وجود ۲ هزار کودک مبتلا به اوتیسم در همدان

 

محمد‌رضا افخمی، متخصص اعصاب و روان در گفتگو با خبرنگار پانا، ضمن گرامی‌داشت روز اوتیسم، گفت: بهترین سن تشخیص اوتیسم در سنین ۱ تا ۲ سالگی است و هرچه ابزارهای تشخیص قوی‌تر و آگاهی مردم بیشتر می‌شود؛ میزان کشف بچه‌های اوتیسمی بیشتر می‌شود؛ تشخیص اوتیسم به صورت بالینی یعنی معاینه خود بچه و شرح حال گرفتن از اطرافیان است.

متخصص اعصاب و روان بیان کرد: این بیماری در پسر‌ها ۴ برابر بیشتر از دختران است و از جمله عواملی که موجب این بیماری می‌شود زمینه ژنتیکی، جهش ژنتیکی یا تعامل ژن‌ها است.

وی ادامه داد: چیزی که باعث فعال‌سازی ژن‌ها و بوجود آمدن اوتیسم می‌شود، عوامل دوران بارداری، اتفاقات زمان زایمان و بلافاصله بعد از زایمان است و بارداری در سن پایین باعث جلوگیری از اوتیسم می‌شود. پذیرش این مسئله از طرف والدین و آموزش‌های خانواده‌ها از اولویت‌های انجمن ماست.

رئیس هیئت مدیره انجمن اوتیسم همدان گفت: خصوصیت اصلی بچه‌های اوتیسم، مشکل در تعاملات و ارتباطات اجتماعی (کلامی یا غیر کلامی) و مشکل زبانی است؛ بطوریکه بعضی از انها اصلا حرف نمی‌زنند و بعضی دیگر اوایل حرف می‌زند ولی بعد قدرت حرف زدن خود را از دست می‌دهند.

وی افزود: تکرار کلام، طوطی وار تکرار کردن مسائل، یکنواخت صحبت کردن و نفهمیدن مفهوم صحبت‌ها، عدم درک احساسات طرف مقابل، عدم درک ایما و اشاره، اهمیت ندادن به کلام دیگران، داشتن تماس چشمی کم و انحراف نگاه خود به اطراف در حین صحبت کردن از جمله خصوصیات افراد مبتلاست.

افخمی خاطرنشان کرد: تمرکز روی یکی از اجزای صورت دیگران، عدم توانایی در لبخند زدن زیر ۱ سالگی، عدم توانایی در تقسیم علایق خود با دیگران، عدم توانایی در انجام بازی هدفدار، عدم توانایی در انجام فعالیت‌های جمعی و تعامل با همسالان و علاقمند بودن به تنهایی از دیگر خصوصیات این بیماران است.

وی ادامه داد: کودکان دچار اوتیسم رفتار‌های کلیشه‌ای مانند چرخیدن مداوم، پریدن، دست زدن دارند؛ در بعضی مواقع خود را دوم یا سوم شخص خطاب می‌کنند؛ شئ خاصی را دائم با خود حمل می‌کنند و واکنش آن‌ها نسبت به محرک‌ها خیلی زیاد یا خیلی کم است.

محمد‌رضا افخمی تصریح کرد: کودکان سن ۲ تا ۵ سال و ۵ تا ۱۰ سال قابل درمان هستند؛ ۳۰ درصد کودکان اوتیسمی دچار عقب ماندگی و ۱۰ درصد، هوش جزیره‌ای و استعداد های غیر معمولی دارند.

افخمی گفت: درمان این کودکان در سنین پایین به صورت تغییر ارتباطات عصبی و رفتار‌ها امکان پذیر است اما در سنین بالاتر این امکان وجود ندارد؛ همچنین درمان دارویی برای کودکان اوتیسمی وجود ندارد ولی در مواقعی مانند پرخاشگری، بی خوابی، افسردگی، اضطراب، پیش فعالی و... از دارو استفاده می‌شود.

رئیس هیئت مدیره انجمن اوتیسم همدان گفت: اوتیسم سه سطح خفیف، متوسط و شدید دارد. افرادی که در سطح خفیف هستند می‌توانند تحصیل کنند و کارهای خود را انجام دهند اما نمی‌توانند ارتباط اجتماعی برقرار کنند و با درمان علائم آنها کم می‌شود اما از بین نمی‌رود.

وی گفت: به بچه‌های اوتیسم تا سن ۱۲ سالگی ارائه خدمات می‌شود و کودکان اوتیسم در سطح دو و سه به حمایت و مراقبت مادام العمر نیاز دارند.

دانش آموز خبرنگاران پانا: شیما ویسمرادی و نازنین زهرا مرادی