اضطراب سالن خالی از تماشاچی دست و پای کارگردان نمایش را می بندد

میلاد اکبرنژاد، کارگردان نمایش «فاوست++» در بخش دوم گفتگو با خبرنگار فرهنگی-هنری خبرگزاری پانا، مخاطبانی که برای تماشای نمایش به تماشاخانه های تهران و به ویژه تماشاخانۀ ایرانشهر می آیند تماشاچیانی هستند که با دقت ویژه ای به آثار نمایشی نگاه می کنند، گفت: من در حین اجرای این اثر اعتماد به نفسی به دست آوردم، نه از این جهت که موفق شدم به آن چه که می خواستم، برسم، بلکه از این بابت که شما وقتی که به شکار شیر می روید، حتی اگر شیری شکار نکنید در برگشت انسان دیگری خواهید بود، برای این که جرأت و جسارت رو پیدا کردید و به خود می گوئید که در بیشه زار شیران قدم گذاشتم، قدم زدم و برگشتم و این امر برای کسی که در آینده می خواهد از جنگل ها، مراتع و بیشه زارهای مختلفی عبور کنید، مهم و جدی است.

مسألۀ دیگر در «فاوست++» کار کردن با بازیگران متنوع و متفاوت را یکی دیگر از تجربه های ارزندۀ این نمایش برشمرده و افزود: در این راستا، در «فاوست++» تلاش می کردم بازی ها نا همگون نشود و مناسبات کاراکترها از محدودۀ میزانسن بیرون نزند و لحظه به لحظه این موارد مشق می کردم به نحوی از زبان دراماتیک که دوست دارم بپردازم.

وی ادامه داد: هم خوانی و همگانی میان صداهای مختلف و متفاوت از جمله صداهای زنده، ضبط شده، ویدئو، واکنش های آنی، نور زنده و همین طور استفاده و بهره وری از ویدئوهایی که لزوماً معنای نمایش نیستند و در واقع چیزی به معنای نمایش اضافه می کنند نه این که ترجمه می کنند، برای من جذاب و دوست داشتنی بود.

اضطراب سالن خالی از تماشاچی دست و پای کارگردان نمایش را می بندد

اکبرنژاد، با اشاره به این که یک صاحب اثر در حوزۀ تولید آثار نمایشی وقتی با سالنی خالی مواجه می شود، ترسی غریب و اضطرابی خاص او را در بر می گیرد و دست و پای کارگردان او را می بندد، اظهار داشت: مواجهه با این اضطراب برای من بسیار جدی و آموزنده بود چرا که حالا با دست پر می توانم بگویم که چگونه نمایش بسازم و یا فیلم درست کنم و این امر برای من بسیار نزدیک به حقیقت جلوه کرد.

کارگردان «فاوست++» ادامه داد: تا قبل از این شاید ترس ها، دلهره ها و دلشوره هایی داشتم اما از این پس این ها بسیار کم شده است.

مدیر مسابقه نمایشنامه‌نویسی سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، در ادامه ضمن مهم ارزیابی کردن نقش اصحاب رسانه در حوزۀ هنرهای نمایشی، تصریح کرد: اصحاب رسانه، نه فقط در نه فقط در ایران بلکه در سراسر دنیا در حوزۀ نمایش بسیار تأثیر گذارند.

اکبرنژاد با اشاره به این که یک منتقد در حوزۀ رسانه می تواند نمایشی را حتی به غلط، بد یا خوب جلوه دهد و در این امر تردیدی نیست، تأکید کرد: وقتی پیرامون اصحاب رسانه صحبت می کنم، بسیار محتاط عمل می کنم نه از این بابت که دوستان رسانه با من مشکلی پیدا کنند، از این بابت که کار بسیار حساسی دارند.

نویسنده برگزیده مسابقه ایران در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر برای نمایشنامه «کابوس وقتی کاپوچینو تمام می‌شود»، ضمن اشاره به این امر که دست اندرکاران حوزۀ هنرهای نمایشی همواره از عدم امنیت شغلی صحبت می کنند، گفت: همیشه می گوییم ما امنیت شغلی نداریم، اما باید پذیرفت که اصحاب رسانه عدم امنیت شغلی را در اوج خود تجربه می کنند.

