارتآموزی زنان و دخترانی است که با انبوهی از مشکلات به این موسسه پناه آورده و در تلاش برای بهدست آوردن غرور و اعتماد به نفس از دست رفتهشان هستند.
ارسال دیدگاه