شارژ تلفن همراه با استفاده از گرما

به گزارش ایسنا از نیوساینتیست، شاید ابزاری که از گرمای زمین، الکتریسیته تولید می‌کند، بتواند برای روشن کردن لامپ و شارژ تلفن همراه در مکان‌های دورافتاده به کار برود.

بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان به خصوص در جوامع فقیر هنوز به برق دسترسی ندارند. در این مناطق، سلول‌های خورشیدی ارزان قیمتی وجود دارند که می‌تواند برای شارژ تلفن همراه یا استفاده‌های خانگی به کار بروند اما این ابزار فقط طی روز کاربرد دارند.

پژوهشگران "دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس" (UCLA)، ابزاری ابداع کرده‌اند که می‌تواند طی شب با استفاده از اثر گرمابرقی، الکتریسیته تولید کند. اثر گرمابرقی می‌تواند امکان تبدیل اختلاف دما را به ولتاژ الکتریسیته فراهم کند.

ابزار گرمابرقی همیشه برای استخراج الکتریسیته از گرمای اضافی کارخانه‌ها و خودروها به کار رفته‌اند اما پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس در پروژه جدید خود، رویکرد متفاوتی را در پیش گرفتند. آنها یک جعبه از جنس پلی‌استایرن ساختند که یک صفحه سیاه رنگ بیرون از آن رو به بالا و یک قطعه آلومینیومی درون آن قرار دارد. صفحه سیاه طوری طراحی شده که می‌تواند با حذف گرما خنک شود. قطعه آلومینیومی هم طوری طراحی شده که بتواند گرما را از هوای شب جذب کند. این دو عنصر با یکدیگر روی یک ژنراتور گرمابرقی قرار گرفته‌اند که اختلاف دما را به الکتریسیته تبدیل می‌کند.

جذب نور از تاریکی

این سیستم جدید در مراحل آزمایشی توانست طی شب، در هر متر مربع، ۲۵ میلی‌وات انرژی تولید کند و این میزان انرژی، برای روشن کردن یک لامپ LED کافی بود.

با مهندسی بهتر گرما و به کار گرفتن این سیستم در اقلیم‌های گرمتر، شاید بتوان خروجی بیشتری از انرژی به دست آورد. انرژی که از این سیستم به دست می‌آید، برای روشن کردن ابزاری مانند اجاق گاز برقی کافی نیست اما می‌تواند انرژی لازم برای روشن کردن لامپ یا شارژ تلفن همراه را تامین کند.

هزینه استفاده از این سیستم جدید، فقط ۳۰ دلار است و همین ویژگی، آن را به یک رقیب قابل توجه برای فناوری‌های دیگری که به تامین انرژی در شب اختصاص دارند، تبدیل می‌کند. تنها محدودیت سیستم این است که نمی‌توان از آن در هوای ابری و بارانی استفاده کرد.

ژنراتورهای گرمابرقی معمولا مواد سمی مانند تلورید سرب و تلورید بیسموت را در بر دارند اما می‌توان با بسته‌بندی درست، آنها را ایمن نگه داشت.

این پژوهش، در مجله " Joule" به چاپ رسید.