​باید به دنبال موضوعات خلاقانه در سینمای کودک باشیم

هستی طریقت فیلمنامه‌نویس در گفت‌و‌گو با خبرنگار فرهنگی پانا درباره تفاوت نویسندگی برای کودکان و نوجوانان بیان کرد: به نظر من انتخاب موضوع برای کودک بسیار سخت است و تا موضوعی نباشد فیلمنامه‌ای پدید نمی‌آید. برای کودکان بیشتر باید به دنبال موضوعاتی خلاقانه بود تا کودک را به دیدن فیلمی که راجع به او و زندگی‌اش یا حتی عواطف و احساسش ساخته شده است، ترغیب کند.

وی ادامه داد: از نظر من نوشتن فیلمنامه‌ای مخصوص به این قشر کمتر دیده شده در اجتماع، کاری دشوار است. امروزه بیشتر فیلم‌ها و فیلمنامه‌های ما درمورد مسائل و مشکلات بزرگسالان است تا مخاطب بیشتری را جذب کند که این مسئله مثلا در دهه شصت اینگونه نبوده و کارهای کودک به اندازه مسائل بزرگسال مخاطب داشته و مورد توجه بوده است.

وی درباره لزوم شناخت نویسندگان و فیلمسازان کودک نسبت به دنیای آنها گفت: فیلمسازی و یا نوشتن برای کودکان و نوجوانان را از هر زاویه نگاه که بنگریم هر چند ساده به نظر می‌رسد، اما با وسواس بیشتری همراه است و سینماگری که وارد این عرصه می‌شود باید شناختی دقیق از دنیای شیرین و شادانه و کودکانه این قشر سنی داشته باشد تا بتواند به زیبایی و ظرافت سینمای کودکانه خود را ارائه دهد، زیرا سینمای کودک و نوجوان می‌تواند یک سینمای آینده‌نگر باشد و البته گاهی هم می‌تواند تاثیر منفی و مخرب در کودکان بوجود آورد. شناخت از عواطف و احساسات و دنیای شیرین کودکانه برای سینماگر این ژانر بسیار حائز اهمیت و حیاتی است.

طریقت در ادامه بیان کرد: با تغییر نگرش و دید مردم و مسئولان نسبت به سینمای کودک و نوجوان، ژانر کودکانه و پیاده کردن تفکراتی خلاقانه‌تر و با بینشی بهتر نسبت به کودکان و دنیای آنها می‌توانیم به سینمایی پربارتر نسبت به قبل در زمینه کودک و نوجوان دست یابیم. باید خانواده‌ها بدانند که سینمای کودک به اندازه سینمای بزرگسال بلکه هم بیشتر حائز اهمیت است.

این رمان‌نویس اقتباس در سینمای کودک را راه حلی برای جذب مخاطب دانست، اما معتقد است می‌توان با تولید آثاری خلاقانه‌تر ارتباط بهتری با کودکان برقرار کرد و مخاطب را به سمت سینمای کودک جذب کرد.

وی درباره سرمایه‌گذاری در سینمای کودک گفت: متاسفانه سرمایه‌گذاری در زمینه سینمای کودک و نوجوان ریسکی بزرگ محسوب می‌شود، زیرا امروزه سرمایه‌گذاران به دنبال برگشت سرمایه خود همراه با سود هستند که در زمینه کودکان بازگشت سرمایه و سودآوری نه اینکه غیرممکن، اما دشوار است. ما در برهه‌ای از زمان در سینمای ایران فیلم‌های کودک و نوجوان پرمخاطب داریم، ولی تعداد آنها به اندازه انگشتان دست می‌رسد.

طریقت ادامه داد: در راه رسیدن به سینمایی خوب برای کودکان و نوجوانان راهکاری جز اعتماد کردن سرمایه گذار به تولید نیست و اینکه کمی هم بدانیم سرمایه‌گذاری در زمینه کودک می‌تواند پایه سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های فرهنگی جامعه باشد.

این نویسنده فیلمنامه در پایان جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان را یک حرکت فرهنگی مهم دانست و گفت: همین که جشنواره‌ای برپا شده که با دید روشن به بیم‌ها و امیدها، آمال و آرزوها، زیبایی‌ها و زشتی‌های دنیای کودکان نگاه می‌کند و آن را زیر ذره‌بین هنر قرار می‌دهد و باعث رقابت بین آثار مختلف می‌شود، یک امر عالی و راهبردی است.