وی ادامه داد: حال فکر کنید که ما خطاب به اصحاب رسانه در وسط این معرکه ها بیاییم و بگوییم شما این گونه و آن گونه هستید و یا باید چنین و چنان باشید و این امر به نظر من ذره ای کم انصافی است.

نویسندۀ نمایشنامه های «شهرزاد هورالهویزه» و «شکسپیر آوریل ۱۹۹۹» ، در خصوص نقش اصحاب رسانه در حوزۀ هنرهای نمایشی ضمن اذعان به این امر که امروزه ژورنالیست های خوش فکر و خوش قریحه کم نیستند، اظهار داشت: وضعیت عجیب و غریب رسانه ها، قریحه را به دست فراموشی می سپارد.

استقلال فکری و ارادۀ حرفه ای از مشخصه های ژورنالیست های درجه یک سراسر دنیاست

این دانش ‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد گارگردانی تئاتر دانشگاه تهران ضمن اشاره به این امر که کار و وظیفۀ اصلی ژورنالیست ها در طول تاریخ این بوده است که جستجو و کند و کاو کنند و خودشان، فارغ از آنچه که برای ایشان دیکته می کنند و یا سعی می کنند که به آنان بقبولانند بخوانند، نظر بدهند و بیان بکنند، تصریح کرد: استقلال فکری و ارادۀ حرفه ای از مشخصه های ژورنالیست های درجه یک سراسر دنیاست.

نویسندۀ نمایشنامه های «دانتون» و «۲۰۱۱ بیداری در نورنبرگ» در ادامه ضمن ابراز نگرانی از این این که امروز به نظر می آید خطری ژورنالیسم ما را در حوزۀ فرهنگی به ویژه سینما و تئاتر تهدید می کند، یادآور شد: این امر شاید به این دلیل است که عدۀ زیادی به قافلۀ ژورنالیسم اضافه شدند که بعضاً این کاره نیستند، از ادب و آداب حرفه ای روزنامه نگاری و رسانه گری کمتر می دانند و این حوزه از اساس برای آن ها دغدغه ای ایجاد نکرده است.

اکبرنژاد ادامه داد: امروز تعداد کسانی که از روی روزمرگی و فارغ از دغدغه های رسانه ای در حوزه رسانه قدم بر می دارند به حدی رسیده است که ژورنالیست های حرفه ای را تحت الشعاع قرار می دهد.

گفتنی است نمایش «فاوست++»نوشته و کاری از میلاد اکبرنژاد از ۲۵ مهر روز ساعت ۲۰:۳۰ در سالن استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه رفته است .

این نمایش درباره نویسنده‌ای است که خود را شکست خورده و ناکام یافته و اکنون می‌خواهد با گرفتن تصمیمی که ساده نیست ورق را برگرداند و همه چیز را از نو بسازد. در نگارش این اثر نمایشی میلاد اکبرنژاد از ایده مرکزی دو داستانِ «بانوی من کبوتر من» و «بیکسبای و کتِ کلنل» اثر رالد دال بهره گرفته است .

در این نمایش کورش سلیمانی، وحید آقاپور، هانیه راد، شراره منصورآبادی، مریم افشار، مسعود میرطاهری، مریم داننده‌فرد، رویا بختیاری به ایفای نقش می‌پردازند. همچنین لیلا طاهرپسند طراح صحنه، مهدی شاه‌حسینی مدیر تولید و دست‌یارِ اول کارگردان، سارا سهرابی دستیار دوم کارگردان، فرناز عبدلی طراح لباس، پویان رنجبر ویدیو، مریم حق‌پرست طراح پوستر و بروشور، سید ضیاالدین صفویان عکاس، آریان رضائی مدیر روابط عمومی، احسان صفرزاده مدیر صحنه و ناصر ارباب دستیار صحنه این نمایش هستند .

نمایش «فاوست++ » از ۲۵ مهرماه تا ۲۴ آبان ماه هر شب ساعت ۲۰:۳۰ در تماشاخانه ایران‌شهر واقع در خیابان طالقانی، خیابان شهید موسوی شمالی، ضلع جنوبی باغ هنر، جنب خانه هنرمندان به اجرا در می‌آید.