هنرهای نمایشی نیازمند پشتوانه مالی/مشکلات جامعه امروز رامی توان در مثنوی دید

عصر پنجشنبه در نشست خبری نمایش"چاه مسموم و طریق مغموم" عبدالحسین لاله، کارگردان و نویسنده این اثر گفت:من بعد از سالها فعالیت دراین سرزمین می توانم بگویم فضا و حوزه هنری و تئاتر تبریز را به حد کفایت می شناسم و معتقدم در جهان امروز حفظ ارزش های فرهنگی یک جامعه تبدیل به یک واقعیت شده که با وجود تلاش های سیستم های مختلف جهانی برای تغییر آن اما همچنان سیستم های منطقه ای مانند کشور های آسیایی با وجود پیشرفت مدرن بودن سعی در حفظ ذائقه و سلایق فرهنگی خود مصمم بوده اند.
وی ادامه داد:حقیقت این است که نوع و جنس گرفتاری جوامع شرقی با گرفتاری های غربی دو مقوله متفاوت از هم است و به همین دلیل معتقدم ادبیات، متون، شعر های کهن و اصیل کشور ما خود به تنهایی می توانند مشکلات و گرفتاری های موجود در دنیای امروزی مانند فقر گرایی، پسرفت و پیشرفت را توصیف کنند و دلیل استفاده از مثنوی مولانا دراین نمایش نیز همین بوده است.
این کارگردان تبریزی در خصوص سبک دیالوگ های بکار رفته در نمایش"چاه مسموم و طریق مغموم" عنوان کرد:باور پذیر بودن یک نمایش به فضای آن بستگی دارد و در سبک دیالوگ های این نمایش سعی شده تا با تقابل سبک های دیالوگ سنگین با جملات امروزی و کوچه بازاری و همچنین با بکارگیری ۳ شیوه متفاوت کارگردانی این اثر را مورد اقبال مخاطبان سازیم.
لاله درخصوص عدم وجود کارشناسان و نقادان متخصص در حوزه تئاتر تبریز گفت: شهر ما در حوزه تئاتر و هنر دارای پیشکسوتان پر تعدادی است اما به دلیل عدم جایگیری افراد شایسته در جایگاه های درست از داشتن متخصصینی در حوزه نقد یا کارشناسی محروم هستیم.
وی ادامه داد: تئاتر یک تخصص است به همین دلیل باید کارگردان و فعالان آن نیز متخصص باشند. این که فردی مانند جناب نهرین به ساخت آثار طنز و سنتی متهم شده است دلیل نمی شود که درساخت آثار روشن فکرانه نیز موفق عمل کند چراکه برای آن باید خود طرف نیز یک روشن فکر و متخصص باشد.
ابراهیم عباسعلی زاده،بازیگر نمایش"چاه مسموم و طریق مغموم" نیز در این نشست ابراز کرد: من با دکتر لاله در زمان اثر "حیدربابا"آشنا شدم و بعد از گذشت سالها اینبار قسمت اینطور شد که درکارشان حضور داشته باشم.
وی سال۹۶را سالی پربار برای تئاتر و سینمای تبریز دانسته و گفت: علی رغم مشکلات فراوان اصحاب هنر تبریز توانستند اتفاقات خوب زیادی را در سال گذشته برای هنر و تئاتر این شهر رقم بزنند.
این بازیگر بنام تبریزی با ابراز گلایه مندی از مشکلات موجود در عرصه تئاتر تبریز، اذعان کرد:در قدیم تبریز روزگاری را به خود دیده بود که هم هنرمندان با عشق و اخلاص برروی صحنه می رفتند و هم تماشاگران برای حضور در سالن های نمایش تعصب داشتند اما اکنون زمانه عوض شده و هنرمندان امروز آنقدر درگیر دغدغه های مالی و مشکلات دیگر هستند که به جای تمرکز درآثار مجبورند به ارگان های نامربوط مراجعه کرده و اقدام به حل مشکلات کنند.
وی ادامه داد:البته در طی جلسه ای که با مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد استان داشتیم صحبت ها و اقداماتی مطرح شد اما خواسته اصلی اصحاب هنر و تئاتر دانستن این موضوع است که بودجه های اختصاص یافته برای فعالیت های هنری این شهر و فستیوال های آن برای کجا هزینه می شوند که حمایتی از آثار هنری صورت نمی گیرد واین قطعا موجب صدمه دیدن آثار و هنر شهرخواهد شد.
همچنین سعید طرزمی، تهیه کننده و مشاور ادبی نمایش"چاه مسموم و طریق مغموم" گفت: این کار چهارمین اثری است که من به عنوان تهیه کننده جزو عوامل آن هستم. معتقدم نمایش"چاه مسموم و طریق مغموم" اثری متفاوت بوده و بسیار به سلایق و باور های شخصی من نزدیک است به همین دلیل برای حضور در این کار داوطلب شدم و بالاخره بعد از ۶ماه تحمل سختی ها و دست و پنجه با مشکلات مخلتف توانستیم اثر را در ۲۰ فروردین به صحنه ببریم.
وی درخصوص عدم وجود حامی مالی از این اثر ابراز کرد:با صراحت می توانم بگویم در عرصه فرهنگی چیزی بنام سرمایه گذاری فرهنگی در تبریز وجود ندارد و این درصورتی است که مقوله آثار و فعالیت های فرهنگی بدون پشتوانه نمی تواند به جلو حرکت کند چرا که هنرمندان و فعالان خود این حرفه نیز نیاز دارند تا از لحاظ اقتصادی تامین شوند.
طرزمی ادامه داد:متاسفانه ارگان های مهم موجود در شهر ما یا در زمینه فرهنگی حمایتی نمی کنند ویا در صورت حمایت خط دهی مناسبی برای آن تعیین نمی شود چراکه ما دراین کار نیز مشابه سایر آثار، رنگی از حمایت مالی و پشتوانه اقتصادی ندید