در «بازی را بکش» همه سرمایه‌ام را گذاشتم، چون به آن ایمان داشتم

محسن کیایی در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر با فیلم «بازی را بکش» به عنوان بازیگر و تهیه کننده کنار برادرش مصطفی کیایی ظاهر شد، در مطلب ذیل می‌توانید گفت‌وگوی پانا با این بازیگر مجری را بخوانید.

شما در فیلم «بازی را بکش» هم تهیه‌کننده بودید و هم بازیگر. این تجربه برایتان چگونه بود؟

بله، این فیلم را من و مصطفی کیایی تهیه کردیم، کاملاً شخصی و مستقل بود. ما آن را در دفتر خودمان تولید کردیم، چون همیشه با هم کار می‌کنیم. در تمام فیلم‌هایی که تاکنون ساخته‌ایم، حضور داشتم؛ یا به‌عنوان مجری طرح یا تهیه‌کننده. البته بیشتر وقت من روی بازیگری متمرکز است، ولی بخش تولید را هم مدیریت می‌کنم.

با توجه به موضوع فیلم، آیا از سوی مافیای فوتبال تهدید شدید؟

بله، چرا که نه! حتی تا دم در خانه‌مان هم آمدند. این موضوع برای من خیلی سخت بود، مخصوصاً در دوره‌ای که وزن کم می‌کردم و فشار زیادی روی من بود. فیلم هم بسیار سنگین بود؛ تقریباً ۹۹ درصد سکانس‌ها حضور داشتم. بازی با لهجه نیز چالش بزرگی بود؛ چون در لحظات احساسی باید حواسم می‌بود که لهجه‌ام از دست نرود.

نظر شما درباره سیمرغ گرفتن یا نگرفتن یک بازیگر در جشنواره فیلم فجر چیه؟

من به شخصه اگر سیمرغ دریافت کنم خوشحال می‌شوم اگر هم نگیرم ناراحت نمی‌شوم مهم این است که فیلم دیده شود و مخاطب با آن ارتباط برقرار کند.

این روزها درگیر برنامه «هزار و یک خنده» هم هستید. نظرتان درباره مقایسه این برنامه با «خندوانه» چیست؟

در این مصاحبه تمرکزم روی جشنواره و فیلم «بازی را بکش» است. هر دو را دوست دارم و تجربه کردنشان برایم جذاب است.

به نظرتان نسل جدید چقدر می‌تواند با این فیلم ارتباط برقرار کند؟

وقتی فیلمی ساخته می‌شود، طبیعتاً به مخاطب هدف فکر می‌کنیم، اما در نهایت، این سوژه است که تعیین می‌کند چه نسلی به آن گرایش پیدا کند. مسئله اصلی این است که تماشاگران را به سینما برگردانیم. الان تنها فیلم‌های کمدی تماشاگر دارند. باید یاد بگیریم که چطور سیاست‌گذاری کنیم تا مخاطب به تماشای ژانرهای دیگر هم بیاید.

با توجه به اینکه مصطفی کیایی پیش‌تر گفته بود ساخت فیلم‌هایی با موضوع فساد، فشارهایی را متوجه عوامل می‌کند، آیا شما هم چنین فشاری احساس کردید؟

بله، همیشه وقتی درباره موضوعات حساس فیلم می‌سازی، یک سری فشارها هست. اما باید یاد بگیریم که این موضوعات را شفاف مطرح کنیم. در کشورهای دیگر، مثلاً ایتالیا، اگر فساد فوتبالی رخ بدهد، اسامی را اعلام می‌کنند و تیم‌ها را محروم می‌کنند. اما در ایران اغلب سرپوش گذاشته می‌شود.

ترجیح می‌دهید جایزه بازیگری را برای یک نقش کمدی بگیرید یا جدی؟

من در هر دو ژانر کار کرده‌ام و برایم فرقی ندارد. کمدی سخت است، نقش‌های جدی هم سختی‌های خودشان را دارند. مهم این است که تماشاگر فیلم را دوست داشته باشد.

برخی معتقدند سینمای کمدی، سینمای مستقل را زنده نگه می‌دارد. شما چه نظری دارید؟

من این‌طور نگاه نمی‌کنم. برایم فرقی ندارد که فیلم کمدی باشد یا جدی، مهم این است که ارزشمند باشد. جالب است بدانید که سرمایه این فیلم، دستمزدی بود که از سریال «بی‌گناه» گرفته بودم. تمام آن را برای تولید این فیلم گذاشتم، چون به آن اعتقاد داشتم.