چرا کویتی‌پور حاضر نشد قطعه معروف «ممد نبودی ببینی» را با ارکستر بخواند

تهران (پانا) - مسعود کرامتی می‌گوید محمدرضا علیقلی علاقه‌مند بود تا قطعه ارکسترال «ممد نبودی ببینی» را با صدای غلامرضا کویتی‌پور ضبط کند اما به دلایلی همکاری‌شان شکل نگرفت و او این قطعه را خواند.

کد مطلب: ۹۵۷۳۷۴
لینک کوتاه کپی شد
چرا کویتی‌پور  حاضر نشد قطعه معروف «ممد نبودی ببینی» را با ارکستر بخواند

به گزارش خبرآنلاین، مسعود کرامتی، بازیگر با سابقه سینما و کارگردان تئاتر که تجربه باز خوانی آهنگ «ممد نبودی ببینی» را دارد، به مناسبت سالروز درگذشت محمد جهان آرا، درباره این قطعه که یکی از قطعات ماندگار دفاع مقدس است؛گفت‌وگویی با خبرآنلاین انجام داد.

مسعود کرامتی، درباره تجربه‌های خوانندگی‌اش گفت: «من بعد از خواندن آهنگی در فیلم «پناهنده» رسول ملاقلی‌پور، این تجربه را داشتم آهنگ یک کلیپ دیگر را هم برای فیلم«افق» بخوانم و محمدرضا علیقلی من را تشویق به انجام این کار کرد. من این کارها را معمولا با ایشان انجام دادم، چون در وهله اول، دوستی و ارتباط نزدیک من با محمدرضا، انگیزه اصلی این حرکت بود. من ارتباط نزدیکی با محمدرضا، داشته و دارم و او از رفیقان خوب و نزدیک من است. برای فیلم «افق»، موسیقی را که ساخت، همان قطعه معروف مولانا بود که می‌گفت: «بمیرید بمیرید در این عشق بمیرید» را خواندم که همان زمان یک مقدار چرخید و تکرار شد.»

کرامتی درباره خواندن قطعه «ممد نبودی ببینی» توضیح داد: «اینآهنگ را قرار نبود من بخوانم، محمدرضا علیقلی، موسیقی این را نوشت؛ البته ملودی آن، بوشهری قدیمی و بر اساس نوحه‌ای بود. او موسیقی‌اش را نوشت و ضبط کرد. محمدرضا دلش می‌خواست خود آقای کویتی‌پور این آهنگ را بخواند. ایشان تشریف آوردند، مذاکره کردند و تا آنجایی که من به یاد دارم، آقای کویتی‌پور گفته بود اول من می‌خوانم، بعد شما روی آن موسیقی بگذارید و گویا پس از مذاکره این اتفاق نیفتاده بود و برای همین به من گفت بیا برویم موسیقی را ضبط کنیم.»

کرامتی درباره نحوه انتشار و پخش این قطعه گفت: «موسیقی نه برای جایی بود، نه برای کسی بود. خیلی شخصی خواندم و محمدرضا این را برای خودش می‌خواست. ما آن را ضبط کردیم و حدودا بیشتر از دو سال در خانه او ماند. دوستانی که این موضوع را شنیده بودند، به آقای علیقلی مراجعه کرده بودند تا آن را پیدا کنند. این آهنگ عرضه شد و دست به دست چرخید اما واقعیت این است موقع ضبط آن هیچ قصدی برای پخش عمومی آن وجو نداشت.»

کرامتی در پایان درباره سال انتشار این قطعه گفت: «اگر اشتباه نکنم این آهنگ سال ۷۴ یا ۷۵ منتشر شد و بعداز تجربه «افق» و « پناهنده» بود.»

ارسال دیدگاه

پربازدیدترین ها
آخرین اخبار