تدریس فیزیک با شعر و خلاقیت در کلاس وحیده فضل‌الهی‌علمداری
تبریز (پانا) - کلاس وحیده فضل‌الهی‌علمداری در دل تبریز، مکانی است که در آن فیزیک نه با فرمول‌ها و تست‌ها بلکه با شعر، حرکت و خلاقیت تدریس می‌شود. معلمی که علم را به زندگی پیوند زده و نسل جدید را با زبان خودشان به شگفتی‌های جهان فرامی‌خواند.
صبح‌های تبریز، وقتی آفتاب از پشت پنجره‌های کلاس درس سرک می‌کشد، وحیده فضل‌الهی‌علمداری با لبخندی آرام و پُرراز وارد کلاس فیزیک می‌شود؛ کلاسی که نه تخته‌سیاهی پر از فرمول دارد و نه کتاب‌هایی سنگین و خسته‌کننده؛ او فیزیک را به قصه‌ای زنده بدل کرده؛ قصه‌ای که با حرکت، تجربه، شعر و خلاقیت روایت می‌شود.
وحیده فضل‌الهی‌علمداری، معلمی با ۲۸ سال سابقه تدریس همچنان با همان شور و اشتیاق سال‌های نخست وارد کلاس می‌شود. فیزیک برای او فقط یک درس نیست بلکه راهی برای درک جهان است. او معتقد است که علم باید زنده و ملموس باشد؛ مثل داستان نیوتن که زیر درخت سیب بود نه پشت میز آزمایشگاه. همین جمله ساده، کلیدی می‌شود برای باز کردن ذهن دانش‌آموزانی که قرار است فیزیک را در زندگی روزمره لمس کنند.
ضریب اصطکاک در کلاس او با کفش‌های کتانی سنجیده می‌شود، توان بدن در بالا رفتن از پله‌های مدرسه محاسبه می‌شود و حرکات ستاره‌های والیبال با قوانین فیزیکی تحلیل می‌شود. «وقتی بچه‌ها بفهمن فیزیک توی جیب‌شونه، دیگه نمی‌تونن ازش فرار کنن»، معلم با خنده می‌گوید.
در زمانه‌ای که تکنولوژی، ذهن نوجوانان را تسخیر کرده، وحیده نه می‌جنگد و نه عقب‌نشینی می‌کند بلکه شمشیر تکنولوژی را در دست می‌گیرد. او با اپلیکیشن‌های واقعیت افزوده کهکشان‌ها را به کلاس می‌آورد، چالش‌های خلاقانه طراحی می‌کند و گروه‌های تلگرامی‌اش را به بحث‌های علمی و جذاب بدل کرده است.
خودش می‌گوید: «باید توی دنیای اونا باشی تا بتونی اونا رو به دنیای خودت دعوت کنی.»
او از نسل جدید نمی‌ترسد بلکه عاشقشان است. به باور او این نسل به دنبال کشف و ساختن است نه شنیدن سخنرانی‌های خشک. دانش‌آموزانش یاد گرفته‌اند که سؤال پرسیدن، راه فهمیدن است و اشتباه کردن، بخشی از یادگیری. فیزیک برای آن‌ها پلی بین علم و زندگی از تغییرات اقلیمی تا عدالت اجتماعی است.
دانش‌آموزانش از او با احترام و شوق یاد می‌کنند. بعضی کلاسش را به فیلمی ماجراجویانه تشبیه می‌کنند و برخی اعتراف می‌کنند که نگاهشان به علم برای همیشه تغییر کرده است. یکی از شاگردان سابقش می‌گوید: «حتی حالا که دانشگاه میرم، هنوز صدای راهنمایی‌هاش توی ذهنمه.»
فیزیک برای وحیده فضل‌الهی فقط مجموعه‌ای از معادلات نیست بلکه یک روش اندیشیدن است. «ما آینده رو می‌سازیم، با هر دانش‌آموزی که یاد می‌گیره حرفه‌ای فکر کنه.» این جمله ساده، خلاصه فلسفه آموزشی او است.
او به معلمان جوان هم توصیه‌ای دارد: «هر دانش‌آموز یه دنیاست. یکی توی حل مسأله می‌درخشه، یکی توی آزمایش‌ها. کار ما پیدا کردن ستاره هر کدومه. بهشون گوش بدید، اونا بهتون یاد می‌دن چطور معلم باشید.»
قصه وحیده فضل‌الهی‌علمداری، قصه معلمی است که فیزیک را از دل کتاب‌ها بیرون کشیده و آن را در زندگی دانش‌آموزان جاری کرده است. کلاس او صحنه‌ای از شگفتی و خلاقیت است و خودش، باغبانی که بذر آینده را می‌کارد.
ارسال دیدگاه