زرتشت، پیشوای خرد و نور در اندیشه ایرانی و جهانی

طیبه طهماسبی گندمکاری درگفت‌وگو با خبرنگار پانا با اشاره به زادروز زرتشت پیامبر، گفت: «زرتشت؛ پیام‌آور روشنایی و حقیقت در دل تاریخ، جایی که مرز اسطوره و واقعیت در هم تنیده است، نام زرتشت‌ همچون نوری در تاریکی می‌درخشد. او نه یک فاتح بود، نه یک فرمانروا، بلکه پیام‌آوری که کلامش از جنس روشنی و راستی بود. زرتشت در دورانی ناشناخته، در سرزمینی که بادهای کوهستانی بوی جاودانگی داشتند، چشم به جهان گشود. اما او تنها به جهان نیامده بود تا در آن زیست کند، بلکه آمده بود تا حقیقتی را فریاد زند که قرن‌ها در سکوت زمان مدفون شده بود.»

وی ادامه داد: «او از جهل بیزار بود، از خرافه می‌گریخت و در جست‌وجوی حقیقتی یگانه بود. او خدایان بی‌شمار را کنار زد و از "اهورامزدا" سخن گفت؛ از نوری که تاریکی را می‌شکافد و راستی را از کژی جدا می‌سازد. اما سخن او برای آنان که در تاریکی خو گرفته بودند، خوشایند نبود. آتش را می‌پرستیدند، بی‌آنکه معنای روشنایی را دریابند.»

وی افزود: «اما زرتشت تسلیم نشد. او گفت که آدمی در اندیشه، گفتار و کردار خود آزاد است، و این آزادی مسئولیتی است که انسان را از دیگر آفریده‌ها متمایز می‌کند. گفت که نیکی و بدی در نبردند، و این ما هستیم که با هر انتخاب خود سرنوشت این نبرد را رقم می‌زنیم.»

طهماسبی ادامه داد: «گذشت، امپراتوری‌ها برخاستند و فروپاشیدند، اما نام زرتشت بر جا ماند. هنوز هم در آوای بادهای کهن، در آتشکده‌هایی که شعله‌هایشان خاموش نشده است، و در دل کسانی که به روشنی ایمان دارند، صدای او شنیده می‌شود: راه راستی را برگزین، که آن راه اهوراست. زرتشت: پیامبری که فلسفه و دین را در هم آمیخت.»

 طهماسبی افزود: «زرتشت، پیامبر ایرانی و بنیان‌گذار آیین زرتشتی، یکی از تأثیرگذارترین شخصیت‌های تاریخ ایران باستان به شمار می‌رود. او در حدود ۳۵۰۰ سال پیش (احتمالاً بین ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ سال پیش از میلاد) در منطقه‌ای از ایران زاده شد و تعالیم خود را بر پایه‌ی یکتاپرستی و ستایش اهورامزدا بنا نهاد.»

طهماسبی خاطرنشان کرد: «آیین زرتشتی بر سه اصل اساسی اندیشه‌ی نیک، گفتار نیک و کردار نیک استوار است و از مردم می‌خواهد که با پرهیز از دروغ و پلیدی، به سوی نیکی و روشنایی گام بردارند. اوستا، کتاب مقدس زرتشتیان، شامل سروده‌های گاهان است که به زرتشت نسبت داده می‌شود.»