بزرگترین بنای خشت و گلی جهان چشم نواز و زیبا

گاهی تاریخ در دل تاریخ گم می شود و گاهی نداشته های دیگران را بر داشته های خودمان ترجیح می دهیم.

ایران کشوری است به قدمت تاریخ و در جای جای وطنم رشادت‌ها و مردانگی‌ها و زیبایی‌ها چشم هر رهگذری را خیره می کند.

در گذر از روزگار پر فراز و نشیب درس‌های زیادی می‌گیریم و تازه متوجه می شویم انگار هرچه پیشرفت بوده از آنِ قدیمی‌های ما بوده و انگار ما در جا می زنیم.

وقتی ساختمان‌های قدیمی با آن همه زیبایی را نظاره می کنیم تازه متوجه می شویم مهندسی یعنی چه. ساختمان‌هایی که با همه ناملایمت ها هنوز استوار ایستاده اند و به زندگی امروز ما فخر می‌فروشند و ما برای فرار از دنیای امروز به آنها پناه می بریم و آسایش را در آنها جستجو می کنیم.

به بنای عظیم خشت و گلی حاج آقا علی رفسنجان رسیدم. بزرگترین بنای خشت و گلی دنیا با حجره‌ها و راهروهای بسیار زیبا و جذاب.

می گویند حاج آقا علی ابتدا فقیر و تهیدست بوده‌ و از راه پیله وری روزگار می‌گذرانده، اما کم‌کم مال و منال پیدا کرده و کارش به جایی رسیده‌ است که در سال ۱۲۹۸ در یک گزارش رسمی به ناصرالدین شاه در مورد او چنین آمده‌است: «حاج آقا علی تاجر، الحال اربابی معتبری در رفسنجان به هم رسانیده‌ است و بسیار اعتبار دارد و به جمیع ولایات و بندرات داد و ستد دارد. اربابی و محصولات او زیاد خوب شده.»

حاج آقاعلی در شهر کرمان هم چندین بنا از جمله کاروانسرا، مسجد، بازار و آب‌انبار ساخته‌ است که تا به امروز سالم و پابرجا مانده‌اند. سبک خاص معماری، کاشی‌کاری و گچبری این بناها چه در داخل و چه خارج آنها همگی حکایت از فرهنگ غنی و هنرهای ارزشمند مردمان این سرزمین دارد.

دل کندن از این بنا مگر به این سادگی است؟ هر گوشه حرفی دارد و حدیثی. انگار روزها و ماه‌ها باید از این بنا گفت تا همگان بفهمند در یکی از استان‌های کشور و در یکی از شهرستان‌های این استان چنین عظمتی به چشم می‌خورد. بله استان کرمان و شهرستان رفسنجان شهر طلای سبز این گنج بزرگ را در دل خود جای داده است.

*دانش آموز خبرنگار