کودکان کار خیابان‌ها را امن‌تر از کارگاه‌های زیرزمینی می‌دانند

حبیب الله مسعودی فرید در گفت و گو با خبرنگار پانا، درخصوص ساماندهی کودکان کار و خیابان اظهارداشت: در رابطه با کودکان کار و خیابان باید بپذیریم که نباید کودکی برای کار در خیابان وجود داشته باشد ضمن اینکه حضور و فعالیت کودکان کار در کارگاه‌های زیرزمینی را هم نمی‌پذیریم.

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه در همه اقداماتی که برای کودکان کار انجام می‌شود مصلحت کودک در نظر گرفته خواهد شد، گفت: کودکانی که برای کار در سطح خیابان حضور دارند از خانواده‌های متعددی هستند که ممکن است برخی از آن‌ها سرپرست نداشته باشند یا سرپرستی از کار افتاده و معتاد داشته باشند. همچنین ممکن است عده‌ای از این کودکان سوء استفاده کنند بنابراین در اقداماتی که انجام می‌شود باید مصلحت کودک در نظر گرفته شود.

برخی کودکان روزانه تا 200 هزار تومان درآمد دارند

وی با اشاره به شناسایی و جذب کودکان کار و خیابان گفت:‌ در فرایند شناسایی کودکان کار با خانواده‌های این کودکان در ارتباط هستیم و چرایی کارکردن کودک را جویا می‌شویم. برخی از این کودکان روزانه 70، 100 و 200 هزار تومان درآمد دارند و عده‌ای سودجو که به دنبال منفعت از کودکان هستند و می‌دانند که مردم به کودکان کمک می‌کنند از کار کردن کودکان سوء استفاده می‌کنند.

این مقام مسئول با بیان اینکه بهزیستی برای کودکان کار رویکرد خاصی را دنبال می‌کند، بیان کرد:‌ رویکردی که در سازمان از دو سال قبل شروع شده بر محور توانمندسازی کودکان کار و خانواده‌ها است و مراکز حمایتی و آموزشی کودک و خانواده در سطح استان‌های کشور راه‌اندازی شده به‌طوری که هم‌اکنون 50 مرکز تحت این عنوان در کشور دایر است.

وی ادامه داد: با همکاری سازمان‌های مردم‌نهاد، نقشه‌ای از محل حضور کودکان کار و خیابان تهیه شده و طرح ساماندهی با همکاری این نهادهای مردمی در 18 استان در حال انجام است.

70 درصد کودکان کار و خیابان در تهران اتباع غیرایرانی هستند

مسعودی فرید در ادامه با بیان اینکه 70 درصد کودکان کار و خیابان در تهران اتباع غیرایرانی هستند، گفت: این آمار برای کل کشور 50 درصد است اما نکته‌ای که وجود دارد این است که ‌برای بهزیستی کودک ایرانی و غیرایرانی تفاوتی ندارد و معتقدیم هیچ کودکی نباید برای کار در سطح خیابان و یا کارگاه زیرزمینی باشد چرا که حقوق کودک تضییع می‌شود.

وی با اشاره به ساماندهی کودکان کار و خیابان اتباع خارجی گفت: گروهی از اتباع غیرایرانی هستند که اجازه اقامت در کشور را دارند و گروهی نیز اجازه اقامت را ندارند. اتباعی که اجازه ندارند باید تعیین تکلیف شوند و اتباعی هم که اجازه اقامت دارند، حق ندارند کودکانشان در خیابان کار کنند و باید ساماندهی شوند. مراکزی برای ساماندهی اتباع وجود دارد که اقدامات با هماهنگی اداره اتباع وزارت کشور انجام می‌شود.

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی همچنین به آیین‌نامه ساماندهی کودکان کار و خیابان اشاره کرد و گفت:‌ طبق آیین‌نامه ساماندهی کودکان کار، بهزیستی متولی اصلی این کودکان است و گزارش‌ها باید هر 6 ماه یکبار به شورای رفاه ارائه شود. علاوه بر سازمان بهزیستی، وزارت بهداشت در امور بهداشتی، آموزش و پرورش در امر تحصیل این کودکان و شهرداری درخصوص تأمین مکان برای کودکان کار و خیابان مسئولیت دارند.

به گفته وی، مسئولیت ساماندهی کودکان کار و خیابان در سطح استان‌های کشور با استانداری‌ است.

مسعودی فرید همچنین بر بازنگری آیین‌نامه ساماندهی کودکان کار و خیابان تأکید کرد و گفت:‌ در آیین‌نامه وظیفه وزارت کشور درباره کودکان کار و خیابان دیده نشده بود و این آیین نامه باید بازنگری شود و اگر طبق آن پیش برویم مشکلات حل می‌شود. علاوه بر اینکه نقش نهادهای مردمی نیز باید در آیین‌نامه پررنگ‌تر شود که این مسأله نیازمند بازنگری در آیین‌نامه است.

کودکان کار معتقدند خیابان برای آن‌ها امن‌تر است

وی با تأکید بر اینکه نباید از کودکان استفاده ابزاری شود، یادآور شد:‌ نکته نگران‌کننده‌ای که در ساماندهی کودکان کار و خیابان وجود دارد،‌جذب این کودکان در کارگاه‌های زیرزمینی است که در این کارگاه‌ها از ادبیاتی نامناسب استفاده می‌شود و نگرانی از تجاوز به کودکان در این مکان‌ها هم وجود دارد. طی چند سال اخیر مطالعه‌ای انجام شد که طبق آن کودکان کار نیز معتقدند خیابان برای آن‌ها امن‌تر است.

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی درخصوص نحوه شناسایی کودکان کار در کارگاه‌های زیرزمینی گفت:‌ در رابطه با شناسایی این کودکان، سازمان‌های مردم‌نهاد جایگاه مهمی دارند و می‌توانند به بهزیستی کمک کنند که این همکاری باید بیش از گذشته شود.

وی تصریح کرد:‌ برای حمایت از کودکان کار و خیابان و خانواده آن‌ها علاوه بر حمایت دولت به حمایت سازمان‌های مردم‌نهاد نیاز داریم. ساماندهی خانواده این کودکان به اعتبار زیادی نیاز دارد. برای اینکه خانواده یک کودک خیابانی را ساماندهی کنیم به سالانه 14 تا 15 میلیون تومان نیاز است.