هر کس به شناخت حقیقی از فاطمه(س) دست یابد، شب قدر را درک کرده است

«پلک‌هایش را فروبست و چشم‌هایش را به روی محبوبش که در انتظار او بود بست؛ شمعی از آتش و رنج، در خانه‌ علی خاموش شد و علی تنها ماند با کودکانش از علی خواسته بود تا او را شب دفن کند، گورش را کسی نشناسد و علی چنین کرد؛ اما کسی نمی‌داند که چگونه؟ و هنوز نمی ‌داند کجا؟ در خانه‌اش؟ یا در بقیع؟ معلوم نیست، و کجای بقیع ؟ معلوم نیست، آنچه معلوم است،‌ رنج علی است، امشب، بر گور فاطمه.»

«بخشی از کتاب فاطمه، فاطمه است از علی شریعتی»

این روزها که فاطمیه است و تمام کشور در عزای این بانوی بزرگوار به سر می‌برد، می‌نویسم بدون آنکه بدانم تا چه اندازه نوشته‌های‌ من می‌تواند برای بانوی بهشت خواندنی باشد؛ می‌دانم که قلم من در مقابل دخت گرامی پیامبر اکرم(ص) ناتوان است، که جایگاه والای او را بیان کند اما خوب می دانم که بزرگی حضرت زهرا‌(س) می‌تواند کوچکی مرا ببخشد؛ پس ای بانوی بزرگوار لطف و محبت خود را شامل حال همه دوستداران خود گردان.

زمین تنها هجده سال حضور این بانوی بزرگوار را در نزد خود گرامی داشت؛ اما پس از آن مردم جاهل زمان، زمین را از حضور این بانو محروم کردند و در اوج جوانی و شکوفایی‌، پنهان و دور از چشم آدمیان در دل شب برای همیشه در آغوش خاک جای گرفت.

امام صادق(ع) به ارزش حقیقی حضرت زهرا(س) اشاره می کند و می فرماید: هر کس به شناخت حقیقی فاطمه علیها السلام دست یابد، بی گمان شب قدر را درک کرده است.

امان از این مردم جاهل که امروزه نیز حضورشان را در جامعه احساس می کنیم که یزیدیان زمان هستند و هدفشان را جوانان و نوجوانان قرار داده‌اند؛ اما نگذاریم که تاریخ دوباره تکرار شود، نگذاریم که زمینه شادی و قهقهه دشمنان را فراهم کنیم.

در کلام آخر من نوجوان دهه هشتادی با فدا کردن جانم پای اهداف و آرمان های این انقلاب اسلامی خواهم ماند زیرا فراموش نکرده‌ام که حضرت زهرا (س) رفتند تا اسلام بماند.

*نایب رئیس مجمع فاطمی استان تهران و خبرنگار