احداث امکانات رفاهی اطراف برج لاجیم با رعایت قوانین بلامانع است

به گزارش خبرنگار پانا-مازندران، مهدی ایزدی با اشاره به اینکه براساس منشورها و کنوانسیون‌های بین الملی، مردم بومی مناطق دارای بناهای تاریخی و فرهنگی در واقع حافظان اصلی آن بناها هستند، اظهار داشت : «مشارکت مردم برای حفظ آثار ملی کشور یکی از اهداف مهم سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است که در قالب تشکیل و تاسیس انجمن‌های میراث فرهنگی در روستاها و بخش‌ها پیگیری می‌شود.»

معاون میراث فرهنگی مازندران با اشاره به پراکندگی آثار تاریخی و فرهنگی در سراسر استان تأکید کرد: «حفاظت و نگهداری آثار تاریخی در مازندران مستلزم همکاری همه‌جانبه دستگاه‌های ذیربط و به ویژه مردم محلی منطقه است؛ ما هم آمادگی داریم از طرح‌ها و برنامه‌های دهیاری‌ها در راستای اهداف کلان سازمان میراث فرهنگی حمایت کنیم.»

وی تصریح کرد: «احداث امکانات رفاهی گردشگری در کنار این بناها به ویژه برج لاجیم با رعایت معیارهای حفاظتی میراث فرهنگی و تایید و نظارت این اداره کل بلامانع است.»

ایزدی با اشاره به اینکه از سال ۱۳۸۵ همزمان با ایجاد پایگاه برج‌های رسکت و لاجیم، اقدامات مطالعاتی و حفاظتی گسترده‌ای در سطح استان و ملی توسط کارشناسان با معیارها و استانداردهای روز جهانی آغاز شد؛ گفت: »مستندنگاری این بنا، اسکن لیزری توسط شرکت آلمانی، مطالعات آزمایشگاهی در خصوص موارد و مصالح، آنالیز مقاومت سازه‌ای، معرفی بنا در نشریات داخلی و خارجی و همایش‌ها از جمله اقداماتی است که در آن سالها انجام شد.»

ایزدی افزود: «از سال ۹۰ تا ۹۵ اعتبار مرمتی به مبلغ ۱۱۲ میلیون تومان به این بنا اختصاص یافت و اقداماتی مثل احداث دیوار محوطه، برداشت اندود داخلی،مرمت و حفاظت کتیبه کوفی صورت گرفت.»

وی نسبت به نصب برعکس کتیبه کوفی برج لاجیم در حین مرمت واکنش نشان داد و گفت: «این اظهار نظر کاملا غیر کارشناسی است و اقدامات حفاظتی با توجه به گزارش‌ها و مستندنگاری های کتیبه‌های کوفی و پهلوی از زمان آندره گدار و دیگر پژوهشگران همچون مرحوم ستوده و کاملا براساس مستندات مذکور صورت گرفته و ادامه این فرآیند در سال جاری با حفاظت و مرمت کتیبه پهلوی تکمیل می شود.»

معاون میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری مازندران قدمت بنا، وجود کتبه های کوفی و پهلوی در کنار هم را از جمله معیارهای ارزشمند این اثر تاریخی برشمرد.

برج لاجیم یکی از برج‌های آرامگاهی متعلق به اوایل قرن پنجم هجر و اولین آثار تاریخی ایران است که در فهرست آثار ملی ثبت شده است.