برای یک فیلمساز هیچ چیز مهمتر از این نیست که فیلمش اکران شود. اصلا برای او اکران فیلم غایت منظور است. در واقع همه مرارت‌ها و مصایب این کار را برای آن ارتزاق روحی جان افزا انجام می‌دهد. اینکه فیلمش توسط مردم دیده و قضاوت شود حلقه آخر اتفاق بزرگی است که برای آن لحظه شماری کرده است.
